POWRÓT
DO STRONY GŁÓWNEJ
Zbiór artykułów
Można przysyłać swoje dzieła na różne tematy. Całość redaguje J.G.
Spis treści "narastająco":
79. Nad Kotliny - "Esej" - J.G.
78. Komin Świerza - Zdzisław Grebl, Jerzy Ganszer
77. Absolwenci do 2022 - J.G.
76. Spis Byłych Członków Klubu - J.G.
75. Spis członków klubu - J.G.
74. Dane ku pamięci - Patrycja Kopytko
73. Głosy w jaskini - zebrał J.G.
72. Notatki o pierwszej akcji na dno Polski /1974/ - Wit Dokupil, archiwum klubowe.
71. Jaskie Polski na początek 2023r - Jerzy Ganszer
70 - Przejścia kanioningowe Beaty Michalskiej-Kasperkiewicz do 2022 r. - Beata Michalska-Kasperkiewicz
69 - Największe osiągnięcia Speleoklubu Bielsko-Biała w 2021 r - Jerzy Ganszer
68 - Wielka Litworowa - dno II Pięćdziesiątki - J.G.
67 - Statystyki 2021 - J.G.
66 - Jaskinia Wielka Litworowa - nowy odcinek - Jerzy Ganszer
65 - Rekordy roku 2020 - J.G.
64 - Opowiadanie Humorystyczne .... - Jerzy Ganszer
63 - Rekordy 2019 r - Jerzy Ganszer
62 - Treść na 50 lecie SBB posłana do Jaskiń - Jerzy Ganszer
61 - Ruch jaskiniowy .... J.G.
60 - Rekordy SBB w 2018 r na podstawie sprawozdań - Jerzy Ganszer
59 - Akcja na dno Polski - Lena Katarzyna Koprowska /2018/
58 - Nasi Prekursorzy - rok 1951
57 - Działalność w roku 2017 - Jerzy Ganszer
56 - Rekordy narciarskie - Jerzy Ganszer
55 - Działalność w roku 2016 - Jerzy Ganszer
54 - Prace wykopaliskowe w Nad Kotlinach - lipiec 2016 r - Jerzy Ganszer
53 - Odlekczanie - Jerzy Ganszer
52 - Afera w Beskidach - Jerzy Ganszer
51 - Kronika wyprawy 1988 - Zdzisław Grebl
50 - Działalność roku 2015 plus tabela za 2014 i 2013 r. - Jerzy Ganszer
49 - Biały Kamień - Zalecenia Komisji Rewizyjnej - 2000r - Jerzy Ganszer
48 - Akcja do Nad Kotlin w 2015 r. - Klaudiusz Stępień
47 - Śmieci z Nad Kotlin - Jerzy Ganszer
46 - Rekordy SBB 2014 - Jerzy Ganszer
45 - Jaskinia Wielka Litworowa - Partie za Biwakiem - Jerzy Ganszer
44 - 45 - Lecie SBB - Jerzy Ganszer
43 - Polskie Karpaty Fliszowe - drugi rejon /po Tatrach/ występowania
obiektów jaskiniowych w Polsce - Jerzy Ganszer
42 - Akcja w Jaskini Salmopolskiej K.Bs-04.23 2014.07.12- Jerzy Ganszer
41 - Akcja inwentaryzacyjno - eksploracyjna w Salmopolskiej 2014.05.31 -
Jerzy Ganszer
40 - Eksploracja w Jaskini Salmopolskiej 2014.05.26 - Jerzy Ganszer
39 - Eksploracja w Salmopolskiej - Prymula
38 - Biuro do Spraw Odśmiecania Jaskini Wielkiej Litworowej
- Jerzy Ganszer
37 - Rekordy SBB w 2013 r. na podstawie sprawozdań
klubowych - Jerzy Ganszer
36 - Pierwsze zimowe przejście Bańdziocha Kominiarskiego - sprawozdanie
Lubomira Zawieruchy
35 - Podkowce małe w najwyżej położonych obiektach
jaskiniowych Polski /stan 2013.11.04/ - Jerzy Ganszer
34 - Cmentarz Łemkowski - Zdzisław Grebl
33 - Grotołażenie - Marcin Freindorf
/wyjaśnienie od redakcji - opis akcji w Ptasiej Studni, za zgodą autora
skopiowana ze strony autora "kliknij"
akcja 2013.06.29/
32 - Wypowiedź Kazimierza Piekarczyka /2013.07.02/
31 - Krata - Jerzy Ganszer
30 - Ruch Jaskiniowy na Podbeskidziu - Jerzy Ganszer
29 - Przed otworem - Jerzy Ganszer
28 - Wyrażenie Woli - Zdzisław Grebl
27 - Działalność Speleoklubu Bielsko-Biała w 2012 r. - Jerzy Ganszer, Maciej
Jeziorski - uzupełnienia
26 - Śmieci w Śnieżnej - 2012.11.04 - Jerzy Ganszer
25 - Wspinaczka na Gańczorce w Beskidzie Śląskim
24 - Wspinaczka na Górze Cieślar w Beskidzie Śląskim
23 - Książka i akcja klubowa na Piz Bernina 4049m
22 - Działalność Speleoklubu Bielsko-Biała w 2011 r. - Jerzy Ganszer
21 - Działalność Speleoklubu Bielsko-Biała w 2009 r. - Jerzy Ganszer
20 - Działalność Speleoklubu Bielsko-Biała w 2008 r. plus statystyki
"globalne" - Jerzy Ganszer
19 - Wiosna, Alpy - sprzęt na turę narciarską - Jerzy Ganszer
18 - Działalność Speleoklubu Bielsko-Biała w 2010 r. - Jerzy Ganszer
17 - Witaj Jurku /o eksploracji w Austrii/ - Jadwiga i Mirosław Micherdzińscy
16 - Tytułomania - Jerzy Ganszer
15 - Spływ Dunajcem 2009 - Wacław Kosmowski
14 - Akcja ratunkowa w Jaskini Śnieżnej 1976 r. - Edward Płaska
13 - List z Mombasy - Sławomir Kawecki
12 - Moja wspinaczka - Jenny Gruba
11 - Notatka o prusikowaniu - Jerzy Ganszer
10 - Studniczek - Jerzy Ganszer
9 - Eksploracja i inwentaryzacja Jaskiń polskich Karpat Fliszowych
/2005-2006/ - Grzegorz Klassek, Tomasz Mleczek
8 - Jaskiniowa Baza Danych Polskich Karpat Fliszowych - Jerzy Ganszer
7 - Speleoklub Bielsko-Biała rok 2006 - statystyki, wydarzenia, osiągnięcia
- Jerzy Ganszer
6 - Jaskinie Polskich Karpat Fliszowych - stan na
2005.09.23 - Jerzy Ganszer
5 - Podkowiec mały - najwyższe stanowiska
jaskiniowe występowania tego ssaka w Polsce - Jerzy Ganszer
4 - Uwagi i zalecenia dla kierownika wyjazdu jaskiniowego w Tatry
Polski organizowanego przez Speleoklub Bielsko-Biała - Jerzy Ganszer
3 - Przełęcz Mylna z nartami - Anna Smoter, Jerzy Ganszer
2 - Góra Trzy Kopce - Jerzy Ganszer
1 - Artykuł do Zacisku na 36-lecie Speleoklubu Bielsko-Biała, Zeszyt Kasowy
1969 - Jerzy Gansr
79. Nad Kotliny
Poniżej "literacki esej" o Setce.
W
sumie zdarza się nam rzadko zjeżdżać na linie całe 100 m w oddaleniu od
ściany, w zupełnych ciemnościach i to bez żadnej przepinanki.
Podczas
wpinania liny mieliśmy problem, bo lina namoknięta i było dość ciężko
podnieść ją do góry aby się wpiąć. Na początku trochę się bałem i
wpiąłem schunta, potem żałowałem, bo musiałem jedna ręką pompować linę
do góry, poniżej połowy studni zaczęła "walić" woda! Na biwaku
"mieliśmy intelektualną powagę" pamiętając o nieuchronnej walce w
strugach wodnych wiedząc, że kilkadziesiąt lat temu Szywała zginął
w wodzie na linie powyżej "Setki". Udało się, mimo wody dało się
oddychać swobodnie! Na początku podchodzenia musieliśmy
wypompować sporo metrów liny, aby w końcu zawisnąć, podczas tej
czynności pośliznąłem się i znalazłem się w pozycji horyzontalej -
poczułem wtedy, że będzie wesoło! i Droga po linie dłużyła się
niemiłosiernie, zrazu szybko podchodziłem, aby prędzej wyjść z zasięgu
wody, potem było lepiej, ale czułem zawieszenie w próżni i wielkie
osamotnienie w tej wielkiej przestrzeni , nie widziałem dołu, ani góry,
orientowałem się po przebytej drodze z wahania naciągu liny po której
wychodziłem. Starałem się wychodzić w miarę sprawnie wiedząc, że pode
mną marznie Frytka! Jeszcze mogę dodać zwłaszcza, że jestem dość
"zasłużonym grotołazem" - wiele lat temu miałem okazję podobnego zjazdu
we Włoszech bez kontaktu ze ściana było to dokładnie 115 m, ale to już
inna historia.
78. Komin Świerza
,,Ze wspomnień starszego grotołaza,,
Dawno , dawno temu w latach 80 tych XX wieku
wybrałem
się z Prymulą na wspinaczkę Zachodnią Ścianą Kościelca , drogą
Stanisławskiego . Po długim i mozolnym podejściu stanęliśmy pod ścianą
i czytając opis z przewodnika Paryskiego szukaliśmy wejścia na naszą
planowaną drogę. Opisy dróg wspinaczkowych Paryskiego były bardzo
obszerne i niejednoznaczne .Często zawierały
wiele dość dziwnych opisów
"albo lewą stroną rysy po prawej stronie"
"albo zanikającym trawiastym zachodem "
"albo środkiem półki zamieniającej się w gzyms "
itd.
Chodziliśmy w lewo i prawo szukając miejsca odpowiadającego opisowi lub na odwrót:).
Wreszcie zgodnie przyjmujemy że to tu i nigdzie indziej.
Wchodzimy
w ciemny ,kruchy ,wilgotny komin. Pierwsze metry nie są trudne ,ale
górna część gdzie prowadzę wyciąg to balans na granicy moich możliwości
i na pewno ówczesnego sprzętu; nieatestowanej liny z bezalinu,
haków od kowala , taśm technicznych i kasku motocyklowego. Kruszyzna
,mokra skała , problematyczna asekuracja i balans w szerokim rozkroku
dawała równomierną dawkę adrenaliny i strachu. Dziwiłem się że tak
trudno, ale cóż powrotu już nie było, a jak mówi stare klubowe motto
"kto nie maszeruje ten ginie "
Wreszcie
wywinięcie się w pełnej ekspozycji z komina i jestem już na drodze
Stanisławskiego. Wyszedł nam mały skrót przez Komin Świerza o
trudnościach Vl. Przez przypadek zrobiliśmy razem naszą najtrudniejszą
drogę w Tatrach ,którą do dzisiaj mile wspominamy.
A może by tak jeszcze raz ( spojrzeć na komin :)
Zdzisław Grebl
Działo się to dokładnie 14.sierpnia 1982 r. To było pomysł Zdzisława.
Wtedy jeszcze nie wiedziałem, że tam Świerz się zabił! Miałem wtedy
bardzo słabe buty. Pamiętam, że w kominie zatraciłem poczucie pionu.
Jacyś wspinacze w okolicy trochę nas podpuścili, bo Zdzisław się pytał
gdzie jest droga Stanisławskiego, a oni nam pokazali komin. Działaliśmy
w oparciu o Polanę Rogoźniczańską.
Jerzy Ganszer /Prymula/
77.
Ochrzczeni i pasowani w SBB
Słowo "pasowany" oznacza, że dany osobnik z różnych powodów nie podlega chrzczeniu.
Niżej wymienione osoby mają prawo i zaszczyt nosić odznakę klubową:
Rok 2022
1. Małgorzata Bugalska
2. Magdalena Zarzycka
3. Dawid Jędrysek
4. Bartosz Brzezinka
5. Wojciech Zowada
Rok 2021
1. Kinga Bereta
2. Krzysztof Fraś
3. Elżbieta Imielska
4. Weronika Kucia
5. Marcin Miśków
6. Paweł Olszewski
Rok 2020
1. Ewa Rutkowska
2. Tomasz Kos
3. Grzegorz Więcek
4. Mateusz Cieślar
5. Antoni Dudek
6. Mateusz Dudek
7. Maciej Boszczyk
Rok 2019
1. Jakub Binda
2. Agnieszka Gądek
3. Tomasz Liszowski
4. Norbert Miczołek
5. Tomasz Motoszko
6. Magdalena Prochalska
7. Izabella Rosner-Manda
8. Magdalena Toczyłowska
9. Łukasz Smagóra - pasowany
Rok 2018
1. Martyna Michalska
2. Teresa Zwierzchowska
3. Patrycja Kopytko
4. Kamil Polański
5. Bartosz Baturo
6. Krzysztof Borgieł
7. Paulina Kulpa
8. Rafał Woltkiewicz
Rok 2017
1. Bartłomiej Golik
2. Paweł Gądek
3. Gabriel Franecki
Rok 2016
- Marcin Parys
- Dariusz Rozmus
- Karina Tomalik
- Jakub Adamus
- Łukasz Piechocki
- Marcin Płaszyński
Rok 2015
- Marcel Wajda
- Marek Wojtynek
- Wojciech Jasiak
- Łukasz Kudelski
- Dawid Gach
- Joanna Micherdzińska
- Maciej Waszek
Rok 2014
- Agnieszka Byrtek
- Krzysztof Górski
- Grzegorz Majka
- Mariusz Majka
- Małgorzata Pacyna
- Klaudiusz Stępień
- Agnieszka Wróbel
Rok 2013
Brak absolwentów
Rok 2012
- Adam Donczew
- Michał Ganszer
- Honorata Kaczmarek
- Filip Kiszło
- Tomasz Pawłowski - pasowany
- Zofia Skrudlik
- Piotr Smoczyński
- Wojciech Stachowiak
Rok 2011
- Karolina Juroszek
- Tomasz Szopa
- Piotr Skrudlik
- Marcin Gryzełko
- Marzena Zając
- Adam Marcinków
- Sebastian Korczyk
- Maja Jędrzejewska
- Jakub Krajewski
- Kazimierz Piekarczyk - pasowany
Rok 2010
- Kamil Chrobok
- Marcin Damasiewicz
- Rafał Ficek
- Paweł Kasperkiewicz
- Jarosław Kowal
- Sebastian Krawczyk
- Krzysztof Leszczyński
- Ireneusz Maciągowski
- Katarzyna Okapiec-Krawczyk
- Wojciech Sikora
- Aneta Żak-Twardowska
Rok 2009
- Robert Bereta
- Marcin Freindorf
- Maciej Jeziorski
- Rafał Klimara
- Daniel Kowalczyk
- Piotr Sokołowski
- Marcin Stachowiak
- Piotr Wiewióra
Rok 2008
- Jakub Gawłowski
- Agnieszka Handzlik
- Krzysztof Handzlik
- Katarzyna Szczerba
- Adam Zając
- Rafał Zarek
- Krzysztof Gajny - pasowany
- Gabriela Gajny - pasowana
Rok 2007
- Tomasz Stryczek
- Anna Michałek
- Bożena Gawlikowska
- Andrzej Radecki
- Urszula Król
- Paulina Król
- Joanna Foltyn
- Maciej Stanisławski
Rok 2006
- Grzegorz Borgieł
- Zbigniew Grzybek
- Agnieszka Kawik
- Bartłomiej Miłosz
- Maciej Niwiński
- Ireneusz Paszko
Rok 2005
- Janusz Drąg
- Bartłomiej Juroszek
- Bartosz Kaszuba
- Jerzy Koczur
- Ewa Konderla
- Grzegorz Michałek
- Elżbieta Pocha
- Katarzyna Wrzeszcz
- Gniewomir Kubica
- Ryszard Głowacki - pasowany
- Piotr Beczała - pasowany
Rok 2004
- Ryszard Cader
- Piotr Wincenty
- Agnieszka Bednarczyk
- Dawid Bednarczyk
- Zdzisława Kania
- Robert Muzyczka
Rok 2003
- Sylwia Zięć - pasowana /potem zmieniła nazwisko na Wójcik/
- Iwona Dąbek
- Tomasz Pukowski
- Jakub Pysz
- Lucyna Rybarska
- Tomasz Styrna
- Paweł Szemla
Rok 2002
- Maciej Garus
- Rafał Kalfas
- Dominik Laszczak
- Dawid Mikołajczyk
- Czesław Szura - pasowany
- Marcin Sikora - pasowany
Rok 2001
- Urszula Tebin
- Mirosław Uczniak
- Janusz Kwaśny
- Michał Wójcik
Rok 2000
- Magda Baran
- Miłosz Kubica
- Dorota Woś
Rok 1999
- Krzysztof Apanasewicz
- Joanna Tarasewicz
- Genowefa Włodarz
- Marzena Pawełek
- Dominik Matuk
- Karolina Bogdanowicz
- Agnieszka Feldgebel
- Jacek Kamiński
Rok 1998
- Bartłomiej Konieczny
- Zbigniew Bieryt
- Wacław Kosmowski
- Mariusz Krywult
- Grzegorz Łękawa
- Grzegorz Woś
- Paweł Kudłacz
- Tomasz Kudłacz
Rok 1997
- Piotr Holek
- Michał Rachwaniec
- Piotr Ćwiąkała
- Andrzej Bieryt
- Marek Bogacki
- Bartosz Thiel
- Mirosław Zając
Rok 1996
- Paweł Pryszcz
- Zbigniew Nowak
- Barbara Nowak
- Marcin Gwóźdz
- Andrzej Świadek
- Łukasz Kabocik
Rok 1995
- Błażej Nikiel
- Anna Michalska
- Michał Smoter
- Krzysztof Kozieł
- Marcin Kozłowski
- Roland Gajgał
- Mariusz Nowak
- Katarzyna Wiąckiewicz
- Łukasz Kłaput
- Maciej Sędziak
- Dariusz Rybarski
- Maciej Cygoń
- Maciej Walicki
- Katarzyna Gruźlewska
- Rafał Bieńko
- Barbara Micorek
- Katarzyna Matuszek
- Marcin Kowalski
- Robert Skoczylas
- Bartosz Węgrzyn
- Piotr Tyrakowski
- Adam Kucharczyk
Rok 1994
- Paweł Wojtas
Rok 1993
- Tomasz Urbański
- Ewa Chylaszek
- Łukasz Kolmer
- Zbigniew Śiwiec
- Tomasz Frazik
- Osoba utajniona nr 1 /2012.01.03/
- Ireneusz Roj
- Karina Pernes
- Adam Balcy
- Piotr Krzempek
- Anna Koziar
- Włodzimierz Stachura
- Ewa Lampart
- Marek Sobański
- Anna Pawełek
- Joanna Dobija
Rok 1992
- Piotr Majchrzak
- Wojciech Kozik
- Sebastian Potok
- Tomasz Bartuś
- Katarzyna Świtilnik
- Grzegorz Mrozek
- Lubomir Białek
- Maria Stawowczyk
- Adrian Małecki
- Marcin Konior
- Michał Salecki
- Krzysztof Fedak
- Łukasz Klimek
- Tomasz Tomczyk
- Jacek Demczak
- Bartosz Dąbek
- Beata Więzik
Rok 1991
- Tomasz Gajda
- Aleksander Benedykt
- Aleksandra Zontek
- Janusz Grygielczyk
- Artur Słoniszko
- Piotr Sowula
Rok 1990
- Piotr Damek
- Marcin Krajewski
- Andrzej Eisler
- Jerzy Figura
- Artur Łach
- Robert Pest
- Marek Kruczalak
Rok 1989
- Gabriela Michalska
- Mariusz Choffmann
Rok 1988
- Dariusz Krysta
- Marcin Januła
- Marzena Kuchta
- Krystian Krajewski
- Rafał Operchalski
- Kazimierz Kucia
- Jacek Gruźlewski
- Tomasz Grzegrzułka
- Jacek Placzki
- Andrzej Gawron
- Andrzej Jarek
Rok 1987
- Grzegorz Bigaj
- Józef Bulowski
- Czesław Gwizdała
- Katarzyna Jasionek
- Jacek Kupras
- Marian Krzemiński
- Paweł Korczewski
- Bogdan Moskała
- Grzegorz Mołek
- Beata Michalska
- Zbigniew Rosół
- Kazimierz Sztajno
- Witold Kotas
- Tadeusz Leki
- Edward Witos
- Adam Gąsiorek
- Ireneusz Grzejszczak
Dane za wcześniejsze lata można częściowo odtworzyć na podstawie zbiorów z archiwum klubowego.
Zestawienie pilotuje Jerzy Ganszer
76. Spis Byłych Członków Klubu
Byli Członkowie SBB - skreśleni po 2000.01.01
Członkowie klubu skreśleni przed 2000 r. są wyszczególnieni w drugiej tabeli poniżej
Nasi
koledzy z różnych powodów odeszli z klubu, jak doświadczenie uczy pewna
część z nich ponownie się zapisze, część czasami z nami gdzieś
pojedzie, a pewną część nigdy nie zobaczymy. Niewątpliwie wielu z
honorem będzie używać tytuł "Były Członek Klubu". Życzymy im wszystkim
pomyślności!
List otwarty do Byłych Członków Klubu
Poniżej jest spis Byłych Członków Klubu
Wielu z Was rozjechało się po całym świecie.
Zapraszam - zachęcam - jeżeli macie chęć napiszcie "że istniejecie" - będzie to dla nas miało duże znaczenie.
Grotołazem
nigdy nie przestaje się być i wierzymy, że każdy z Was myślami
cofa się do czasów kiedy był czynnym członkiem Naszego Klubu.
Może odezwą się osoby należące do pierwszego Speleoklubu pod przewodnictwem nieżyjącego Jana Hoffmanna.
Pisać można na adres [email protected]
| Nazwisko - imię | Status | Chrzest | Ostatnia data skreślenia | Uwagi |
| Achtelik Jacek | | bez ch. | 2013.05.09 | |
| Achtelik Patrycja | | bez ch. | 2013.05.09 | |
| Adamczyk Agnieszka | | bez ch. | 2015.03.17 | |
| Adamus Jan | | | 2013.09.12 | Nie żyje - data śmierci |
Adamus Jakub
|
|
| 2021.10.30
| Ponownie zapisany 2023.01.01
|
| Anioł Agnieszka | bez upr. | bez ch. | 2018.01.31 | |
| Apanasewicz Karolina | | | 2003.07.08 | |
| Apanasewicz Krzysztof | | | 2008.08.01 | zaginął w Pamirze, data - dzień, w którym był widoczny ostatni raz |
| B.Agnieszka | | | 2016.07.25 | |
| Balion Adam | | bez ch. | 2015.03.17 | |
| Baran Magdalena | | | 2005.05.10 | |
Barut-Skupień
| bez upr.
| bez ch.
| 2021.03.04
|
|
| Bednarczyk Agnieszka | | | 2005.10.25 | |
| Bednarczyk Dawid | | | 2005.10.25 | |
| Białek Lubomir | | | 2005.10.25 | |
| Biełko Jerzy | | bez ch. | 2008.10.07 | |
| Bieryt Zbigniew | | | 2001.04.17 | |
| Bocian Anna | bez upr. | bez ch. | 2006.09.21 | |
| Bogacki Marek | | | 2010.04.20 | |
| Borgieł Grzegorz | | | 2015.03.17 | |
| Borgieł Krzysztof | | bez ch. | 2013.08.27 | Zapisany ponownie w lipcu 2015 r |
Borkowski Grzegorz
| bez upr.
| bez ch.
| 2022.04.08
|
|
Boruch Marta
| bez upr.
| bez ch.
| 2021.10.30 |
|
Boruta Daniel
| bez upr.
| bez ch.
| 2021.10.30 |
|
| Borys Adam | bez upr. | bez ch. | 2010.11.16 | |
| Bulowski Józef | | | 2013.08.27 | |
| Burdynowska Beata | | | 2008.10.10 | |
| Byczkowski Henryk | bez upr. | bez ch. | 2001.11.06 | |
| Cader Ryszard | | | 2006.09.21 | |
| Ceglarz Damian | | bez. ch. | 2010.04.20 | |
| Chrobok Kamil | | | 2011.11.08 | |
| Chruściel Bartłomiej | | bez. ch. | 2008.10.07 | |
| Chylaszek Ewa | | | 2012.12.28 | |
| Czarnecki Roman | | | 2010.04.20 | |
| Ćwiąkała Piotr | | | 2001.04.17 | |
| Damasiewicz Mariusz | | | 2012.12.28 | |
| Damek Piotr | | | 2010.11.16 | |
| Dąbek Bartosz | | | 2013.08.27 | |
| Dąbek Iwona | | | 2010.11.16 | |
Donczew Adam
|
|
| 2022.05.04
|
|
| Drąg Janusz | | | 2011.01.10 | |
| Dziech Krzysztof | bez upr. | bez ch. | 2010.11.16 | |
| Dziki Mirosław | | bez ch. | 2003.07.08 | |
| Feldgebel Agnieszka | | | 2005.10.25 | |
| Ficek Rafał | | | 2012.12.28 | |
| Figura Grzegorz | bez upr. | bez ch. | 2001.11.06 | |
| Firganek Ireneusz | | | 2015.03.17 | |
| Foltyn Joanna | | | 2013.08.27 | |
| Fraś Andrzej | bez upr. | bez ch. | 2001.10.02 | |
| Frazik Tomasz | | | 2002.10.30 | |
| Freindorf Marcin | | | 2012.05.01 | |
| Gabryś Marek | | bez ch. | 2011.11.08 | |
| Gacek Tomasz | | bez ch. | 2005.05.10 | |
Gach Dawid
|
|
| 2021.10.30 |
|
| Gajda Tomasz | | | 2001.11.06 | Zapisany ponownie 2015.05.28, skreślony 2016.04.05 |
| Gajgał Roland | | | 2008.10.07 | |
| Gańcza Janusz | bez upr. | bez ch. | 2008.10.07 | |
| Garus Maciej | | | 2006.09.21 | |
| Osoba utajniona nr 1 | | | 2011.01.10 | Zapisany ponownie 2017.08.29 |
| Gawlikowska-Radecka Bożena | | | 2016.02.15 | |
| Gawłowski Bartosz | bez upr. | bez ch. | 2010.11.16 | |
| Gawłowski Grzegorz | | bez ch. | 2008.10.07 | |
| Gawłowski Jakub | | | 2010.11.16 | |
| Gleń Witold | | bez pas. | 2005.10.25 | |
| Głowacki Ryszard | | | 2010.11.16 | |
| Głowacki Tymoteusz | bez upr. | bez ch. | 2010.11.16 | |
| Gmur Aleksander | | | 2015.03.17 | |
| Godyń Krzysztof | bez upr. | bez ch. | 2002.10.30 | |
| Golik Bartłomiej | bez. upr. | bez ch. | 2015.05.12 | |
| Goryl Jarosław | | | 2018.01.31 | |
| Górczyński Grzegorz | bez upr. | bez ch. | 2013.08.27 | Uwaga wpisany ponownie 2014.01.15, skreślony ok. 2019.06.12
|
| Górniak Jan | | bez ch | 2012.12.28 | |
| Górski Krzysztof | | | 2017.10.16 | |
| Gruźlewska-Łosik Katarzyna | | | 2004.12.14 | |
| Gruźlewski Jacek | | | 2006.09.21 | |
| Grabiec Grzegorz | bez upr. | bez ch. | 2001.04.17 | |
| Grupka Mirosław | | | 2015.03.17 | |
| Gryzełko Marcin | bez upr. | bez ch. | 2015.03.17 | |
| Gutek Jarosław | | | 2013.07.15 | |
| Gutek Mateusz | | bez ch. | 2006.09.21 | |
| Gwóźdz Marcin | | | 2002.02.12 | |
| Handzlik Agnieszka | | | 2011.11.08 | |
| Holek Piotr | | | 2011.11.08 | |
| Hutniczak Bartłomiej | bez upr. | bez ch. | 2010.11.16 | |
| Janik Dawid | bez upr. | bez ch. | 2010.11.16 | |
| Jaworska Anna | | | 2012.12.28 | Kopernikowa |
| Jurczyk Łukasz | | bez ch. | 2018.01.31 | |
| Juroszek Bartłomiej | | | 2011.01.10 | |
| Juroszek Karolina | | | 2013.08.27 | |
| Jasionek Katarzyna | | | 2015.03.17 | |
| Jeziorski Maciej | | | 2015.03.17 | |
Kaczmarek Honorata "Honka"
|
|
| 2022.01.11
|
|
| Kalfas Rafał | | | 2005.05.10 | |
Kamiński Jacek
|
|
| 2021.10.30 |
|
| Kania Zdzisława | | | 2010.04.20 | |
Kasperkiewicz Paweł
|
|
| 2020.12.31
|
|
| Kasprowska Katarzyna | bez upr. | bez ch. | 2011.11.08 | |
| Kaszuba Bartosz | | | 2013.08.27 | |
| Kawik-Konowoł Agnieszka | | | 2013.08.27 | |
Klassek Grzegorz
|
|
| 2019.05.10
| Nie żyje /data śmierci/, pierwszy prezes SBB
|
| Klimara Rafał | | | 2018.01.31 | |
| Klimek Łukasz | | | 2001.04.17 | |
| Kliza Tomasz | | bez ch. | 2015.03.17 | |
| Kołek Kamil | | bez ch. | 2005.10.25 | |
| Konderla Ewa | | | 2012.12.28 | Uwaga - wpisana ponownie 2015.01.07, skreślona ok. 2019.06.12. Nie żyje
|
| Konior Marcin | | | 2000.10.17 | |
| Konior Rafał | bez upr. | bez ch. | 2002.10.30, 2015.03.17 | Przez pewien czas działał |
| Kopciuch Grzegorz | | bez ch. | 2011.11.08 | |
Koprowska Katarzyna Lena
|
| bez ch.
| 2020.12.31
|
|
| Korczyk Sebastian | | | 2015.01.21 | Wpisany ponownie 2019.05.20, 2021.10.30 |
| Kosmowska Katarzyna | | | 2010.04.20 | |
| Kosmowski Wacław | | | 2010.11.16 | |
| Kowal Jarosław | | | 2012.12.28 | |
| Kowalczyk Daniel | ? | bez. ch.? | 2014.01.16 | |
| Kowalska Karolina | | bez ch. | 2006.09.21 | |
| Kowalski Marcin | | bez ch. | 2008.10.07 | |
| Kozik Wojciech | | | 2002.10.30 | |
Krawczyk Agnieszka
|
| bez ch.
| 2023.03.01
|
|
| Krawczyk Sebastian | | | 2013.08.27 | |
| Kretek Marcin | | bez ch. | 2014.01.13 | |
| Król Paulina | | | 2010.04.20 | |
| Król Urszula | | | 2015.01.21 | |
| Kruczalak Marek | | | 2015.03.17 | |
| Kucharczyk Adam | | | 2014.09.30 | |
| Kubica Miłosz | | | 2011.01.10 | |
| Kruczalak Karina | | | 2008.10.07 | |
| Krysta Dariusz | | | 2001.11.06 | |
| Krywult Mariusz | | bez ch. | 2000.10.17 | |
| Krywult Marzena | | | 2005.10.25 | Wpisana ponownie w 2021 r
|
| Kubiak Adam | | bez ch. | 2008.10.07 | |
| Kubica Gniewomir | | | 2006.09.21 | |
| Kudelska Dorota | bez upr. | bez ch. | 2015.05.12 | |
| Kudłacz Paweł | | | 2008.10.07 | |
| Kudłacz Tomasz | | | 2006.09.21 | |
| Kufel Łukasz | bez upr. | bez ch. | 2010.11.16 | |
| Kulawik Piotr | | bez ch. | 2005.10.25 | |
| Kwaśny Janusz | | | 2004.12.14 | |
| Lampart-Roj Ewa | | | 2008.10.07 | |
| Laszczak Dominik | | | 2006.04.18 | nie żyje /data śmierci/ |
| Leszczyński Krzysztof | | | 2011.11.08 | |
| Ligocki Tomasz | bez upr. | bez ch. | 2010.11.16 | |
| Liptak Joanna | | | 2003.07.08 | |
| Luber Andrzej | | | 2013.08.27 | |
| Łękawa Grzegorz | | | 2008.10.07 | |
Łukaszek Damian
|
| bez ch.
| 2021.10.30 |
|
| Majchrzak Grażyna | bez upr. | bez ch. | 2010.11.16 | |
| Malanowski Andrzej | bez upr. | bez ch. | 2015.03.17 | |
| Małysz Krzysztof | bez upr. | bez ch. | 2003.07.08 | |
| Maroszek Piotr | bez upr. | bez ch. | 2001.05.22 | |
| Maciągowski Ireneusz | | | 2018.01.31 | |
| Matuk Dominik | | | 2000.10.17 | |
| Matuszewski Michał | bez upr. | bez ch. | 2008.10.07 | |
| Mazurkiewicz Krzysztof | bez upr. | bez ch. | 2003.09.23 | |
| Michalska Dominika | | bez ch. | 2015.03.17 | |
| Michałek Anna | | | 2012.12.28 | |
| Michałek Grzegorz | | | 2012.12.28 | |
| Michałek Mateusz | | bez ch. | 2005.10.25 | |
| Micherdziński Mirosław | | | 2015.03.17 | "Został skreślony na własne życzenie" |
| Mika Marta | bez upr. | bez ch. | 2000.10.17 | |
| Mikołajczyk Dawid | | | 2008.10.07 | |
| Miłosz Bartłomiej | | | 2008.10.07 | |
| Mołek Grzegorz | | | 2010.04.20 | |
| Muzyczka Robert | | | 2007.02.11 | |
| Mysłajek Robert | | bez ch. | 2010.04.20 | |
| Niebrzydowski Łukasz | | bez ch. | 2010.11.16 | |
| Nikiel Mateusz | bez upr. | bez ch. | 2006.09.21 | |
| Niwiński Maciej | | | 2008.10.07 | |
| Norek Dominik | bez upr. | bez ch. | 2011.01.11 | |
| Nowak Zbigniew | | | 2000.10.17 | |
Nowakowski Maciej
| bez upr.
| bez ch.
| 2022.05.04
|
|
| Nowroth Justyna | bez upr. | bez ch. | 2002.02.12 | |
| Okapiec-Krawczyk Katarzyna | | | 2013.08.27 | |
| Olejarz Rafał | bez upr. | bez ch. | 2011.11.08 | |
| Olejnik Robert | bez upr. | bez ch. | 2012.12.28 | |
| Ostrawska Bernadeta | bez upr. | bez ch. | 2011.01.10 | |
| Ostrawski Leszek | bez upr. | bez ch. | 2011.01.10 | 2013.01.15 nie żyje - data śmierci |
| Oślizło Kamil | | bez ch. | 2015.05.28 | zapisany ponownie początkiem 2019 r
|
| Pacak Ireneusz | | bez ch. | 2006.09.21 | |
| Pacyna Magdalena | | | 2018.01.31 | |
Parys Marcin
|
|
| 2021.11.24
|
|
| Paszko Ireneusz | | | 2008.10.07 | |
| Pawełek Jerzy | | | 2003.11.19 | nie żyje /data śmierci/ |
| Perchaluk Joanna | bez upr. | bez ch. | 2012.12.28 | |
| Piekarczyk Kazimierz | | | 2018.01.31 | |
| Piekło Marcin | | bez ch. | 2008.10.07 | |
| Piernik Grzegorz | bez upr. | bez ch. | 2010.11.16 | |
| Piskorska Monika | bez upr. | bez ch. | 2006.09.21 | |
| Piwowarczyk Marta | bez upr. | bez ch. | 2000.10.17 | |
| Placzki Jacek | | | 2006.09.21 | |
| Pluta Grzegorz | | bez. ch. | 2010.04.20 | |
| Pocha Elżbieta | | | 2008.10.28 | |
| Poloczek Adam | | bez ch. | 2008.10.07 | |
| Poskier Joanna | bez upr. | bez ch. | 2015.05.12 | |
| Potok Sebastian | | | 2015.03.17 | |
| Pukowska Justyna | bez.upr. | bez ch. | 2018.01.31 | |
| Pukowski Tomasz | | | 2015.03.17 | |
Prochalska Nikola
| bez.upr. | bez ch. | 2019.11.04
|
|
| Procner Marcin | | bez ch. | 2008.10.07 | |
| Pruski Jacek | bez upr. | bez ch. | 2006.09.21 | |
| Pysz Jakub | | | 2011.01.10 | |
| Rachwaniec Michał | | | 2000.10.17 | |
| Radecki Andrzej | | | 2016.02.15 | |
| Raszka Renata | bez upr. | bez ch. | 2013.08.27 | |
| Roj Ireneusz | | | 2006.09.21 | |
| Romański Łukasz | bez upr. | bez ch. | 2010.04.20 | |
| Rybarska Lucyna | | | 2008.10.07 | |
| Rybarski Dariusz | | | 2010.04.20 | |
| Salecki Michał | | | 2001.11.06 | |
| Sambor Rafał | bez upr. | bez ch. | 2008.10.07 | |
| Sikora Marcin | | | 2011.01.10, 2015.03.17 | Zapisał się ponownie w marcu 2013 r |
| Sikora Wojciech | | | 2012.12.28 | |
| Skoczylas Krzyszcof | | | 2001.04.17 | |
| Skoczylas Robert | | | 2010.11.16 | |
| Smoczyński Piotr | | | 2016.02.23 | Zapisał się ponownie 2017.01.01 |
| Smoter Anna | | | 2012.12.31 | |
| Smoter Michał | | | 2015.03.17 | |
| Sokołowski Piotr | | | 2011.11.08 | |
| Smoter Justyna | | bez ch. | 2010.04.20 | Po mężu nazywa się Gaweł |
| Sobańska Anna | | | 2008.10.02 /przed/ | |
| Sobański Marek | | | 2005.10.25 | Zapisał się ponownie 2015.08. |
| Sromek Michał | | bez ch. | 2008.03.18 | nie żyje /data pogrzebu/ |
| Stachowiak Marcin | | | 2013.08.27 | |
| Stachowiak Wojciech | | | 2015.03.17 | |
| Stanisławski Maciej | | | 2013.08.27 | |
| Starsiak Damian | bez upr. | bez ch | 2011.11.08 | |
Stępień Klaudiusz
|
|
| 2021.10.30 |
|
| Stryczek Tomasz | | | 2013.08.27 | Zapisał się ponownie 2017.12 |
| Styrna Tomasz | | | 2005.10.25 | |
| Szczerba Katarzyna | | | 2018.01.31 | |
| Szemla Paweł | | bez ch. | 2005.05.10 | |
| Szopa Tomasz | | | 2015.03.17 | |
| Szura Czesław | | | 2008.10.07 | |
| Świtała Marek | | bez ch. | 2010.11.16 | |
| Tebin Urszula | | | 2013.08.27 | |
| Thiel Bartosz | | | 2011.11.08 | |
Tomalik Karina
|
|
| 2022.05.04
|
|
| Tyrakowski Piotr | | | 2013.08.27 | |
| Uczniak Mirosław | | | 2005.10.25 | |
| Urbański Tomasz | | | 2011.11.08 | |
| Wajda Marcel | | | 2018.01.31 | Zapisany 2021.10.30
|
| Waszek Maciej | | | 2010.11.16
2018.01.31 | Zapisał się ponownie początkiem 2015 r. |
Wiąckiewicz Katarzyna
|
|
| 2020.09.29
|
|
| Wiculski Andrzej | | | 2005.10.25 | |
| Widor Urszula | bez upr. | bez ch. | 2005.01.03 | |
Wiewióra Krzysztof
| bez upr.
| bez ch.
| 2021.03.24
|
|
| Wiewióra Marek | | | 2002.10.30 | Nie żyje 2022.08.19
|
| Wiewióra Piotr | | | 2011.01.10 | Zapisał się ponownie w czerwcu 2014 r. Skreślony 2016.02.23 |
| Wiktor Radosław | | bez ch. | 2010.04.20 | |
| Winek Tomasz | | bez ch. | 2005.05.10 | |
| Wincenty Piotr | | | 2005.10.25 | |
| Włodarz Genowefa | | | 2000.10.17 | |
| Osoba utajniona nr 5 | | | 2013.08.27 | |
| Wolny Sebastian | | | 2001.11.06 | |
| Woś Dorota | | | 2013.08.27 | |
| Woś Grzegorz | | | 2011.11.08 | |
| Wower Agnieszka | bez upr. | bez ch. | 2003.07.08 | |
| Wójcik Michał | | | 2013.08.27 | |
| Wójcik Sylwia | | | 2015.03.17 | Zapisana ponownie przed 2022.03.02
|
| Wróbel Agnieszka | | | 2017.10.04 | |
Wrzeszcz Katarzyna
|
|
| 2019.09.30
|
|
| Zając Adam | | | 2015.05.12 | Zapisany 2015.06.24 |
| Zarek Rafał | | | 2011.11.08 | |
| Zieliński Marcin | | bez ch. | 2001.04.17 | |
| Zuber Jakub | bez upr. | bez ch. | 2010.11.16 | |
| Żak-Twardowska Aneta | | | 2015.05.12 | |
| Żera Alan | | bez ch. | 2008.10.07 | |
| Żera Artur | | bez ch. | 2008.10.07 | |
Byli członkowie Speleoklubu Bielsko-Biała
skreśleni w latach 1969 - 1999.12.31
/ 409 osób/
Istnieją sytuacje, iż pewne osoby powróciły do klubu już po 2000.01.01, lecz nie zostały z tego spisu usunięte.
Zestawienie koordynuje Jerzy Ganszer
75. Spis członków klubu
Członkowie Speleoklubu Bielsko-Biała - nieoficjalna lista
123 osób + 12 członków honorowych /tabela na dole/
Uwaga -
osoby chcące być ukryte lub utajnione fakt ten zgłaszają do redaktora strony.
Dane występujące poniżej są zamieszczane za zgodą zainteresowanych!
Można
przysyłać swój portret i dowolną treść o sobie
- Popek Mateusz
- Okoń Monika
- Wiesław Zahor
Powyżej osoby, które jeszcze nie zapoznały się z ankietą /na dole/, jeżeli to uczynią mogą skontaktować się z redaktorem listy.
ZPZ - zakaz podpisywania zdjęć
Nazwisko - imię
czerwone litery - wersja do
sprawozdań
|
Pseudonim |
|
Status
|
Chrz.
|
Funkcja
|
Tytuł
|
E'mail, www
|
Telefon |
Miejscowość
|
Adamus Jakub
ZPZ - może być "Kuba"
|
Kuba
|
|
NW |
|
|
|
|
|
Katowice
|
Barciszewska-Kozioł Karolina
Karola Barciszewska-Kozioł
|
Karola
|
|
|
bez. pas.
|
|
|
[email protected]
https://www.facebook.com/people/Karpacka-Pasja/100063457809669/
"kliknij"
Przewodnik Tatrzański i Beskidzki, Fotograf i Taternik
Jaskiniowy. Na co dzień również Pedagog ;)
|
781717350
|
Zakopane / Koniaków
|
| Baturo Bartosz |
|
|
NW |
|
|
|
|
|
Bielsko-Biała |
 |
|
Bereta Kinga
|
|
|
|
|
|
|
[email protected]
|
|
Dane utajnione
|
| Bereta Robert |
|
|
NW |
|
|
|
[email protected]
|
|
Oświęcim |
Bętkowski Mateusz
|
|
|
bez upr. |
bez ch. |
|
|
|
|
Dane utajnione
|
Biliński Jarosław
|
Biluś
|
|
|
bez pas.
|
|
|
[email protected] 514993994
https://www.instagram.com/medic_in_the_mountains/
|
|
Bielsko-Biała
|
|
Binda Jakub |
|
|
|
|
|
|
[email protected] |
|
Lipowa |
|
Początkujący grotołaz. Pasjonat biologii, botaniki,
roślin mięsożernych i akwarystyki |
| Bizoń Radosław |
 |
|
NW |
bez ch. |
|
|
[email protected] |
|
Kobiór |
|
|
| Bogdanik
Krystian |
Leon |
|
|
bez. pas. |
|
|
[email protected] |
|
Kozy |
| Borgieł
Krzysztof |
|
|
|
|
|
|
[email protected]
|
|
Czechowice-Dziedzice |
Boszczyk Maciej
|
Zimny
|
|
|
|
|
|
[email protected]
|
|
Tychy
|
Brzezinka Bartosz
|
|
|
NW
|
|
|
|
|
|
Żory
|
Bugalska-Ganszer Małgorzata
Gosia Bugalska
|
|
|
NW
|
|
|
|
|
|
Bielsko-Biała
|
Cieślar Mateusz
|
|
|
NW
|
|
|
|
[email protected]
|
|
Dane utajnione
|
Dudek Antoni
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Bielsko-Biała
|
Dudek Marta
|
|
KURS 2022/23 |
bez upr. |
bez ch. |
|
|
|
|
Dane utajnione
|
Dudek Mateusz
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Dane utajnione
|
Dziedzic Krzysztof
|
|
|
|
bez. pas.
|
|
|
[email protected]
|
600 230 309
|
Żywiec
|
| Franecki Gabriel |
|
|
|
|
|
|
[email protected] |
|
Cieszyn |
|
Jazda rowerem góry/niziny, jazda na rolkach /
łyżwach / nartach, wspinaczka skałkowa /ściany sztuczne, gry terenowe - w
tym na orientację, trekking, bunkry i fortyfikacje |
Fraś Krzysztof,
ZPZ
|
Sowa
|
|
|
|
|
|
|
|
Dane utajnione
|
| Gajny Gabriela |
|
|
NW |
|
|
|
[email protected] |
|
Jasienica |
| Gajny
Krzysztof |
|
|
NW |
|
|
|
[email protected] |
|
Jasienica |
| Ganszer Michał |
|
|
NW |
|
|
|
[email protected]
|
|
Bielsko-Biała |
 |
|
Gawlas Piotr
Piotr "Kudłaty" Gawlas
ZPZ |
|
|
|
|
Grupa Ratownictwa Jaskiniowego |
|
|
|
Dane utajnione |
| Gawlik Błażej |
|
|
|
bez ch. |
|
|
[email protected] |
|
Bielsko-Biała |
| Gądek
Agnieszka |
|
|
NW
|
|
Sekcja
Archeologiczna, Komisja Rewizyjna
|
|
[email protected] |
|
Bielsko-Biała |
| Gądek Paweł |
|
|
NW |
|
grupa
eksploracyjno - inwentaryzacyjna
|
|
[email protected] |
|
Bielsko-Biała |
|
Od dawna chodzę po jaskiniach, jeżdżę na rowerze po
górach, jeżdżę na nartach. Poza tym interesuje się pracami ogrodowymi,
budownictwem. |
|
Gąsior Natalia
Gąsior Natalia
pseud. Cholera |
Cholera |
|
|
bez ch. |
|
|
[email protected] |
668 859 419
|
Bielsko-Biała |
 |
|
| Golik
Bartłomiej |
Golo |
|
|
|
Komisja Rewizyjna
|
|
[email protected] |
|
Bielsko-Biała |
Grzegrzułka Tomasz
Murzyn Tomasz Grzegrzułka
|
|
|
instruktor 292 |
|
|
|
[email protected] |
|
Bielsko-Biała |
| Grzybek
Zbigniew |
|
|
NW |
|
|
|
[email protected]
|
|
Bielsko-Biała |
 |
|
| Handzlik
Krzysztof
Krzysiek Handzlik |
|
|
NW |
|
|
|
|
|
Bielsko-Biała |
Handzlik Mateusz
|
|
|
|
bez ch
|
|
|
|
|
Kozy
|
Holeksa Zbigniew
Zbigniew (Max) Holeksa
|
Max
|
|
|
bez ch. |
|
|
|
|
Bielsko-Biała |
Honkisz Łukasz
|
Honker
|
|
bez upr.
|
bez ch.
|
|
|
[email protected] |
|
Bielsko-Biała
|
Honisz Zuzanna
|
Oszołom
|
|
|
bez pas.
|
|
|
[email protected]
|
|
Bielsko-Biała
|
Imielska Elżbieta
|
RuchEla
|
|
NW
|
|
|
|
[email protected]
|
|
Bielsko-Biała
|
|
Jakubowski Jarosław |
|
|
bez upr. |
bez ch. |
|
|
|
|
Żory |
|
|
Programista, rowerzysta, turysta wysokogórski, podróżnik, zakochany w
Tatrach. |
Jasiak Elżbieta
|
Elousis
|
|
NW
bez upr.
|
bez ch. |
|
|
|
|
Bielsko-Biała
|
|
Jasiak Wojciech |
|
|
NW
|
|
Prezes |
|
[email protected] |
|
Bielsko-Biała |
 |
|
Jędrysek Dawid
|
|
|
NW
|
|
|
|
http://www.foto.bielsko.pl/ |
|
Bielsko-Biała
|
Jędrzejewska Maja
|
|
|
NW
|
|
|
|
[email protected] |
|
Oborniki Śląskie |
Kadłubicki Tomasz
|
|
|
|
bez ch.
|
|
|
[email protected] |
|
Dane utajnione
|
Kiszło Filip
|
|
|
|
|
|
|
[email protected] |
|
Cieszyn |
Klich Joanna
|
|
|
bez upr.
|
bez ch.
|
Prezes Sekcji Cyklistów SBB
|
|
[email protected] |
500732877
|
Bielsko-Biała
|
Knop Piotr
|
|
|
|
bez ch. |
|
|
[email protected]
|
|
Jastrzębie Zdrój
|
Kochel Tomasz
|
|
|
|
bez ch. |
|
|
|
|
Bielsko-Biała
|
| Koczur Jerzy |
|
|
NW
|
|
|
|
[email protected] |
|
Grodziec Śląski
|
|
|
Kohut Mateusz
|
|
|
|
bez ch.
|
|
|
|
|
Dane utajnione
|
Kohut Paulina
ZPZ
|
|
|
|
bez ch.
|
|
|
|
|
Dane utajnione
|
| Kopytko
Patrycja |
|
|
|
|
Sekcja Archeologiczna |
|
[email protected] |
|
Tychy |
Kos Tomasz
|
|
|
NW
|
|
|
|
[email protected]
|
|
Tychy
|
| Krajewski
Jakub |
|
|
NW
|
|
Z-ca Prezesa
Sekcji Eksploracji Sztucznych Obiektów Podziemnych, grupa
eksploracyjno - inwentaryzacyjna, Sekcja Archeologiczna, Komisja do
Spraw Moralnosci, Komisja Ślubna - członek "oczekujący" |
|
[email protected] |
|
Bielsko-Biała |
Krawiec Ryszard
Ryszard (Majmir) Krawiec
|
Majmir
|
|
bez upr. |
bez ch.
|
|
|
[email protected]
http://swiatoslav.blogspot.com/
|
|
Skoczów
|
Krywult Marzena
|
|
|
|
|
|
|
[email protected]
|
|
Bielsko-Biała
|
Kubina Mateusz
|
|
|
bez upr.
|
bez ch.
|
|
|
[email protected] |
|
Bielsko-Biała |
| Kucia Kazimierz |
|
|
NW |
|
|
|
[email protected] |
|
Bielsko-Biała |
Kucia Weronika
|
|
|
|
|
|
|
www.instagram.com/amymone13
|
|
Bielsko-Biała
|
Kudelski Łukasz
|
|
|
|
|
|
|
[email protected] |
|
Ligota |
Kulpa Paulina
|
|
|
|
|
|
|
[email protected]
www.molecool.pl
|
|
Rzeszów
|
| Linke Mariusz
Mariusz Linke Mlinke |
Mlinke |
|
|
bez ch. |
|
|
[email protected]
www.mlinke.eu
|
|
Padniewo |
 |
mariusz linke mlinke – przemierza
podwodny świat w konfiguracji, w której dwie butle schowane są pod
pachą. Kocha Tatry i w nich próbuje swoich sił w nurkowaniu jaskiniowym.
Nie liczą się dla niego zdobyte certyfikaty, ale umiejętności
zaprezentowane w wodzie. Miłośnik map podwodnych obiektów, które tworzy,
by innym było prościej dotrzeć do celu.
Właściciel sklepu internetowego, w którym sidemount przestanie być dla
Ciebie obcy :) |
| Liszowski
Tomasz |
|
|
|
. |
|
|
[email protected]
|
|
Kobiór |
Magiera Marlena
|
|
KURS 2022/23 |
bez upr.
|
bez ch.
|
|
|
|
|
dane utajnione
|
| Majka Grzegorz |
|
|
|
|
|
|
|
|
Jastrzębie
Zdrój |
| Majka Mariusz |
|
|
|
|
|
|
[email protected]
|
|
Jastrzębie
Zdrój |
| Manda Tomasz
Tomek Manda (Prendki) |
Prentki |
|
bez upr. |
bez ch. |
|
|
[email protected]
http://prentki-blog.pl/ |
|
Bielsko-Biała |
 |
Miłośnik motoryzacji, dziur w ziemi i chrupek bekonowych |
| Marcinków Adam |
|
|
NW |
|
|
|
|
|
Mnichowice |
| Michalska-Kasperkiewicz Beata |
|
|
NW |
|
Komisja Heraldyczna |
Weteran |
[email protected] |
|
Bielsko-Biała |
| Michalska Gabriela |
|
|
|
|
|
|
|
|
Bielsko-Biała |
| Michalska
Martyna |
|
|
NW
|
|
|
|
martyna_189@wp |
|
Bielsko-Biała |
| Michalski Wacław |
|
|
NW,
instruktor 217 |
|
Członek Zarządu,
Komisja Ślubna |
|
[email protected] |
|
Bielsko-Biała |
| Micherdzińska Jadwiga |
|
|
NW |
|
|
Weteran |
[email protected] |
|
Bielsko-Biała |
| Micherdzińska
Joanna |
|
|
|
|
Zastępca bibliotekarza, Magazynier
|
|
[email protected] |
|
Bielsko-Biała |
| Miczołek
Norbert |
|
|
|
|
|
|
[email protected] |
|
Grzawa |
Miśków Marcin
|
|
|
|
|
Założyciel Stowarzyszenia zarazić Pasją, ultramaratończyk
|
|
www.zarazicpasja.pl
www.zorskipolmaratonlesny.pl
|
|
Żory
|
Motoszko Tomasz
|
|
|
NW |
|
|
|
|
|
Katowice
|
Nikiel Błażej
|
|
|
|
|
Komisja
Heraldyczna |
|
[email protected] |
|
Bielsko-Biała |
Ogrodnik-Tomoszek Monika
|
|
|
bez upr. |
bez ch. |
|
|
|
|
Bielsko-Biała
|
Olszewski Paweł
|
Siwy
|
|
|
|
|
|
|
|
Tychy
|
Pastwa Karol
|
|
|
NW |
bez ch. |
|
|
|
|
dane utajnione
|
| Pawłowski
Tomasz |
TOMI |
|
NW |
|
|
|
[email protected] |
|
Wadowice |
Perek Filip
|
|
KURS 2022/23 |
bez upr.
|
bez ch.
|
|
|
|
|
dane utajnione
|
| Piechocki
Łukasz |
|
|
NW |
|
|
|
[email protected] |
|
Bielsko-Biała |
| Pikania
Elżbieta |
|
|
bez upr. |
bez ch. |
|
|
|
|
Brzeszcze |
| Płaszyński
Marcin |
|
|
bez upr.
|
bez ch.
|
|
|
[email protected] |
|
Bielsko-Biała |
| Polański Kamil
|
KIU 22 |
|
|
|
|
|
[email protected]
|
|
Złockie |
|
Prochalska Magdalena |
|
|
|
|
|
|
|
|
Jaworze |
Przemyk Kamil
|
|
|
bez upr.
|
bez ch.
|
|
|
|
|
dane utajnione
|
Pyrek Przemysław
|
|
KURS 2022/23 |
bez upr. NW |
bez ch. |
|
|
|
|
Oświęcim
|
|
Rosner-Manda Izabela |
|
|
NW |
|
Komisja Rewizyjna |
|
|
|
Bielsko-Biała |
 |
|
|
Rozmus Dariusz |
Dario |
|
|
|
grupa eksploracyno-inwentaryzacyjna |
|
[email protected] |
|
Bojszowy
Nowe |
 |
|
Rutkowska Ewa
|
|
|
NW
|
|
Kustosz zbioru widokówek
|
|
[email protected]
|
|
Sosnowiec
|
Sarnowski Dominik
ZPZ
|
|
|
|
bez ch. |
Grupa Ratownictwa Jaskiniowego |
|
[email protected] |
|
Tychy |
Siedloczek Tymoteusz
|
|
KURS 2022/23 |
bez upr.
NW
|
bez ch.
|
|
|
|
|
dane utajnione
|
Skrudlik Piotr
|
Lopez
|
|
|
|
|
|
[email protected] |
|
Czaniec
|
Skrudlik Zofia
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Czaniec
|
Smagóra Łukasz
|
Ździchu
|
|
|
|
|
|
[email protected]
|
|
Sosnowiec
|
| Smoczyński
Piotr |
Smok |
|
NW |
|
Administrator strony klubu
Administrator Facebooka |
|
[email protected]
[email protected] |
|
Bielsko-Biała |
| Sobański Marek |
|
|
|
|
|
|
[email protected] |
|
Bielsko-Biała |
| Stryczek Tomasz
Tomasz Stryczek "Stryku"
|
Stryku |
|
|
|
Grupa Ratownictwa Jaskiniowego |
|
[email protected]
http://aktywnyweekend.blogspot.com/
|
|
Bielsko-Biała |
| Ślęk Kazimierz |
|
|
NW |
|
|
Weteran |
|
|
Bystra |
Świderska Agnieszka
|
|
|
bez upr.
|
bez ch.
|
|
|
|
|
Bielsko-Biała
|
Talaga Filip
|
|
|
|
bez ch. |
Boulderowiec, programista, lubi dobre piwo |
|
[email protected]
|
|
Bielsko-Biała
|
| Talik
Krzysztof |
|
|
NW |
|
|
|
|
|
Bielsko-Biała |
 |
|
Telemach Krzysztof
|
|
|
bez upr.
|
bez ch.
|
Wszystkich jaskiń nie zrobiłem. Lubię jaskinie. Chodzę do jaskiń.
|
|
[email protected] |
|
Dane utajnione
|
Toczyłowska Małgorzata
|
|
|
|
|
|
|
[email protected]
|
|
Dane utajnione
|
Tomoszek Małgorzata
|
|
|
bez upr. |
bez ch. |
|
|
|
|
Bielsko-Biała
|
Wajda Marcel
|
|
|
|
|
|
|
[email protected]
|
|
Bielsko-Biała
|
Węgrzynkiewicz Maria
|
Majka
|
|
|
bez ch. |
|
|
[email protected]
|
|
Bielsko-Biała |
Więcek Grzegorz
|
|
|
|
|
|
|
[email protected]
|
|
Czechowice-Dziedzice
|
| Wojnarowski
Piotr |
|
|
NW
.
|
bez ch. |
|
|
[email protected] |
|
Bielsko-Biała |
| Wojtkielewicz Rafał |
|
|
|
|
|
|
[email protected] |
|
Rzeszów
|
| Wojtynek Marek |
|
|
|
|
|
|
[email protected] |
|
Dane utajnione |
Wójcik Sylwia
|
|
|
|
|
|
|
[email protected]
|
602 225 542
|
Bielsko-Biała
|
| Zając Adam |
|
|
|
|
|
|
|
|
Dane utajnione |
| Zając Marzena |
|
|
|
|
|
|
[email protected] |
|
Bielsko-Biała |
Zarzycka Magdalena
|
|
|
|
|
|
|
[email protected] |
|
Dane utajnione
|
Zemanek Ilona
Ilona Nola Zemanek
|
Nola
|
|
|
bez ch. |
|
|
|
+48 530 193 188
|
Dane utajnione
|
Zowada Wojciech
|
Stolor
|
|
|
|
|
|
[email protected]
|
|
Koniaków
|
| Zwierzchowska
Teresa |
|
|
NW |
|
|
|
|
607 305 385
|
Czechowice-Dziedzice |
Źrebiec Bartosz
Bartek "Bart" Źrebiec
|
Bart
|
|
bez upr.
|
bez ch.
|
Zafascynowany
techniką rakietową. Fanatyk elektroniki i wszystkiego co "zdalnie
sterowane". W jaskiniach wylądował przez...astrofotografię. Student
Lotnictwa i Kosmonautyki. |
|
[email protected]
|
|
Bielsko-Biała
|
Żukowski Igor
|
|
|
|
bez ch. |
Harcerz, pasjonat łączności radiowej oraz żeglarstwa |
|
|
|
Bielsko-Biała |
NW - osoba
deklarująca posiadanie sprzętu skiturowego
Członkowie Honorowi Speleoklubu
Bielsko-Biała
Nazwisko - imię
|
Pseudonim |
N.K.T. |
Status
|
Funkcja
|
Tytuł
|
E'mail
|
Telefon |
Miejscowość
|
|
Chruściel Aleksander |
|
|
NW,
Zwyczajny Tat. Jask., instruktor |
|
Weteran |
[email protected] |
|
Bielsko-Biała |
Beczała Piotr
|
|
319 |
NW, |
grupa
eksploracyjno - inwentaryzacyjna |
|
[email protected]
|
|
Cieszyn
|
|
Dokupil Wit |
|
|
NW, Zwyczajny Tat. Jask., instruktor |
|
Weteran |
[email protected]
|
|
Bukowina Bobrzańska
|
|
Ganszer Jerzy |
Prymula |
21
|
NW, instruktor
209 |
Komisja
Ślubna, Heraldyczna, Sekcja Archeologiczna, grupa eksploracyjno -
inwentaryzacyjna, Sekcja Narciarstwa Wysokogórskiego |
Weteran |
[email protected] |
+48 602 694238 |
Bielsko-Biała |
 |
Wielbiciel świętego spokoju ........................
Inicjator wszelkich dyskusji i afer
............................
Pasjonujący się dziwnymi zachowaniami współplemieńców! |
|
Grebl Zdzisław |
|
|
NW,
Zwyczajny Tat. Jask |
Prezes Sekcji Wielkich
Inwalidów Klubowych, Kustosz Muzeum Klubowego, Komisja Ślubna,
Przewodniczący Sekcji Narciarstwa Biegowego, |
Weteran |
[email protected] |
|
Jaworze |
|
Gutek Zofia |
|
4713 |
NW, Zwyczajny Tat. Jask.,
instruktor 204 |
Przewodnicząca Sekcji
Narciarstwa Wysokogórskiego |
Weteran |
[email protected]
|
|
Bielsko-Biała |
|
Herve Marc |
|
|
|
|
|
|
|
Paryż /Francja/ |
|
Klassek Aniela |
|
|
|
Główny korektor Zacisku
Sekcja Archeologiczna |
|
|
|
Bielsko-Biała |
|
Łaciak Jan |
|
3990 |
Zwyczajny Tat. Jask |
|
|
|
|
Szczyrk |
|
Pukowski Jerzy |
Pukuś |
23 |
NW,
instruktor 220 |
Naczelny
redaktor "Zacisku", Komisja Ślubna, grupa eksploracyjno -
inwentaryzacyjna, Prezes Sekcji Eksploracji Sztucznych Obiektów
Podziemnych, Sekcja Archeologiczna, Członek Kapituły Nagrgrody im. Waldka Muchy
|
Weteran |
[email protected] |
|
Bielsko-Biała |
 |
Przez ponad 20 lat byłem sekretarzem Klubu, "przeżyłem"
wielu prezesów, jestem redaktorem naczelnym Zacisku.
Moja pierwsza wyprawa zagraniczna - Kras Słowacki (1978 rok). Mój
najdalszy wyjazd jaskiniowy - trzykrotny pobyt w Hiszpanii, najdłuższa
wyprawa - 46 dni (Hiszpania), największa przebyta jaskinia - Pierre
Saint Martin, najwięszy pokonany dzwon jaskiniowy - 135 m w jaskini
Spluga della Preta.
W swojej karierze pokonałem wiele kanionów w Europie, wiele wspinaczek i
ferrat w różnych rejonach Alp.
Uprawiam narciarstwo wysokogórskie i kolarstwo górskie.
Byłem pierwszym prezesem reaktywowanego Oddziału Polskiego Towarzystwa
Tatrzańskiego w Bielsku-Białej. |
|
Wagner Josef |
|
|
|
|
|
|
|
Bohumin /Czechy/ |
|
Zawierucha Lubomir |
|
04 |
Zwyczajny Tat. Jask., instruktor |
|
Weteran |
[email protected] |
|
Bielsko-Biała |
Uwaga - od dłuższego czasu zwyczajni taternicy jaskiniowi nie istnieją.
Większości, którzy zdobyli ten stopień byli z tego powodu bardziej lub mniej
dumni. Poniżej zostały zamieszczone osoby, które na dzień 2009.03.31 miały ten
"historyczny:" stopień. Wyróżnik ten kasuje się w głównej /górnej/ tabeli.
- Adamus Jan - nie żyje
- Dąbek Bartosz - Były Członek Klubu
- Ganszer Jerzy
- Gawlas Piotr
- Grupka Mirosław - Były Członek Klubu
- Grzegrzułka Tomasz - formalnie nie zdobywał tego stopnia, został
instruktorem i automatycznie niejako "nabrał uprawnienia zwyczajnego tat.
jaskiniowego"
- Gutek Jarosław - Klub Alpinistyczny Grupy Beskidzkiej GOPR
- Kruczalak Marek - Były Członek Klubu
- Kubica Miłosz - Były Członek Klubu
- Kucia Kazimierz
- Luber Andrzej - Były Członek Klubu
- Michalska Beata
- Michalski Wacław
- Micherdziński Mirosław - Były Członek Klubu
- Nikiel Błażej
- Pukowski Jerzy
- Sikora Marcin - Były Członek Klubu
- Smoter Anna - Były Członek Klubu
- Smoter Michał - Były Członek Klubu
- Osoba utajniona nr 5 - Były Członek Klubu
Zestawienia koordynuje Jerzy Ganszer
74. Nieoficjalne dane od Patrycji Kopytko - pierwsze kluby grotołazów w Polsce
1. 1923 Koło Grotołazów przy Sekcji Przyrodniczej PTT (założone m.in. przez Zwolińskiego S. - pierwszy Klub speleologiczny. - ZAKOPANE
2. ~1950 Miętusia Club/ Klub Grotołazów - KRAKÓW
3. 1954 STJ PTTK Warszawa
4. 1954 Speleoklub Bielsko-Biała I
5. 1956 Sekcja Grotołazów PTTK Częstochowa
6. 1956 Sekcja Grotołazów AKT Wrocław
*bez uwzględnienia transformacji i reorganizacji klubów w między-latach ;)
73. Głosy w jaskini
Zapytałem się kolegów, czy słyszeli głosy w jaskini - oni odpowiedzieli
"tak" - co mnie niejako zainteresowało i postanowiłem poczynić poniższą
treść.
"Kudłaty" siedział sobie przymusowo w jaskini, bo mu światło zgasło.
Trwało to 12 godzin i jednoznacznie stwierdził, że słyszał głosy, na
domiar złego miał chwile zwątpienia, czy ktoś po niego przyjdzie.
Zofia Gutek - przebywała dłuższy czas w jednym miejscu w pobliżu
szumiącej wody i stwierdziła, że tez słyszała głosy, a szum wody
wpływał bardzo negatywnie na jej psychikę.
Prymula spał sobie kiedyś w jaskini i słyszał zbliżającą się
grupą. W sumie był niezadowolony, bo zdał sobie sprawę, że będą po nim
deptać. Grupa nigdy nie przyszła!
Jerzy Pukowski wyjawił, że też słyszał głosy w jakiejś jaskini na Słowacji podczas wielogodzinnego czekania na grupę kolegów.
Sam Tomasz Grzegrzułka wspomniał o "głosach".
Napisał Jerzy Ganszer
72. Notatki o pierwszej akcji na dno Polski
Wiadomość do Wita Dokupila:
Cześć,
Próbowalemznaleść coś o wejściu do Śnieżnej w 1974 roku ale nic nie znalazłem. Niewiele pamietam z tego wejścia.
Wiadomo
kierownikiem był J.Łaciak, który początkiem lat siedemdziesiątych
napędzał działalność klubową. Wszystkie wejścia jaskiniowe w Tatrach z
początku lat 70 tych były przez niego inicjowane. A ukoronowaniem
działalności była wyprawa do Austrii w 1977 r,której kierownikiem byl
Łaciak.
Ze
Śnieżnej pamiętam że akcja byla bardzo długa,ponad 30 godzin non
stop. Przy powrocie latały mi czerwone plamy przed oczami. Na
dnie pamiętam że był Łaciak, ja, Baron i jeszcze ktoś. Wydaje mi się że
mieliśmy więcej lin niż podane jest w sprawozdaniu Mizery. Podstawową
techniką wchodzenia było tzn małpowanie przy pomocy dwóch przyrządów
zaciskowych / nogi razem jeden i na piersi drugi/. Liny Bezalinowskie
dawały duży wyciąg ca 15% do długości deptania w miejscu. Ta technika
na owy czas była bardzo postępowa. Podziw dla Łaciaka który z jedną
sztywną nogą poruszał sie tak jak my lub czasem lepiej.Było to wtedy
najważniejsze osiągniecie klubowe i wazne w środowisku.
Może w tym temacie bedzie mógł coś podać Zawierucha.
PS
Odnośnie zapisów historycznych mam dzienniki z wyjazdów do Bułgarii 75 i 76, do Austrii 1977 i Austrii 1979.
Zapisy z zebrań za mojej kadencji, takie zapisy prowadzil też Klassek i może Ala znajdzie coś z roku 1973.
Ala kiedyś chciała zrobić ze mną spotkanie na tematy historyczne klubu i coś spisać - jestem chętny.
Pozdrawiam
Wit
Data wyjazdu : 1974.03.15 – 1974.03.18
Teren działania: Jaskinia Śnieżna – Tatry Zachodnie
Cel wyjazdu: sportowy
Skład grupy: 1) Jan Łaciak-kierownik
2) Wit Dokupil
3) Krzysztof Hańderek
4)Lubomir Zawierucha
5) Mieczysław Cieńkosz
6) Wojciech Wojnar
7) Jerzy Pawełek
8) Stefan Mizera
Użyty sprzęt: 7 podciągów, 4 asekuracje, 2 drabinki , 8 haków, młotek, 14 karabinków, 3 kuchenki
Opis wyjazdu: W
pierwszym dniu przeprowadzono rekonesans pod otwór i doniesiono część
sprzętu. W następnym dniu o godz.17-tej wejście do jaskini grupy
szturmowej, o godz. 24- tej wejście do jaskini grupy retransportowej.
Osiągnięcie dna o godz.12-ej 17.03. Wyjście z jaskini obu grup o
godz.24-tej 17.03.
Cel zrealizowano.
Wyjaśnienie /red/
Podciąg to lina dł 80 m, asekuracja "grubsza" to lina 40 m.
71.
Jaskinie Polski - stan na początek 2023 r
Jaskinie o dł. równej lub większej od 100 m, oraz jaskinie o deniwelacji większej, lub równej 25 m - mamy 252 takich obiektów.
Z tej liczby 28 przekracza 1000 m dł. /2 Góry Świętokrzyskie, 2
Wyżyna Krakowsko-Wieluńska, 5 Karpaty Fliszowe, 1 Sudety, 18 Tatry/
Deniwelację równą, lub większą od 100 m ma 20 jaskiń / 2 Sudety, 18 Tatry/
70.
Przejścia kanioningowe Beaty Michalskiej-Kasperkiewicz do roku 2022
| rok | kraj | kaniony | osoby | ilosc |
| 1997.05 | Sardynia | Badde Pentumas, Codula Orbisi, Gola Fluidi | Wojtek
Uhl, Michał Gradziński, Mariusz Szelerewicz, Beata Michalska, Marcin
Wawryka, Michał Banaś, Juhas, Sierra, Lidka STJ KW K-ow | 3 |
| 1998.07 | Francja | Le Furon, Neyron | Speleo BB I wyjazd do Goufre Berger | 2 |
| 2002.06 | Francja, Chartuse | La Rousses, d'Alloix | Beata Michalska, Błażej Nikiel, Marcin Wawryka, Boguś Bartel | 2 |
| 2005.07 | Francja, Alpy Nadmorskie | Gorges du Loup; Kanion Vallon de la Maglia; Kanion Vallon de Carleva ; Kanion Vallon de Basséra | Beata
Michalska Adam Kucharczyk Michał Smoter Jerzy Pukowski Ana Smoter Jerzy
Ganszer Wacław Michalski Gabriela Michalska Dominika Michalska - Osoba
Towarzysząca Martyna Michalska - Osoba Towarzysząca Géry Berghmans -
Grupe Spéléo Centre Terre [Belgia] Martin Heusterspreute - Grupe Spéléo
Centre Terre [Belgia] | 4 |
| 2006.08 | Słowenia | Kanion Mangarstski; Globoski Potok; | Paweł Kasperkiewicz, Beata Michalska, Błażej Nikiel, Marcin Wawryka | 2 |
| 2006.09 | Slowenia | Mlinarica, Po dolu, | Paweł Kasperkiewicz, Beata Michalska, Błażej Nikiel, Marcin Wawryka; Iwonka, Wojciech Noworolski | 2 |
| 2007.05 | Słowacja | Hajski Potok | Paweł Kasperkiewicz, Beata Michalska, Błażej Nikiel, Marcin Wawryka | 1 |
| 2007.09 | Słowenia | Potok Smast, Volarja Par pod Bregom, Sopotnica | Paweł Kasperkiewicz, Beata Michalska-Kasperkiewicz, Błażej Nikiel, Marcin Wawryka | 3 |
| 2008.05 | Słowacja | Hajski Potok | Weterani | 1 |
| 2008.06 | Francja Alpy Nadmorskie | Riou de Cuerbis, Vallon de Bertheou (czerwone skałki), Vallon de L'imberquet, Vallon de Bognolar, Gours du Ray | Paweł Kasperkiewicz, Marcin Wawryka, Błażej Nikiel, Jerzy Ganszer, Wojciech Noworolski, Jerzy Ganszer, Beata Michalska | 5 |
| 2008.09 | Słowenia | Laventnik, Suhi Potok | Paweł Kasperkiewicz, Beata Michalska, Błażej Nikiel, Katarzyna Wiąckiewicz | 2 |
| 2009.07 | Francja Alpy Nadmorskie+Prowansja | La Blache, Torrenr de Gimette, Val D'Adgoulre, Clue De Saint-Auban, Gorges du Loup. | Paweł Kasperkiewicz, Beata Michalska, Błażej Nikiel, Jerzy Ganszer, Marcin Wawryka | 5 |
| 2009.09 | Słowenia | Susec, Brusnik, | Paweł Kasperkiewicz, Beata Michalska, Błażej Nikiel, Marcin Wawryka | 2 |
| 2010.08 | Szwajcaria | Val Progero, Val Grande, Val d'Iragna, Val Cresciano | Paweł Kasperkiewicz, Beata Michalska-Kasperkiewicz, Błażej Nikiel, Kuba Krajewski, Jerzy Pukowski, Jerzy Ganszer | 4 |
| 2012.05 | Francja, Korsyka | Cascade de L'Ucelluline, Ruissev de Purcaraccia, Polismellu, Petra Lucia | Jerzy Ganszer, Jerzy Pukowski, Błażej Nikiel, Beata Michalska-Kasperkiewicz, Paweł Kasperkiewicz, Zdzisłąw Grebl | 4 |
| 2012.09 | Słowenia | Mangarstski, Potok Smast | Paweł Kasperkiewicz, Beata Michalska-Kasperkiewicz , Błażej Nikiel, Agnieszka Wróbel | 2 |
| 2013.06 | Francja, Prowansja. | Audin, Morghe, Bassera, Guiou | Jerzy
Pukowski Zdzisław Grebl Beata Michalska Kasperkiewicz Paweł
Kasperkiewicz Błażej Nikiel Agnieszka Wróbel Adam Marcinków Kuba
Krajewski | 4 |
| 2013.09 | Słowenia | Predelica II cz. , Sopotnica | Paweł Kasperkiewicz, Beata Michalska-Kasperkiewicz, Błażej Nikiel, Zdzisław Grebl, Agnieszka Wróbel | 2 |
| 2014.06 | Włochy - Słowenia | Kanion Mangarstski; Kanion Sušec; Kanion Brusnik; Kanon Suchy Potok- fragment | Jerzy
Pukowski Zdzisław Grebl Jerzy Ganszer Beata Michalska-Kasperkiewicz
Paweł Kasperkiewicz Agnieszka Wróbel Katarzyna Wiąckiewicz Honorata
'Honka' Kaczmarek Błażej Nikiel Adam Marcinków Agnieszka Byrtek
Krzysztof Górski Gabriela Sobańska - Osoba Towarzysząca Natalia
Sobańska - Osoba Towarzysząca Anna Sobańska - Fanklub Speleoklubu
Bielsko-Biała Marek Sobański - Fanklub Speleoklubu Bielsko-Biała Beke -
pies towarzyszący | 3 |
| 2015.07 | Francja Vercors + Chartreuse | L' Infernet, La Pissarde, Les Ecouges (Partie II), Le Versoud | Agnieszka
Byrtek Michał Ganszer Krzysztof Górski Paweł Kasperkiewicz Kuba
Krajewski Beata Michalska-Kasperkiewicz Kamil Oślizło - KW Jastrzębie
Jerzy Pukowski Anna Sobańska - Fanklub SBB Gabriela Sobańska OT Marek
Sobański - Fanklub SBB Natalia Sobańska OT Bejke - Fanklub SBB | 4 |
| 2015.10 | Francja, Martynika | Morne Vert | Beata Michalska-Kasperkiewicz Paweł Kasperkiewicz | 1 |
| 2016.07 | Czarnogóra | Nevidio; Skurda | Beata
Michalska-Kasperkiewicz Paweł Kasperkiewicz Marek Sobański Anna
Sobańska - Fanklub Speleoklubu Bielsko-Biała Natalka Sobańska - Osoba
Towarzyszaca Agnieszka Byrtek Krzysiek Górski Błażej Nikiel Honorata
Kaczmarek Filip Nikiel - Osoba Towarzyszaca Kazimierz Kucia Katarzyna
Wiąckiewicz Weronika Kucia - Osoba Towarzyszaca Jerzy Pukowski | 2 |
| 2017.02 | Oman | Wężowy Kanion (Snake) | Beata
Michalska-Kasperkiewicz Martyna Michalska Wojciech Jasiak Paweł
Kasperkiewicz Zdzisław Grebl Michał Ganszer Jakub Krajewski Wacław
Michalski | 1 |
| 2018.09 | Kaniony w Słowenii | Predelicę, Mrzli Potok, Kozjak | Paweł Kasperkiewicz Beata Michalska-Kasperkiewicz Wacław Michalski Bartosz Baturo Jerzy Ganszer | 3 |
| 2019.09 | Włochy, Friuli | Brussine, Rio Lavarie, Simon | Paweł Kasperkiewicz Beata Michalska-Kasperkiewicz Bartosz Baturo Anna Sobańska, Marek Sobański, Zdzisław Grebl | 3 |
| 2020.09 | Włochy, Friuli | Ronc, Rio Nero - Cerny Potok; Rio Alba | Beata Michalska-Kasperkiewicz Paweł Kasperkiewicz Kuba Krajewski Błażej Nikiel Bartosz Baturo Wacław Michalski | 3 |
| 2021.09 | Włochy, Friuli | Cadramazzo, Rio Malinberg, Torrente Favarinis | Bartosz
Baturo Elżbieta Imielska Honorata 'Honka' Kaczmarek Paweł Kasperkiewicz
- Fanklub SBB Kuba Krajewski Wacław Michalski Beata Michalska
Kasperkiewicz Błażej Nikiel Łukasz Piechocki Ewa Rutkowska Anna
Sobańska - Fanklub SBB Marek Sobański Małgorzata Toczyłowska Bejke -
Fanklub SBB | 3 |
| 2022.09 | Austria, Alpy Ennstalskie | Weissenbach; Erb | Beata
Michalska-Kasperkiewicz Paweł Kasperkiewicz - Fanklub Speleoklubu
Bielsko-Biała Małgorzata Bugalska Michał Ganszer Honorata 'Honka'
Kaczmarek - Były Członek Klubu Błażej Nikiel Jerzy Pukowski Jerzy
Ganszer | 2 |
69.
Największe osiągnięcia Speleoklubu Bielsko-Biała w 2021 r
Działalność jaskiniowa:
Trzy osoby z klubu dotarło do dna Avenów w Miętusiej - byli to Kamil Polański, Tomasz Stryczek, Krzysztof Borgieł.
Jerzy Ganszer doszedł do II Biwaku w Śnieżnej, ze względu na przybór wody wycofał się.
Maria Węgrzynkiewicz zrobiła trawers z Litworowej do Śnieżnej w 14 godzin z dwoma kolegami.
Jaskinia Śnieżna do dna - Maria Węgrzynkiewicz, Jerzy Ganszer i jeden grotołaz z KKTJtu. 10 godzin i 5 minut.
Jaskinia Śnieżna do dna - Paulina Kulpa, Łukasz Smagóra, Rafał Wojtkielewicz
Gouffre Berger - 800 m Jerzy Ganszer z kolegami.
Trawers Śnieżna - Wielka Litworowa - Kamil Polański i Krzysztof Borgieł
Trawers Litworowa - Śnieżna. Krzysztof Borgieł, Paulina Kulpa, Rafał Wojtkielewicz, Kamil Polański, Jerzy Ganszer
Jaskinia Śnieżna do - 500 m. Krzysztof Fraś, Jerzy Ganszer
Trawers Nad Kotliny - Śnieżna. Bartosz Baturo, Maria Węgrzynkiewicz plus kolega ze Speleoklubu Tatrzańskiego
Trawers Śnieżna -Litworowa. Maria Węgrzynkiewicz z koleżanką. 14 godzin pod ziemią.
Trawers Nad Kotliny - Śnieżna. Beata Michalska-Kasperkiewicz, Ewa Rutkowska, Jerzy Ganszer
Jaskinia Śnieżna do dna - Kamil Polański /solo/. Prawie 6 godzin.
Jaskinia Śnieżna do dna - Maria Węgrzynkiewicz z kolegą
Śnieżna do II biwaku - grupa pod wodzą Wacłąwa Michalskiego
Wielka Litworowa - Syfon Dziadka - Wielka Litworowa - Kamil Polański,
Krzysztof Borgieł , 16 godzin i 55 minut - najtrudniejsze przejście
tegoroczne!
Ciekawa akcja do Wielkiej Litworowej do Magla i do Pod Wanty - Tomasz Grzegrzułka, Filip Talaga, Igor Żukowski i Marcin Miśków
Miętusia na dno Avenów - Maria Węgrzynkiewicz, Jerzy Ganszer. Czas akcji 8,5 godzin
W sprawozdaniach jest zapisane wiele wspinaczek w Tatrach i zagraniczny
wyjazd kanioningowy. Na trzech szczytach alpejskich czterotysięcznych
stanęli Gabriela Gajny i Krzysztof Gajny /działalność narciarska/
Z przekazów "ustnych" wiadomo że Maria Węgrzynkiewicz przeszła z
Litworowej do Syfonu Dziadka i z powrotem /drugie takie klubowe
przejście w tym roku!/ . Wojciech Jasiak i Joanna Micherdzińska
działali na gł. - 700 w Jaskini Środkowej w Austrii /był tam biwak/.
Grupa Łukasza Piechockiego działała na dużych głębokościach w Gouffre
Berger a Tomasz Kochel w ciężkiej akcji dotarł na dno jaskini na - 1100
m. Co jest nieoficjalnym tegorocznym rekordem klubu! /gratulacje!/
68.
Jaskinia Wielka Litworowa - nowy 10m ciąg na dnie II Piędziesiątki
Dnia 2021.12.08 Maria Węgrzynkiewicz ze Speleoklubu Bielsko-Biała
splanowała nowy ciąg pod II Pięćdziesiątką - ona jedyna potrafiła się
zmieścić we wstępnym zacisku. Należy wspomnieć, że był już tam /jako
pierwszy człowiek/ Marcin Parys kilka lat temu przy współpracy Dariusza
Rozmusa i Łukasza Piechockiego. Historycznie problem został otwarty dnia
2010.09.25 przez Michała Ganszera, Jakuba Krajewskiego, Beatę
Michalską-Kasperkiewicz, Pawła Kasperkiewicza i Jerzego Ganszera. Opis
- po pokonaniu pierwszego zacisku /uwaga wanta po prawej stronie może
być niestabilna/ schodzimy w dół do rozszerzenia /może być
przydatna lina/ , po kilku metrach stajemy na dnie i tam są krótkie
ciągi na północ i południe. Wisiał sobie tam nietoperz.
Zdjęcie wykonał Paweł Chrobak ze Speleoklubu Tatrzańskiego
J.G.
67.
Rekordy SBB na podstawie sprawozdań w 2021 r.
Jaskinie:
Najniższe osiągnięte miejsce w jaskini /trzy pierwsze miejsca, albo wszystkie poniżej - 500m/:
- 1100 m Gouffre Berger - Tomasz Kochel
- 915 m Gouffre Berger - Wojciech Jasiak, Małgorzata Toczyłowska, Łukasz Piechocki, Martyna Michalska, Grzegorz Więcek
- 800 m Gouffre Berger - Jerzy Ganszer
- 785 m Wielka Śnieżna - Krzysztof Borgieł, Kamil Polański
- 700 m Jaskinia Środkawa /Austria/ - Wojciech Jasiak, Joanna Micherdzińska
- 579 m Jaskinia Śnieżna - Maria Węgrzynkiewicz
- 579 m Jaskinia Śnieżna - Maria Węgrzynkiewicz, Jerzy Ganszer
- 579 m Jaskinia Śnieżna - Kamil Polański
- 579 m Jaskinia Śnieżna - Paulina Kulpa, Łukasz Smagóra, Rafał Wojtkielewicz
- 500 m Jaskinia Śnieżna - Krzysztof Fraś, Jerzy Ganszer
- 500 m Wielka Śnieżna - Maria Węgrzynkiewicz
- 500 m Jaskinia Wielka Śnieżna - Kamil Polański, Krzysztof Borgieł
- 500 m Jaskinia Wielka Śnieżna - Kamil Polański, Krzysztof Borgieł
- 500 m Wielka Śnieżna - Maria Węgrzynkiewicz, Paulina Kulpa, Rafał
Wojtkielewicz, Kamil Polański, Krzysztof Borgieł, Jerzy Ganszer
Najwyższe osiągnięte miejsce w jaskini /trzy pierwsze miejsca, albo wszystkie powyżej + 500m/:
+ 75 m - Jaskinia Czarna - Bartłomiej Golik, Łukasz Piechocki, Martyna Michalska
+ 63 m Jaskinia Czarna - Beata Michalska-Kasperkiewicz, Ilona Zemanek, Elżbieta Imielska, Jerzy Ganszer
+
50 m Jaskinia Zimna - Łukasz Piechocki /2/, Tomasz Grzegrzułka, Ewa
Rutkowska /2/, Magdalena Prochalska, Tomasz Motoszko, Marcin Parys,
Bartłomiej Golik
Największy trawers jaskiniowy w dół /deniwelacja między otworami/ /trzy pierwsze miejsca, albo wszystkie poniżej - 500m/:
-
206 m Wielka Litworowa - Śnieżna - Maria Węgrzynkiewicz, Paulina Kulpa,
Rafał Wojtkielewicz, Kamil Polański, Krzysztof Borgieł, Jerzy Ganszer
- 174 m Nad Kotliny - Śnieżna - Beata Michalska-Kasperkiewicz, Ewa
Rutkowska, Jerzy Ganszer, Maria Węgrzynkiewicz, Bartosz Baturo
- 110 m Jaskinia Czarna - Tomasz Motoszko, Ewa Rutkowska, Łukasz Piechocki, Mateusz Handzlik
Największy trawers jaskiniowy w górę /deniwelacja między otworami/ /trzy pierwsze miejsca, albo wszystkie powyżej + 500m/:
+ 206 m - Jaskinia Śnieżna - Jaskinia Wielka Litworowa -Maria Węgrzynkiewicz
+ 206 m - Jaskinia Śnieżna - Jaskinia Wielka Litworowa - Krzysztof Borgieł, Kamil Polański
+
78 m - trawers Jaskini Czarnej - Beata Michalska-Kasperkiewicz, Jakub
Krajewski, Krzysztof Dziedzic, Michał Ganszer, Jerzy Ganszer
Najniższy /najwyższy/ biwak w jaskini /trzy pierwsze miejsca, albo wszystkie poniżej /powyżej/ - 500m/:
- 700 m Jaskinia Środkawa /Austria/ - Wojciech Jasiak, Joanna Micherdińska
- 200 m Zofia Gutek, Jerzy Ganszer
- 50 m Beata Michalska-Kasperkiewicz, Ilona Zemanek, Elżbieta Imielska, Jerzy Ganszer
Powierzchnia:
Najwyższe osiągnięte miejsce na powierzchni /trzy pierwsze miejsca, albo wszystkie powyżej 4000m/:
4563 m - Zumsteinspitze /Szwajcaria/ - Gabriela Gajny, Krzysztof Gajny
4554 m - Punta Gnifetti - Gabriela Gajny, Krzysztof Gajny
4299 m - Przełęcz Sesia /Włochy/ - Gabriela Gajny, Krzysztof Gajny
Narty:
Najwyższe osiągnięte miejsce na powierzchni z nartami /trzy pierwsze miejsca, albo wszystkie powyżej 4000m/:
4503 m - Zumsteinspitze /Szwajcaria/ - Gabriela Gajny, Krzysztof Gajny
4500 m - Punta Gnifetti - Gabriela Gajny, Krzysztof Gajny
4299 m - Przełęcz Sesia /Włochy/ - Gabriela Gajny, Krzysztof Gajny
Największe osiągnięte przewyższenie z nartami w jednym dniu /trzy pierwsze miejsca, albo wszystkie powyżej 2000m/:
2112 m - Szczyrk - Krzysztof Talik
2055 m - Przełęcz Sesia /Włochy/ - Gabriela Gajny, Krzysztof Gajny
1400 m - Taternicka Świnica - Zofia Gutek, Jerzy Ganszer
Rower:
Najwyższe osiągnięte miejsce /trzy pierwsze miejsca/:
1001 m - Schronisko na Szyndzielni - Martyna Michalska, Łukasz Piechocki
933 m - Czupel w Beskidzie Małym - Martyna Michalska, Łukasz Piechocki
837 m - Magurka - Jerzy Ganszer
66.
Jaskinia Wielka Litworowa - nowy odcinek - Jerzy Ganszer
Tutaj taka trochę
humorystyczna wiadomość. W 2021 r splanowałem 6 m odcinek w rejonie
Biwaku w Sali pod Płytowcem. Całość rozciąga się pod wielkim głazem i
zasadne jest aby nie doliczać tego odcinka do globalnej długości
systemu. Jako ciekawostkę można podać, że na pewnym odcinku jest tam
sporo miejsca można ok. 2 m przejść na stojąco, W tym małym korytarzy
znaleziono stare śmieci z 1999r. /data ważności/ . Należy dodać,
że powyższy plan z nowym odcinkiem narysował Jerzy Pukowski z SBB.
65.
Rekordy SBB
w 2020 r. na podstawie sprawozdań klubowych
Najniższe
osiągnięte miejsce w jaskini:
- 1100 Gouffre Berger - Jerzy Ganszer
- 860 Gouffre Berger - Bartosz Baturo
- 700 Gouffre Berger - Jakub Binda, Ewa Rutkowska, Łukasz Piechocki, Maria Węgrzynkiewicz
- 670 Gouffre Berger - Magdalena Prochalska, Wacław Michalski, Piotr Knop, Małgorzata Toczyłowska, Grzegorz Więcek
- 575 Jaskinia Wielka Śnieżna - Agnieszka Gądek
- 500 Jaskinia Śnieżna - Jakub Binda, Jerzy Ganszer
Najwyższe
osiągnięte miejsce w jaskini:
+ 285 Grotte de Gournier - Zbigniew Grzybek, Jerzy Ganszer /rekord klubowy/
+ 63 Jaskinia Czarna - Beata Michalska-Kasperkiewicz, Jerzy Ganszer /2/
+ 54 Jaskinia Zimna - Tomasz Grzegrzułka, Katarzyna Lena Koprowska,
Bartłomiej Golik
+ 20 Jaskinia Roche /Francja/ - Zofia Gutek, Zbigniew Grzybek, Jerzy Ganszer
Najwyższe
osiągnięte miejsce na powierzchni:
- 6891 Ojos del Salado /Chile/ - Adam Marcinków
- 6046 Cero Pili /Chile/ - Adam Marcinków
- 5971 Wulkan Sairecabur /Chile/ - Adam Marcinków
- 4164 Breinhorn - Krzysztof Borgieł
- 4092 Pollux - Krzysztof Borgieł
- 4061 Gran Paradiso - Ewa Rutkowska, Martyna Michalska, Jakub Binda, Łukasz Piechocki, Kazimierz Ślęk, Wacław Michalski
- 4049 Piz Bernina - Gabriela Gajny, Krzysztof Gajny
- 4015 Weissmies /Szwajcaria/ - Wacław Michalski, Piotr Knop, Małgorzata Toczyłowska, Grzegorz Więcek,
Maria Węgrzynkiewicz, Jakub Binda, Bartosz Baturo, Łukasz Piechocki
64.
Opowiadanie humorystyczne jak to ja i Pukuś znaleźliśmy najgłębszą jaskinie Hiszpanii.
Jeżeli poniższe opowiadanie będzie prawdą to "My" powinniśmy dostać
odznaczenie "za wybitne osiągnięcia sportowe" - jak nie dostaniemy to
"będzie można bardziej nam współczuć"
Wiele lat temu za górami za lasami byliśmy na wyprawie w Picos de Europa.
Nie było żadnych kobiet - słownictwo jak i higiena diametralnie odbiegał od standardów Środkowo-Europejskich.
Skład uczestników Speleoklubu Bielsko-Biała /dwie osoby już nie żyją/
Lubomir Zwierucha
Jerzy Pukowski
Marek Grabarczyk
Marek Walusiak
Ryszard Kuchta
Stanisław Baron
Andrzej Luber
Jerzy Ganszer
Działo się to w 1987 r. Cała wyprawa trwała 44 dni. Opis naszej
działalności jest w Zacisku nr 5 /1988/. Działaliśmy głównie w Jaskini
M-2 obecna nazwa - Pozo de Cuetalbo - 972 m /na dnie stanęli: Lubomir
Zawierucha, Ryszard Kuchta i Jerzy Ganszer. Wtedy był to klubowy rekord
głębokości. Prowadzono też działalność powierzchniową i w ostatnim dniu
zmusiłem Pukusia do wyjścia w góry /nasi koledzy w tym czasie
degustowali sukces w bazie dolnej/ i znaleźliśmy wejście do nowej
jaskini, której nadaliśmy symbol SBB-8 /oznaczenie niewątpliwie zielona
farbą zostało namalowane przy wejściu/. Wejście jest niskie i już w
otworze założyliśmy zjazd, po ok. 20 m stanąłem na śniegu - była to
obszerna sala oświetlona słońcem z górnego otworu, doszedłem do
najniższego punktu sali i tam usłyszałem między głazami wielki
szum przepływającego powietrza /przypominało to pracę wodnej
elektrowni/, było zimno /do Polski wróciłem z katarem/ , po mnie obiekt
zwiedził Jerzy Pukowski, czyli Pukuś. Przed dojściem do jaskini spadł
mi aparat w przepaść i nie posiadamy zdjęć z tego wejścia.
Co pewien czas docierały do nas wiadomości że nasza jaskinia ma ponad
tysiąc metrów, lecz nigdy tym się za bardzo nie podniecaliśmy robiąc
inne "wielkie rzezy". Teraz siedząc w domu w okresie "koronowirusa"
postanowiłem tą historię przywołać.
Nasza jaskinia SBB-8 w tej chwili ma oficjalna nazwę Torca Del Cerro
Del Cuevon posiada 1589 m gł. jest najgłębszą jaskinią
Hiszpanii i 7 najgłębszą jaskinią na Świecie. Główna eksploracja
tego obiektu zaczęła się dopiero w latach 90 - tych XX wieku.
Na pierwszym zdjęciu jest nasza mapa z tamtej epoki i SBB-8 jest
zaznaczona jako punkt "9", na drugim zdjęciu schemat pierwszej sali
SBB-8 /uwaga na planie jest błędne oznaczenie/.
Pewnej pomocy w opracowaniu niniejszego tekstu udzielili: Jerzy Pukowski, Lubomir Zawierucha, Tomasz Pawłowski
Treść napisał Jerzy Ganszer
63.
Rekordy SBB w 2019 r. na podstawie sprawozdań klubowych
Najniższe osiągnięte miejsce w jaskini:
- 1100 Gouffre Berger - Dariusz Rozmus, Jerzy Ganszer
- 900 Gouffre Berger - Teresa Zwierzchowska, Łukasz Piechocki
- 740 Gouffre Berger - Zofia Gutek, Zbigniew Grzybek
Najwyższe osiągnięte miejsce w jaskini:
+ 160 Grotte de Gournier - Zbigniew Grzybek, Jerzy Ganszer
+ 112 m Jaskinia Bielska - Zofia Gutek, Jerzy Ganszer
+
110 m Jaskinia Zimna - Tomasz Stryczek, Krzysztof Borgieł, Łukasz
Smagóra, Dominik Sarnowski, Paulina Kulpa, Patrycja Kopytko,
Rafał Wojtkielewicz
Największy trawers jaskiniowy w dół /deniwelacja między otworami/:
- 50 - Bartosz Baturo, Wacław Michalski, Katarzyna Lena Koprowska, Tomasz Motoszko, Łukasz Piechocki
- 32 Jaskinia Czarna - Paulina
Kulpa, Rafał Wojtkielewicz, Wacław Michalski, Mateusz Handzlik, Mateusz
Dudek, Antoni Dudek, Grzegorz Więcek, Magdalena Prochalska, Tomasz
Kochel, Tomasz Grzegrzułka, Maria Węgrzynkiewicz, Tomasz Kos, Mateusz
Będkowski, Maciej Boszczyk, Mateusz \cieslar, Ewa Rytkowska, Joanna
Micherdzińska, Katarzyna Lena Koprowska, Bartłomiej Golik, Łukasz
Piechocki
- 32 Tunel Małołącki - Paulina Kulpa, Rafał Wojtkielewicz
Największy trawers jaskiniowy w górę /deniwelacja między otworami/:
+ 78 Jaskinia Czarna - Paulina Kulpa /2/, Rafał Wojtkielewicz/2/, Kamil Oślizło
+ 32 Tunel Małołącki - Paulina Kulpa, Rafał Wojtkielewicz
Najniższy odpoczynek ponad 1 godzinę w jaskini:
- 490 - Gouffre Berger - Dariusz Rozmus, Łukasz Piechocki, Teresa Zwierzchowska, Jerzy Ganszer
-
300 - Jakub Binda, Tomasz Liszowski, Norbert Miczołek, Małgorzata
Toczyłowska, Piotr Knop, Tomasz Motoszko, Magdalena Prochalska, Lolo,
Wacław Michalski, Jerzy Ganszer, Paweł Gądek
- 205 - Adam Marcinków, Jakub Krajewski, Jakub Binda, Dariusz Rozmus, Marcin Parys, Jerzy Ganszer /2/, Ewa Rutkowska, Lolo
Najwyższe osiągnięte miejsce na powierzchni /piechota, narty, rower/:
4810 Mont Blanc - Gabriela Gajny, Krzysztof Gajny
4206 Alphubel - Paweł Gądek, Łukasz Piechocki, Wacław Michalski
4061 Gran Paradiso - Gabriela Gajny, Krzysztof Gajny
Najwyższe osiągnięte miejsce na powierzchni z nartami:
4360 Valot /Mont Blanc/ - Gabriela Gajny, Krzysztof Gajny
4020 Gran Paradiso - Gabriela Gajny, Krzysztof Gajny
2494 Krywań - Krzysztof Handzlik, Bartosz Baturo
Największe osiągnięte przewyższenie na nartach w jednym dniu:
2269 Masyw Skrzycznego - Zofia Gutek
2153 Gran Paradiso - Gabriela Gajny, Krzysztof Gajny
1930 Śnieżnik - Adam Marcinków
Najwyższe osiągnięte miejsce z rowerem:
1220 - Barania Góra - Jerzy Ganszer, Tomasz Motoszko
1117 - Klimczok - Krzysztof Borgieł
828 - Hrobacza Łąka - Jerzy Ganszer
62.
Speleoklub Bielsko-Biała w 2019 r obchodzi swoje 50 lecie istnienia -
pierwszym prezesem i twórcą obecnego klubu to Grzegorz Klassek
/1950-2019/. W latach 1954-1962 działał w naszym mieście "pierwszy"
Speleoklub pod wodzą Jana Hoffmanna /1936-1991/. Jan Adamus "Zupa"
/1943-2013/ był symbolicznym łącznikiem między tymi klubami /należał do
obu/. Jako ciekawostkę można dodać, że przez pewien czas do obecnego
klubu należał syn Jana Hoffmanna - Mariusz. Pierwsza wzmianka o
"pierwszym" Speleoklubie w Bielsku-Białej jest w Grotołazie z kwietnia
1956 r /47 str./ autorstwa Rafała Unruga. Przy pewnej dozie
"historycznego myślenia" można powiedzieć, że grotołazi z Bielska mogą
mówić o 65 leciu działalności Speleoklubów /liczba mnoga/ w ich
mieście.
61.
Ruch jaskiniowy na Podbeskidziu
Rok 1728 - data ukończenia "Dziejopisu Żywieckiego" Andrzeja Komonieckiego, w
którym jest kilka wzmianek o jaskiniach beskidzkich.
Rok 1817 - opis Jaskini Malinowskiej zwiedzanej przez prof. gimnazjum w
Cieszynie Albina Heinricha i dr. Lyro. O tych badaniach napisał ok roku 1904-5 w
niemieckojęzycznym czasopiśmie Pohludka z Gruszowa na obecnym Zaolziu.
Początek XX wieku - początek ruchu turystyczno-jaskiniowego. Związane to jest
z działalnością Karola Prausa /zmarłego w 1918 r/, który był kierownikiem szkoły
w Jasienicy koło Bielska. Stworzył on "Muzeum Beskidzkie". O jego działalności
jaskiniowej donosił rocznik Beskiden Verein.
Rok 1951 - początek zorganizowanego ruchu jaskiniowego na Podbeskidziu. W tym
roku w Jaskini w Trzech Kopcach równolegle, częściowo wspólnie działali : Edward
Kózka /i inni/ z Klubu Sportowego "Włókniarz" i Tadeusz Wojtera, Henryk
Szymanowski /Koń Pozorant/ i Henryk Furmanik - wszyscy z Klubu Wysokogórskiego
Katowice.
Rok 1954 - ukazanie się III tomu Jaskiń Polski Kazimierza Kowalskiego
opisującego wiele jaskiń beskidzkich
Rok 1954-1962 - działalność /pierwszego/ Speleoklubu Bielsko-Biała, liderem
był Jan Hoffmann
Rok 1969 - powstanie /drugiego/ Speleoklubu Bielsko-Biała, potem
przekształconego w Klub Taternictwa Jaskiniowego "Speleoklub" Bielsko-Biała
W roku 2019 obchodzimy - 50 lecie istnienia Speleoklubu Bielsko-Biała, 65
lecie istnienia Speleoklubów w Bielsku-Białej, 68 lecie zorganizowanego ruchu
jaskiniowego w naszym rejonie, 202 lecie
opisania Jaskini Malinowskiej i 291 lecie ukazania się "Dziejopisu
Żywieckiego".
60.
Rekordy SBB
w 2018 r. na podstawie sprawozdań klubowych
Jaskinie:
Najniższe
osiągnięte miejsce w jaskini
1122 - Gouffre Berger - Katarzyna Lena Koprowska, Adam Marcinków, Bartłomiej Golik, Marek Sobański, Jerzy Ganszer
950 - Gouffre Berger - Joanna Micherdzińska, Łukasz Piechocki
742 - Wielka Śnieżna - Piotr Gawlas, Kamil Polański
Najwyższe
osiągnięte miejsce w jaskini
+ 260 Grotte de Gournier - Jerzy Ganszer, Bartosz Baturo, Adam Marcinków
+175 Grotte de Gournier - Zbigniew Grzybek
+170 Grotte de Gournier - Wacław Michalski, Katarzyna Lena Koprowska,
Największy
trawers jaskiniowy w dół /deniwelacja między otworami/
43 - Pod Dachem - Wacław
Michalski, Katarzyna Lena Koprowska, Kamil Polański, Bartłomiej Golik,
Wojciech Jasiak
32 - Jaskinia Czarna - Maciej Nowakowski, Marta Boruch, Błażej Gawlik,
Teresa Zwierzchowska, Dariusz Roamus, Marcin Parys, Marek Sobański,
Łukasz Piechocki, Jerzy Ganszer /2/, Gabriela Gajny
Największy
trawers jaskiniowy w górę /deniwelacja między otworami/
78 - Jaskinia Czarna - Dariusz
Rozmus, Bartłomiej Golik, Marcin Parys, Łukasz Piechocki, Michał
Ganszer, Jerzy Ganszer
43 - Pod Dachem - Wacław Michalski, Katarzyna Lena Koprowska, Kamil
Polański, Bartłomiej Golik, Wojciech Jasiak
12 - Jaskinia Ostra - Roling Stonnes - Dariusz Rozmus,
Marcin Parys, Paweł Gądek, Bartłomiej Golik
Najniższy
biwak w jaskini
494
- Gouffre Bergere- Katarzyna Lena Koprowska, Adam Marcinków,
Bartłomiej Golik, Marek Sobański, Jerzy Ganszer, Joanna Micherdzińska,
Łukasz Piechocki
450 - Patrycja Kopytko, Marcin Parys, Kamil Polański, Łukasz Piechocki, Jerzy Ganszer
200 - Izabela Rosner-Manda,
Tomasz Manda, Dariusz Rozmus, Marcin Parys, Patrycja Kopytko, Jerzy
Ganszer
Piechota, narty, rower:
Najwyższe
osiągnięte miejsce na powierzchni
5642 - Elbrus /Rosja/ - Błażej Nikiel
5609 - Damavand /Iran/ - Piotr Gawlas
4851 - Alborz Alam Kooh /Iran/ - Piotr Gawlas
Najwyższy
biwak na powierzchni
1885 - Maja Jędrzejewska, Adam
Marcinków
1205 - Biwak zimowy 2018 r - Lena Koprowska, Błażej
Gawlik, Jarosław Jakubowski, Beata Michalska-Kasperkiewicz, Paweł
Kasperkiewicz, Piotr Skrudlik, Jadwiga Micherdzińska, Marek Sobański,
Klaudiusz Stęień, Łukasz Jurczyk
1000 - uczestnicy Rozpoczęcia Sezonu nr 17
Piechota:
Największe
osiągnięte przewyższenie w jednym dniu na piechotę, bez nart i roweru
5100- Chojnik Maraton - Tomasz
Stryczek
4000 - Mont Blanc - Krzysztof Borgieł
1970 - Triglaw - Gabriela Gajny, Krzysztof Gajny
Narty:
Najwyższe
osiągnięte miejsce na powierzchni z nartami
3205 - Sasvenna /Włochy/ - Zofia Gutek
2948 - Schalder /Włochy/ - Zofia Gutek
2941 - Rassas /Włochy/ - Zofia Gutek
Największe
osiągnięte przewyższenie na nartach w jednym dniu
2119 - Chopok - Krzysztof Gajny
2071 - Świnica - Krzysztof Handzlik
2053 - Pilsko - Krzysztof Gajny
Największa
ilość członków klubu na akcji narciarskiej
6 - Turbacz - Zdzisław Grebl,
Marek Sobański, Beata Michalska-Kasperkiewicz, Paweł Kasperkiewicz,
Jakub Krajewski, Jerzy Ganszer
6 - Morskie Oko - Jerzy Pukowski, Adam Marcinków, Jerzy
Ganszer, Zofia Gutek, Bartosz Baturo, Maja Jędrezejewska
5 - Pachoł /Słowacja/ - Marek Sobański, Piotr Gawlas,
Beata Michalska-Kasperkiewicz, Paweł Kasperkiewicz, Jerzy Ganszer
5 - Golgota - Gabriela Gajny, Krzysztof Gajny, Zofia
Gutek, Jerzy Ganszer, Michał Ganszer
5 - Skrzyczne - Gabriela Gajny, Krzysztof Gajny, Zofia Gutek, Zbigniew Grzybek, Jerzy Ganszer
4 - Masyw Klimczoka - Honorata Kaczmarek, Beata
Michalska-Kasperkiewicz, Zdzisław Grebl, Jerzy Ganszer
Największa
liczba członków klubu w akcji narciarsko-jaskiniowej
3 - Beskid Śląski - Jerzy
Pukowski, Paweł Gądek, Jerzy Ganszer
3 - Jaskinia w Boraczej - Gabriela Gajny, Krzysztof Gajny, Jerzy
Ganszer
2 - Jaskinia w Boraczej - Michał Ganszer, Jerzy Ganszer
1 - Jaskinia Malinowska - Jerzy Ganszer
Największa
liczba członków klubu na zawodach w narciarstwie wysokogórskim
3- Zofia Gutek, Gabriela Gajny,
Krzysztof Gajny - Polar Spotr - Zawoja
2 - Zofia Gutek /1 miejsce/, Krzysztof Gajny - Night
Vertical Race Szczyrk
2 - Zofia Gutek, Krzysztof Gajny - Puchar Pilska
2 - Zofia Gutek/1 miejsce/, Jerzy Ganszer - Memoriał Strzeleckiego
1 - Zofia Gutek - V Skiturowy Memoriał im. Edwarda
Hudziaka /3 miejsce/
1 - Zofia Gutek - Zawody w Narciarstwie Wysokogórskim Słowacja, Cervenec
59.
Akcja na dno Polski - Lena Katarzyna Koprowska /2018/
Jerzy Ganszer zorganizował nam klubową akcję na dno Polski od otworu jaskini
Śnieżnej. Tłumnie zgłosiło się na nią w sumie 15 uczestników, jednak nagłe ataki
przeziębienia oraz wypadki losowe zredukowały nas do 10 osób. Podzieliliśmy się
na dwa zespoły: z Prymulą o 6:00 rano wychodzili: Lena, Marek, Łukasz i Darek, z
Wackiem o 8:00 szli: Kamil, Bartek, Wojtek i Bartosz.
Pierwszej grupie na podejściu towarzyszyły nam nisko zawieszone chmury, które
odebrały pogadankę o topografii. Na szczęście nic z nich nie padało, więc suchą
stopą stanęliśmy pod dziurą. Szybkie przebieranie - jak to z Ganszerem - i już
jedziemy po wielkim lodospadzie. W wielkiej studni zastaje nas deszcz
jaskiniowy, ale większość z nas nic sobie z niego nie robi nie zakładając nawet
kapturów na głowę. To błąd, bo woda powpadała nam za kołnierze i po tych 80m
zjazdu właściwie wszyscy jesteśmy zupełnie mokrzy. Potem jest już tylko... Coraz
gorzej! Na obu płytowcach WODA leje się regularnym strumieniem i podczas zjazdów
właściwie nie sposób jej ominąć, więc kto nie wziął neopremowych skarpet miał
czego żałować. Potem zaś WODOciąg, więc jak sama nazwa wskazuje towarzyszyła nam
woda - prawie po kolana. Łaskawie nie wlewała nam się do kaloszy, ale to już nie
grało wielkiej roli.
Suchy biwak Ganszer pokazał nam tylko palcem, no bo szkoda czasu ;) więc
pomknęliśmy przez - o matko! - II i III WODOspad, w których woda napierd*** z
dzikim hukiem, aż do drugiego biwaku. Tam nawet usiedliśmy na chwilę na
karimatkach i zdążyliśmy się posilić. Potem jeszcze tylko pochylnia, trawers,
błotne - nomen omen - łaźnie i już jesteśmy przy Syfonie Dziadka, obok którego
towarzyszy nam huczący w niebogłosy WODOspad.
Wracamy.
Błotne łaźnie były naszym przyjacielem tylko dotąd, dokąd można było zjeżdżać na
nich na czterech literach. Na podejściu dostarczyły nam wiele emocji i pozwoliły
zrobić powtórkę z łaciny kuchennej. Lejąca się nam dalej na głowy woda przestała
już robić jakiekolwiek wrażenie i wkurzała tylko o tyle, że nie można było się
sprawnie komunikować mimo wydawania komend wrzaskiem na całe gardło. Biwaczek
dzięki uprzejmości drugiej ekipy w pełni zaopatrzony w wodę, kawę, herbatę,
zupy, słodycze etc, a dzięki stylowi a’la Ganszer trwał w sumie tyle, ile
dochodził wrzątek. Resztę spotkanej wody na podejściach już dość mocno
zignorowaliśmy, by na koniec wyrównał bilans i do szewskiej pasji doprowadził
nas lodowiec. Taktyki jego wychodzenia były różne, żadna nie działała, objawiała
się jękami, szlochami, wyciem, bluzgami, sapaniem, chrząkaniem, pomrukami,
szeptami czułych słówek i innymi temu podobnymi :)
Na zejściu spotkała nas jeszcze jedna przygoda: na płacie śniegu Darek zaliczył
niekontrolowany zjazd jakieś 50 m w dół. Nic się nie stało, ale wyglądało
groźnie jak każdy niekontrolowany górski incydent. Ganszer obiecał wykład z
„hamowania bez raków i czekana”. Nadmiar wrażeń zrekompensowaliśmy sobie hot
dogami na stacji benzynowej w środku nocy.
Ku przestrodze publikuję niniejsze sprawozdanie, morał z niego bowiem PŁYNIE
taki:
jak następnym razem Prymula będzie zapraszał, Drodzy Klubowicze, na akcję i
zapyta Was tak jak mnie przed Śnieżną:
-Lena, czy nie przeszkadza Ci szum WODY w jaskini?
radzę to dobrze przemyśleć :)
58.
Nasi Prekursorzy - rok 1951
W rym roku głównie w Jaskini w Trzech Kopcach działała grupa
Edwarda Kózki związana z Klubem Sportowym "Włókniarz"
Poniższe dane uzyskano od nie żyjącego Edwarda Kózki w 1994 r.
Suski Rudolf - ekonomista
Adamus Herbert - trener narciarstwa biegowego
Klęczek Bolesław - trener narciarstwa biegowego
Wajslicer Jan - projektant budowlany
Świerczek Zbigniew - elektryk - wyprowadził się z Bielska
Kwaśny Józef - włókiennik, kierownik tkalni
Maruszczak Władysław - włókiennik /zakład "RYTEX"/ - nie żyje
Czarnota Edward - ekonomista /zakład "BEWELANA"/ - miał II zawał
Wojtera Tadeusz - z Katowic, taternik
Matejko Edward - włókiennik
Kózka Edward - 45 lat w przemyśle włókienniczym, współzałożyciel Klubu
Sportowego "Włókniarz" inicjator narciarstwa wyczynowego i sportów wodnych
Czader Władysław - chemik, farbiarz - nie żyje
Kocurek Stanisław - ponad 50 lat w przemyśle włókienniczym, kierownik tkalni -
mieszka w Wilkowicach
Pierwszy plan Jaskini w Trzech Kopcach obejmujący główny ciąg
/do Sali Smoczej/ wykonał Edward Kózka - w pomiarach pomagali: Czarnota,
Klęczek, Suski. Odbyło się około 5 wyjazdów eksploracyjnych.
Ojciec Edwarda Kózki - Jan Kózka - twierdził, że otwór jaskini
istniał przed wojną
Napisy żółte w jaskini wykonał Edward Kózka.
57.
|
Działalność członków SBB na podstawie sprawozdań |
| wysokość na powierzchni /m/ |
8000 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 7000 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 6000 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 5000 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 4000 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 3000 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 2000 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 1000 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 2017 |
|
I |
II |
III |
IV |
V |
VI |
VII |
VIII |
IX |
X |
XI |
XII |
| głębokość pod ziemią /m/ |
100 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 200 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 300 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 400 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 500 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 600 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 700 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 800 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 900 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 1000 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Rekordy SBB w
2017 r. na podstawie sprawozdań
klubowych
Jaskinie:
Najniższe osiągnięte miejsce w jaskini -
754 w - Wielka Śnieżna - Dariusz Rozmus, Piotr Wojnarowski, Jerzy
Ganszer
Najwyższe osiągnięte miejsce w jaskini - +
110 - Korkociąg Wrocławski w Jaskini Zimnej - Wacław Michalski, Wojciech
Jasiak, Marcin Parys, Damian Łukaszek, Adam Marcinków, Jerzy
Ganszer
Największy
trawers jaskiniowy w dół /deniwelacja między otworami/ - 380 m -
jaskinia w 7’th Hole – Kahf Tahery - Martyna Michalska /Oman/, Wacław
Michalski, Wojciech Jasiak, Michał Ganszer, Beata
Michalska-Kasperkiewicz, Jakub Krajewski
Największy trawers jaskiniowy w górę /deniwelacja między otworami/ - 248 m - Rochas - Midroï
/rejon Ardeche - Francja/ - Jakub Krajewski, Wacław Michalski
Najniższy /najwyższy/ biwak w jaskini - 430 m - Gouffre Bergere - Jakub Krajewski, Martyna
Michalska, Wacław Michalski
Piechota, narty, rower:
Najwyższe osiągnięte miejsce na powierzchni
- 4809 Mont Blanc - Krzysztof Borgieł
Najwyższy osiągnięty szczyt pow. 2500 m i
wybitności 100 m - 4809 Mont Blanc - Krzysztof Borgieł
Najwyższy biwak na powierzchni - Gorc 1100
- Jakub Krajewski, Marek Sobański, Beata Michalska-Kasperkiewicz, Paweł
Kasperkiewicz, Michał Ganszer, Piotr Smoczyński, Jerzy Ganszer
Piechota:
Największe osiągnięte przewyższenie w jednym dniu
na piechotę, bez nart i roweru - 4000m - Mont Blanc - Krzysztof
Borgieł
Narty:
Najwyższe osiągnięte miejsce na powierzchni z nartami - Wildspitze 3768 - Gabriela Gajny, Krzysztof Gajny
Największe osiągnięte przewyższenie na nartach w jednym dniu - 1975 m Wildspitze /Austria/ - Gabriela Gajny, Krzysztof Gajny
Największa ilość członków klubu na akcji
narciarskiej - 9 - Babia Góra - Kazimierz Kucia,
Katarzyna Wiąckiewicz,
Agnieszka Gądek,
Beata Michalska-Kasperkiewicz,
Paweł Kasperkiewicz,
Katarzyna Wrzeszcz,
Jakub Krajewski,
Adam Marcinków, Jerzy Ganszer
- 10 - Masyw Skrzycznego - Zdzisław Grebl, Jerzy Ganszer, Michał Ganszer,
Zofia Gutek, Jerzy Pukowski, Adam Marcinków, Jakub Krajewski, Kazimierz
Ślęk, Błażej Nikiel, Honorata Kaczmarek
Największa ilość członków klubu w akcji
narciarsko-jaskiniowej - 2 - Jakub Krajewski, Jerzy Ganszer
- Schron z Soplami Lodowymi nad Trasa FIS K.Bs-03.173 i Jaskinia Przy
Przechodzie - 2 - Jakub Krajewski, Martyna Michalska - Jaskinia Malinowska.
Rower:
Najwyższe osiągnięte miejsce z rowerem -
1220 Wielka Rycerzowa - Jakub Krajewski, Jerzy Pukowski, Jerzy Ganszer
Największe
przewyższenie z rowerem w jednym dniu - 793 rejon Wielkiej Rycerzowej -
Jakub Krajewski, Jerzy Pukowski, Jerzy Ganszer
Największa ilość osób podczas akcji rowerowej - 3 - Park Narodowy Ujście Warty - Gabriela Michalska, Jakub
Krajewski, Wacław Michalski. Wielka Rycerzowa - Jakub
Krajewski, Jerzy Pukowski, Jerzy Ganszer |
56.
Rekord klubowy w akcji narciarskiej to 16 osób na biwaku zimowym w Tatrach
Wysokich w Dolinie Białej Wody w 2010r. Wtedy duża część osób swoje narty
pochowała w lesie, bo u góry było bardzo mało śniegu i niejako nie
wystąpiono wspólnie na nartach w jednym miejscu w tym samym czasie.
Podobna sytuacja miała miejsce w grudniu 2017 r. w Masywie Skrzycznego - tam
było 10 osób / imię i nazwisko w sprawozdaniu/ w 8 grupach /pewne grupy nawet się nie widziały i nie wiedziały
nic o sobie. Poważne uwagi do tego "naciąganego" rekordu roku 2017 miała
Beata, kilka dni po tym fakcie Błażej ujawnił, że również był z
Honoratą na nartach w masywie Skrzycznego. Po analizie spływający danych już
po napisaniu niniejszej treści - wynika, że w masywie działało 15 osób z
klubu na nartach! Część osób się ukrywa, a część nie chciała być zapisana,
bo "inni byli", część osób zabroniło się wpisywać do sprawozdania w ramach
protestu na tak naciągany "rekord roku".
Podobna akcja - 8 narciarzy była w 2016 w Gorcach
W 2013 na biwaku zimowym na Hali Śmietanowej w masywie Policy było 13
narciarzy z klubu /w jednym czasie i jednym miejscu/ - poniżej cytat z
naszych archiwów:
"Największa ilość członków klubu na akcji
narciarskiej "rekord
wszechczasów" - 13 osób - biwak zimowy 2013 - Agnieszka Byrtek,
SBB /3/, Jerzy Ganszer, Krzysztof Górski, Łukasz Jurczyk, Paweł
Kasperkiewicz, Beata Michalska-Kasperkiewicz, Jadwiga Micherdzińska,
Mirosław Micherdziński, Tomasz Pukowski, Kazimierz Ślęk, Katarzyna
Wrzeszcz, Agnieszka Wróbel "
Można zwrócić uwagę, że już wtedy zaznaczył się trend do utajniania własnej
osoby i jeden z kolegów klubowych został oznaczony SSB /3/.
Autor niniejszych zestawień "zostawiłby" rekord z 2010 r. i "roczny" z
2017 - bo cel niejako był wspólny, a że nie wszyscy potrafili dojść w
wyznaczone miejsce i czasie to sprawa "drugorzędna".
Należy sądzić, że następny rekord zostanie pobity na biwaku zimowym już w
styczniu 2018 r. zwłaszcza, że jest dość blisko - w Beskidzie Żywieckim.
55.
|
Działalność członków SBB na podstawie sprawozdań |
| wysokość na powierzchni /m/ |
8000 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 7000 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 6000 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 5000 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 4000 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 3000 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 2000 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 1000 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 2016 |
|
I |
II |
III |
IV |
V |
VI |
VII |
VIII |
IX |
X |
XI |
XII |
| głębokość pod ziemią /m/ |
100 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 200 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 300 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 400 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 500 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 600 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 700 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 800 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 900 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 1000 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Rekordy SBB w
2016 r. na podstawie sprawozdań
klubowych
Jaskinie:
Najniższe osiągnięte miejsce w jaskini - -
754 m - Jaskinia Wielka Śnieżna - Jerzy Ganszer, Osoba o
pseudonimie Lolo
Najwyższe osiągnięte miejsce w jaskini -
Wacław Michalski, Maciej Waszek, Marek Martynek, Agnieszka B,
Krzysztof Górski, Marcel Wajda
Największy trawers jaskiniowy w dół /deniwelacja między otworami/
- Wacław Michalski, Maciej Waszek, Marek Martynek, Agnieszka
B., Krzysztof Górski, Marcel Wajda
Największy trawers jaskiniowy w górę /deniwelacja między otworami/
- Wacław Michalski, Maciej Waszek, Marek Martynek, Agnieszka
B., Krzysztof Górski, Marcel Wajda
Najniższy /najwyższy/ biwak w jaskini
- 473 m - Marcin Parys, Dariusz Rozmus, Marcin Płaszyński, Łukasz
Piechocki, Jerzy Ganszer
Piechota, narty, rower:
Najwyższe osiągnięte miejsce na powierzchni
- 5550 m - Kala Patthar i Chhukung Ri
- Adam Marcinków
Najwyższy osiągnięty szczyt pow. 2500 m i
wybitności 100 m - - 5550 m - Kala Patthar i Chhukung Ri
- Adam Marcinków
Najwyższy biwak na powierzchni - Skoruszyna
1314 m - Jerzy Pukowski, Dariusz Rozmus, Marcin Parys, Marcin Płaszyński,
Jakub Adamus, Karina Tomalik, Marek Sobański, Agnieszka B., Paweł
Kasperkiewicz, Beata Michalska-Kasperkiewicz, Magdalena Pacyna, Grzegorz
Majka, Mariusz Majka, Jerzy Ganszer, /14 osób/
Narty:
Najwyższe osiągnięte miejsce na powierzchni z nartami
- 2653 m - Monte Sises /Włochy/ - Kazimierz Ślęk
Największe osiągnięte przewyższenie na nartach w jednym dniu
- 1556 Łomnica - Krzysztof Gajny, Gabriela Gajny, osoba o
pseudonimie Lolo, Jerzy
Ganszer
Największa ilość członków klubu na akcji
narciarskiej - 8 osób Gorce - Jerzy Pukowski, Kazimierz Ślęk, Jerzy
Ganszer, Michał Ganszer, Honorata Kaczmarek, Beata
Michalska-Kasperkiewicz, Paweł Kasperkiewicz, Jakub Krajewski
Największa ilość członków klubu w akcji
narciarsko-jaskiniowej - 2 osoby - Jaskinia Malinowska - Jerzy
Pukowski, Jerzy Ganszer
Rower:
Najwyższe osiągnięte miejsce z rowerem -
1322 Rysianka - Maciej Waszek
Największa ilość osób podczas akcji rowerowej
- 6 osób - Beskid Niski - Zdzisław Grebl, Jakub Krajewski, Paweł Kasperkiewicz,
Beata Michalska-Kasperkiewicz, Honorata Kaczmarek, Błażej Nikiel
54.
Prace wykopaliskowe w Nad Kotlinach - lipiec 2016 r
Firma Explorer ufundowała 12 worów transportowych w celu
wysprzątania rejonu Suchego Biwaku w Śnieżnej. Niżej podpisany zorganizował
akcję kursową w celu szkoleniowym i porządkowym. Założenie było, że w Nad
Kotlinach zbierzemy jeden wór, a w sumie załadowaliśmy siedem! Wory zostały
zdeponowane w Wodociągu - reszta w Suchym Biwaku. Przy worach jest stosowna
zachęta do wyniesienia z tym, że potem wór przechodzi na własność osoby
wynoszącej. Poniżej bliższe obserwacje "archeologiczne"
W Nad Kotlinach zebrano między innymi: 10 płaskich
baterii z drugiej połowy XX wieku, maselniczka kompletna - lata 80 XX
wieku, jedną nową czołówka Myo XP z bateriami /na dnie Mokrej "40"/,
kanister z białym proszkiem, wiele starych puszek, worki foliowe,
trochę lin, jeden guzik, niedopałki papierosów, kilka tubek po mleczku
skondensowanym, kilka nakrętek z tworzywa sztucznego. Artefaktów można
zebrać więcej pod warunkiem posiadania odpowiedniego "chwytaka" o dł.
1,50 m. Prawdziwe eldorado znalezisk archeologicznych było dno "100" -
tam w odkopanej szczelinie znaleziono dużo puszek i sporo płaskich
metalowych talerzy z pokrywką /taka forma konserwy gotowej do jedzenia
po otwarciu/. W tym rejonie znaleziono /rok prędzej/ niebieski
"fakirek" /taki sandał z kolcami do masowania stopy/.
Na Suchym Biwaku śmieci były bardziej współczesne. Można
założyć, że różne grupy wnoszą tam nieprawdopodobne ilości jedzenia potem nie są
w stanie tego zjeść i zostawiają dla innych - a po pewnym czasie te produkty
zamieniają się w śmieci! Ponadto zlokalizowano tam sporo folii,
stare "gromnice", sporo kubków, brudnych menażek, dużo części garderoby, stare
rękawice itp.
Poniżej dodatkowe uwagi trochę nawiązujące do powyższej
tematyki:
Przy Speleoklubie Bielsko-Biała jest Sekcja Acheologiczna
działająca od ponad 25 lat
Przy Speleoklubie Bielsko-Biała jest Biuro do Spraw Oczyszczania
Wielkiej Litworowej /chętnie przyjmująca nowych członków/ - i "występ" w Nad
Kotlinach i Śnieżnej miał incydentalny charakter.
Przy drugiej przepinance w obejściu "100" od dołu są resztki
starej sizalowej liny.
Kursanci, którzy uczestniczyli w akcji to: Dariusz Rozmus,
Marcin Płaszyński, Marcin Parys i Łukasz Piechocki.
W trakcje "instalowania" pełnych worów grupa z Żagania wyniosła
4 wory /jeden porzucając w rejonie "100"/, a grupa z Łodzi wyniosła 1 wór.
/chwała im!/
Końcowe rozważania:
Nie jest tak źle, na przestrzeni lat nie śmiecimy bardziej niż
nasi ojcowie a akcje tego typu dobrze świadczą o nas samych i może właśnie
wprowadzamy nowe standaty sprzątania jaskiń w połączeniu ze sponsorami worów.
53.
Odlekczanie - rozwinięcie tematu - według Jerzego Ganszera
W Encyklopedii Speleologiki Praktikorium
http://www.speleoencyclopedia.com/
- jest napisane
odlekczanie
a. odciążanie sprzętu polegające na
nawiercaniu otworów, skracaniu rękojeści, zakupie wyposażenia w wersji mini itp.
itd. (na www.kktj.pl: Nowak)
b. potwór słowotwórczy w żargonie środowiska krakowskiego; poza
lekceważeniem zasad obowiązujących w języku polskim konstrukcja słowa wskazuje
na całkiem odwrotne znaczenie, czyli dociążenie (przedrostek "od"
rozumiany jest jako odchodzenie od znaczenia słowa w temacie). (dla ESPol:
Kulbicki)
Jako, że jestem zwolennikiem "totalnego odlekczania" poniżej przedstawiam kilka
dość subiektywnych sformułowań.
Odlekczanie dzielimy na:
- strukturalne - ucinanie, modyfikacja, nawiercanie otworów
- logistyczne - nie zabieranie pewnych rzeczy
- globalne - kupowanie lżejszych /nie zawsze lepszych/ rzeczy
- zamienne - zastępowanie kilku rzeczy jedną / na przykład
zamiast zabierać aparat, telefon komórkowy i GPS - wystarczy smartfon/
- medyczne - czyli usuwanie niepotrzebnych części ciała
/tłuszczu, włosów, zębów mądrości, "lewatywa" itp ..../
Literatura dotycząca tematu:
Kazimierz Piekarczyk - Ideologia odciążania - Interklubowy
Aperiodyk nr 4 - 2005r. str. 9
Kazimierz Piekarzyk - Odciążanie - czyli: Po co nosić zbędną
masę? - Interklubowy Aperiodyk nr 3 - 2004r. str. 7
Kazimierz Piekarczyk - Odciążanie część II - Interklubowy
Aperiodyk nr 2 - 2004r. str.7-8
Kazimierz Piekarczyk - Odciążanie część - Interklubowy Aperiodyk
nr 1 - 2003r. str. 14
Jerzy Ganszer - O "Odlekczaniu" - Czyli Jak to Robi Włodzimierz
Porębski - Zacisk 17 - 2000 r. - str. 25
Mike Clelland - Sztuka Minimalizmu w Podróży - Warszawa 2016
/Sklep Podróżnika/
52.
Afera w jaskiniowa Beskidach
Sprawa dotyczy Schronu Ratowników K.Bs-04.107 na Stołowie w Beskidzie Śląskim.
Dane z Bazy Danych SBB- dokładnie z Dokumentów Internetowych 2008.11.16. :
Data odkrycia 2008.10.03 podczas szkolenia GOPR z ratownictwa jaskiniowego -
wiadomość przekazał Ryszard Głowacki
Dane z Bazy PIG - pod nazwą "błędną" - Dziura w Stołowie II K.Bs-04.16:
"Schron został odkryty w 23.08.2008 r. przez Cz.Szurę, M.Procnera, G.Szalbota,
H.Handzlika, B.Juroszka podczas działań eksploracyjnych /.../"
Aby wprowadzić pewien porządek w Bazie SBB jest poniższa uwaga - obiekt
tożsamy z Dziurą w Stołowie II K.Bs-04.116X - jako, że prędzej zaistniał w
literaturze przyjęto zasadę o "pierwszeństwie". Przyjęto dł. 3,60 m z danych
PIG-PIB dot. jaskini Schron w Stołowie II K.Bs-04.116X
"X" - oznacza, że obiekt "formalnie" jest skreślony z listy
Jako, że w Beskidach nie istnieją żadne zasady normujące działalność
eksploracyjną - tego typu sytuacje będą się powtarzać częściej.
Powyżej widać, jaką istotną funkcje spełniać może Baza Obiektów Jaskiniowych
Polskich Karpat Fliszowych /Baza SBB/
Czyli /zakładając, że większość populacji czytających powyższe nic nie
rozumie/ - kto pierwszy zgłasza problem eksploracyjny do redaktora Bazy SBB,
tego dane są bardziej honorowane i niejako stanowią "rezerwację pewności" że
autorstwo odkrycia nie zostanie zachwiane! Dane "wtórne" zawsze mogą być
"antydatowane" i nie stanowią dowodu w sprawie! Dlatego zachęcam do przysyłania
danych do Bazy.
Należy nadmienić, że całą "aferę" odkrył Paweł Gądek.
Jerzy Ganszer
Po opublikowaniu powyższej treści - Ryszard Głowacki dnia 2016.03.20 przysłał
następujące uzupełnienia:
"/.../ To nie była naturalna dziura, on został
przez nas /.../ "odkopany" od zera - po prostu zrobiliśmy /.../ dziurę,
która okazało się, ma gdzieś niżej kontynuację ale za ciasną aby penetrować.
/..../ nikt inny, nie mógł jej odkryć wcześniej bo jej po prostu nie było....."
51.
Kronika wyprawy Italia 1988 - autor Zdzisław Grebl i inni
50.
|
Działalność członków SBB na podstawie sprawozdań |
| wysokość na powierzchni /m/ |
8000 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 7000 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 6000 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 5000 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 4000 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 3000 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 2000 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 1000 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 2015 |
|
I |
II |
III |
IV |
V |
VI |
VII |
VIII |
IX |
X |
XI |
XII |
| głębokość pod ziemią /m/ |
100 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 200 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 300 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 400 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 500 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 600 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 700 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 800 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 900 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 1000 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Rekordy SBB w
2015 r. na podstawie sprawozdań
klubowych
Jaskinie:
Najniższe osiągnięte miejsce w jaskini -
1000 m - Viva le Donne /Włochy/ - Krzysztof Gajny, Jerzy Ganszer
Najwyższe osiągnięte miejsce w jaskini - +
62 m - Jaskinia Zimna -
Joanna Micherdzińska,
Wojciech Jasiak,
Marcel Wajda,
Marek Wojtynek,
Gabriel Franecki, Wacław Michalski, Tomasz Grzegrzułka, Maciej Waszek
Największy trawers jaskiniowy w dół /deniwelacja między otworami/
- 30 m Tunel Małołącki - Zofia Gutek, Jerzy Pukowski, Jerzy
Ganszer
Największy trawers jaskiniowy w górę /deniwelacja między otworami/
- + 78 trawers Czarnej. Zofia Gutek, Wacław Michalski,
Marcel Wajda, Łukasz Kudelski, Joanna Micherdzińska, Gabriel Franecki,
Wojciech Jasiak, Dawid Gach, Marek Wojtynek, Maciej Waszek
Najniższy /najwyższy/ biwak w jaskini
- 930 m - 1000 m - Viva le Donne /Włochy/ - Krzysztof Gajny,
Jerzy Ganszer
Piechota, narty, rower:
Najwyższe osiągnięte miejsce na powierzchni
- 4810 Mont Blanc - Łukasz Kudelski
Najwyższy osiągnięty szczyt pow. 2500 m i
wybitności 100 m - 4810 Mont Blanc - Łukasz Kudelski
Najwyższy biwak na powierzchni - 2773 -
Alpy - Łukasz Kudelski
Narty:
Najwyższe osiągnięte miejsce na powierzchni z nartami
- 2925 Musała - Gabriela Gajny, Krzysztof Gajny
Największe osiągnięte przewyższenie na nartach w jednym dniu
- 2235 m - Olimp - Gabriela Gajny, Krzysztof Gajny
Największa ilość członków klubu na akcji
narciarskiej - 11 osób - Łomnica - Beata
Michalska-Kasperkiewicz, Zbigniew Grzybek, Gabriela Gajny, Krzysztof
Gajny, Jakub Krajewski, Kazimierz Ślęk, Jerzy Ganszer, Jerzy Pukowski,
Agnieszka Byrtek, Paweł Kasperkiewicz, Krzysztof Górski
Największa ilość członków klubu w akcji
narciarsko-jaskiniowej - 4 osoby - Jaskinia Przed Rozdrożem -
Beata Michalska-Kasperkiewicz, Jerzy Pukowski, Jakub Krajewski, Jerzy
Ganszer
Rower:
Najwyższe osiągnięte miejsce z rowerem -
1366 - Romanka - Krzysztof Gajny
Największa ilość osób podczas akcji rowerowej
- 5 - Wapienica - Beata Michalska-Kasperkiewicz, Paweł
Kasperkiewicz, Jerzy Pukowski, Zdzisław Grebl, Jerzy Ganszer
Największe osiągnięte przewyższenie na rowerze w jednym dniu
- 1200 - Łysa Hora - Grzegorz Górczyński
Inne dziwne statystyki:
Największe osiągnięte przewyższenie na piechotę na
powierzchni w jednym dniu
- Krzysztof Gajny - Hala Miziowa-Hala Krupowa 2301m
Zdobyty szczyt Babiej Góry -
Zbigniew Grzybek, Katarzyna Wiąckiewicz, Jakub Krajewski, Beata
Michalska-Kasperkiewicz, Paweł Kasperkiewicz, Tomasz Grzegrzułka,
Krzysztof Talik /2 razy/, Krzysztof Gajny, Maciej Waszek, Klaudiusz
Stępień
Zdobyty szczyt "Słowacki" Pilska -
Krzysztof Handzlik, Krzysztof Talik, Jerzy Pukowski, "Lolo", Kazimierz
Ślęk, Jerzy Ganszer, Wojciech Stachowiak, Katarzyna Szczerba, Rafał
Klimara
Dotarcie do Sali Wilczej w Jaskini w Trzech
Kopcach - Łukasz Kudelski, Wojciech Jasiak, Jerzy Pukowski /2/,
Honorata Kaczmarek, Błażej Nikiel, Jerzy Ganszer /2 razy/, Marcin Pars,
Dariusz Rozmus,
Karolina Tomalik,
Jakub Adamus,
Łukasz Piechocki, Agnieszka Anioł,
Marcin Płaszyński,
Jakub Krajewski,
Michał Ganszer,
Krzysztof Górski,
Dotarcie do "suchego" dna Polski -
Krzysztof Gajny, Jerzy Ganszer, Adam Marcinków, Zbigniew Grzybek
Najgłębsza akcja jaskiniowa z nartami -
Jaskinia Malinowska - 18 m - Jakub Krajewski, Zdzisław Grebl
| Działalność członków SBB
na podstawie sprawozdań |
| |
głębokość pod ziemią /m/ |
|
wysokość na powierzchni /m/ |
| |
1000 |
900 |
800 |
700 |
600 |
500 |
400 |
300 |
200 |
100 |
|
1000 |
2000 |
3000 |
4000 |
5000 |
6000 |
7000 |
8000 |
| 2014 |
| XII |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| XI |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| X |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| IX |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| VIII |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| VII |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| VI |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| V |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| IV |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| III |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| II |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| I |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 2013 |
|
| XII |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| XI |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| X |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| IX |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| VIII |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| VII |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| VI |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| V |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| IV |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| III |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| II |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| I |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 2012 |
|
| XII |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
49.
Biały Kamień - Zalecenia Komisji Rewizyjnej - 2000r.
Autor Jerzy Ganszer
"kliknij"
48.
Akcja do Nad Kotlin w 2015r. Autor Klaudiusz
Stępień
Z obawą spoglądaliśmy na nadciągającą na nas czarną chmurę.
Wychodzić, czy przeczekać? Adam ponaglał. Idziemy. I jak się później okazało
była to słuszna decyzja, gdyż burza przeszła bokiem. Po drodze krótki odpoczynek
przy źródełku gdzie spotykamy Alka Chruściela z kolegami. Mijamy Ratusz i już
jesteśmy przy otworze. Jurek i Adam mają ambicję zejścia na dno. Ja i Kazik
myślimy na razie tylko o dojściu na biwak. Kazik po nocnej zmianie w pracy,
gdzie sam rozładował trzy tiry, przyjechał prosto do Bielska. W otworze nikną
Jurek, Kazik. Kolej na mnie. Lina gruba, mimo obciążenia się plecakiem i worem,
wymaga podawania do rolki. Nie cierpię zjazdów skokami. I jesteśmy już na
biwaku, gdzie Jurek ponagla: Idziesz czy zostajesz? Kazik idzie, ja też.
Pokonujemy kolejne studnie: Piętrową, Pod Wantą, z Mostami, kręcimy się w
Meandrze i mamy już przed sobą studnie Mokra Czterdziestka i Szywały gdzie jest
krótki zjazd kierunkowy. Wreszcie docieramy do Obejścia Gliwickiego gdzie Jurek
rozpoczyna poręczowanie. Zjeżdżamy do Półki gdzie Kazik oddaje linę którą niósł
i stwierdza że swoje zadanie już wykonał. Dalej nie idzie. Bo nie musi. Bo nie
ma po co. Ten człowiek legenda był w tej jaskini i w tych miejscach wiele razy.
Po co więc ma iść dalej, gdy zmęczenie jednak doskwiera. Krótka wymiana zdań z
Adamem który idzie dalej po linie zaporęczowanej przez Jurka który już jest na
dole. Ja wracam z Kazikiem. Gdy wyszedłem z Szywały Kazik akurat zszedł z
jakiejś liny. Powiedział że widział jakąś linę, więc wszedł nią, ale u góry
zobaczył spity. A my tylko z batinoksów korzystaliśmy. Może wyszedł Mokrą
Czterdziestką starą drogą w "kąpiącej wodzie"? Akustyka Nad Kotliny jest
fatalna. Hałas spadającej wody, studnie odbijające echem zniekształcającym głos
towarzyszy i jak to w jaskiniach mnóstwo dźwięków które wydają się nam głosami
ludzi. Ale teraz usłyszałem wyraźne wysokie tony zawołania, których jaskinia
wydać nie mogła. To Jurek z Adamem nas doganiali. Wszystko mnie boli, skurcze
mięśni co chwilę przerywają wychodzenie, ale żebym aż tak się guzdrał? Toż oni
zeszli na Dno i wrócili, a ja w tym czasie wyszedłem ledwo dwie studnie. Nic to,
pompuję dalej co jakiś czas odginając palce dłoni do bólu zaciskane skurczami. W
pewnym momencie dociera do mnie zapach spalin lpg. Znak że Kazik na biwaku jest
niedaleko i gotuje wodę na herbatę. Wreszcie zaczynamy się rozkładać do snu. Ja,
Adam i Kazik razem w kroplach spadającej ze stropu wody, a Jurek mości sobie
osobne gniazdo. Całą tę wyprawę zorganizował by przetestować w jaskiniowych
warunkach swój nowy śpiwór ważący 490g. A także nowy rodzaj podkładu - folię
bąbelkową. Jeszcze tylko po dwie nakrętki smacznego usypiacza od Adama i
zasypiamy po godz. 3. Dowiaduję się, że jednak na Dno nie zeszli. Dotarli na
-500 i zawrócili. Podbudowuje mnie to, że nie byłem aż tak opieszały. Swój
rekord głębokości poprawiłem na -375m. Pobudka o 9:30. Jurek zadowolony bo folia
się sprawdziła, choć pomogło piaszczyste podłoże. Ciekawe czy na kamieniach
będzie mu kiedyś tak samo wygodnie. Adam już gotowy zaczyna wychodzić pierwszy.
Przepuszczam Jurka i po nim rozpoczynam wejście. Kazik kończy zwijanie biwaku.
Obstawiamy jaka pogoda nas przywita na powierzchni. Jest słońce. Gorące słońce.
Miłe chwilę po wyjściu z jaskini gdy na sobie ma się rzeczy mokre, lecz w
późniejszym zejściu bezlitośnie prażące. Schodzimy Doliną Małej Łąki po drodze
przystając na chwilę przy otworze Śnieżnej z której wieje przyjemnym mrozem.
Jeszcze tylko zatrzymaliśmy się u Śliwy na obiad i na przeł. Glinne gdzie za
złotówki można kupić słowackie specjały. Już w samochodzie Kazik udzielał
konstruktywnej krytyki Jurkowi dotyczącej zaporęczowania przez niego różnych
fragmentów jaskini. Jaskinia Nad Kotliny, jak rzekł Adam, jest to taka jaskinia
z której wychodzi się z przyjemnością. Że to już wreszcie koniec.
47.
Śmieci z Nad Kotlin
Podczas akcji w czerwcu 2015 r. wyniesiono trochę śmieci. W
sumie dwa wory, jeden "nie został udokumentowany", natomiast drugi wór został
dokładnie "rozpracowany".
Po lewej stronie cztery lampiony na świeczki /to czarne na dole
to "lampka na naftę"/ - niewątpliwie były w miejscu śmierci Waldemara Muchy z "Avenu"
Sosnowiec /dno Studni z Mostami/.
Cztery płaskie baterie - prawdopodobnie początek lat 90 XX
wieku. Jedna z baterii została przekazana do Muzeum SBB. Widoczny "biały osad"
to zlasowiały karbid. Okrągły przedmiot z dwoma drutami - to była góra słoika
szklanego /podczas transportu słoik się rozbił/. Nie wiadomo do czego to mogło
służyć - leżakowało to od bardzo dawna na dnie studni wlotowej. Baterie
były w tym słoiku - dlatego tak dobrze się zachowały.
Można dodać, że w chwili obecnej główny ciąg Nad Kotlin jest
dość dobrze oczyszczony.
W akcji uczestniczyli:
Krzysztof Gajny - SBB
Zbigniew Grzybek - SBB
Marcin Freindorf - KKTJ
Jerzy Ganszer - SBB
W akcji były też "samobieżne wory jaskiniowe", ale nie ma danych
aby coś wyniosły.
46.
Rekordy SBB w
2014 r. na podstawie sprawozdań
klubowych
Jaskinie:
Najniższe osiągnięte miejsce w jaskini -
1000 m - Piotr Wiewióra - Jaskinia Krubera-Voronia w Abchazji
Najwyższe osiągnięte miejsce w jaskini - +
1 m. Jaskinia Wielka Litworowa - Beata Michalska-Kasperkiewicz, Jerzy
Ganszer
Największy trawers jaskiniowy w dół /deniwelacja między otworami/
- 205 m Litworowa - Śnieżna - Jerzy Ganszer
Największy trawers jaskiniowy w górę /deniwelacja między otworami/
- + 78 m. Sebastian Korczyk, Robert Bereta, Maja
Jędrzejewska, Agnieszka Byrtek, Jakub Krajewski, Krzysztof Górski, Jerzy
Ganszer. Trawers
Jaskini Czarnej
Najniższy /najwyższy/ biwak w jaskini
- 700 m Piotr Wiewióra - Jaskinia Voronia-Krubera
Piechota, narty, rower:
Najwyższe osiągnięte miejsce na powierzchni
- Kala Patthar 5550 m /Nepal/ i Chukhung Ri 5550 /Nepal/- Adam Marcinków
Najwyższy osiągnięty szczyt pow. 2500 m i
wybitności 100 m - Kala Patthar 5550 m /Nepal/ i Chukhung Ri 5550
/Nepal/- Adam Marcinków
Najwyższy biwak na powierzchni - 3687
Yuanfong Cabin Tajwan - Adam Marcinków
Narty:
Najwyższe osiągnięte miejsce na powierzchni z nartami
- Kreuzkogel 2686 - Austria - Beata Michalska-Kasperkiewicz,
Paweł Kasperkiewicz, Kazimierz Kucia, Jakub Krajewski
Największe osiągnięte przewyższenie na nartach w jednym dniu
- 2424 Czantoria - Jerzy Ganszer
Największa ilość członków klubu na akcji
narciarskiej -
Salatyn /Słowacja/ - 10 osób:
Błażej Nikiel,
Beata Michalska-Kasperkiewicz,
Paweł Kasperkiewicz.
Jerzy Pukowski,
Katarzyna Wiąckiewicz,
Kazimierz Kucia,
Jakub Krajewski,
Zdzisław Grebl,
Zofia Gutek, Jerzy Ganszer
Rower:
Najwyższe osiągnięte miejsce z rowerem -
Chiny - 2174 m. Adam Marcinków
Największa ilość osób podczas akcji rowerowej
- 9 osób - nowa droga do Żywca 2014.05.21 - Agnieszka Wróbel,
Zdzisław Grebl, Jakub Krajewski, Kazimierz Ślęk, Jerzy Pukowski,
Honorata Kaczmarek, Błażej Nikiel, Rafał Konior, Jerzy Ganszer,
45.
Jaskinia Wielka Litworowa - Partie za Biwakiem
We wrześniu 2014 r. ekipa w składzie - Marcin Freindorf -
Krakowski Klub Taternictwa Jaskiniowego i Jerzy Ganszer - Speleoklub
Bielsko-Biała splanowała krótki ciąg za Biwakiem. Należy wspomnieć ,że partie
były odwiedzane, lecz w danej chwili nie znaliśmy planów tych miejsc - stad
pomysł na dokumentację. W sumie jest tam 30 m "nowego". Na wprost po minięciu
"Łoża Beaty M." /kiedyś tam spała, bo Biwak był przepełniony/ dochodzimy do
Czarnej Szczeliny z wyraźnymi śladami "gwałtownego urobku" - do końca nie
doszliśmy /bo ekipa się nie zmieściła/ ślady wskazują, że ktoś kiedyś tam mógł
się przecisnąć. Na południe od Łoża Beaty jest ciasny ciąg cały czas w
zawalisku z wyraźnymi śladami chodzenia - doprowadza nas 10 m w dół do
zawężającej się "przestrzeni" - są wyraźne ślady karbidówek, jest wyczuwalny
przepływ świeżego powietrza. Całość niestabilna!
Jeżeli ktoś tam kiedyś działał może przysłać wiadomości
historyczne.
Na zakończenie z pewnym prawdopodobieństwem -
największy nasz system jaskiniowy zwiększył nieznacznie
długość. Plan kreślił Jerzy Pukowski.
Jerzy Ganszer
Uwaga - powyższa treść /nie pełna/ została opublikowana w Jaskiniach 76 /2014/
44.
Ten kolorem - to uzupełnienia
45 - lecie Speleoklubu Bielsko-Biała
"Statystyki Wszechczasów"
Jest to jedynie subiektywna próba ujęcia
ciekawszych wydarzeń z naszej bogatej działalności.
Grzegorz Klassek - Medal im. Marii Markowicz-Łochinowicz za działalność
Beskidzką.
Jan Łaciak - Złota Odznaka Honorowa "Zasłużony dla Ochrony Przyrody"
Tomasz Gajda - odznaczenie za wybitne osiągnięcia sportowe
Jarosław Gutek i Aleksander Chruściel - Medal za Ofiarność i Odwagę /za
uratowanie człowieka ze studni/
Michał Smoter - Nagroda Słowackiego Muzeum Ochrony
Przyrody i Speleologii w 11 Międzynarodowej Wystawie Fotografii Jaskiniowej "SPELEOFOTOGRAFIA
2002" Liptovsky Mikulas
Beata Michalska - Medal im. Marii Markowicz-Łochinowicz II stopnia za
eksplorację rejonu Ojcowa
Tomasz Szopa - 1 miejsce - nagroda publiczności na Speleokonfrontacjach za film
"Jaskinia Nadziei"
Rafał Klimara - Wyróżnienie za odkrycie i eksplorację Jaskini Niedźwiedziej
Górnej i Jaskini Hardej.
Od 2005 r. do 2011 r. prowadzony był rejestr urodzin dzieci klubowych w tym
czasie urodziło się 23 dzieci w tym 6 o pełnej krwi jaskiniowe. Najwięcej
narodzin było w 2007 r. - 11 dzieci.
Od 2005 r. do 2014 r. prowadzony był rejestr naklejanych naklejek klubowych.
Między innymi nasze naklejki zainstalowano w państwach - Chiny, Sir Lanka,
Turcja, Finlandia, Tanzania, Islandia, Maroko, Rosja.
Do 2014 na Matterhornie 4478 m - stanęły następujące osoby: Józef Bulowski,
Ireneusz Firganek, Jarosław Goryl, Mirosław Grupka, Zofia Gutek, Wacław
Michalski, Mirosław Micherdziński, Tomasz Pawłowski
Od kilku lat mamy nową działalność Kaniony Beskidzkie, obok tradycyjnych o
wiele starszych Kanionów "Europejskich"
Zarejestrowano trzech Królów Bańdziocha /zdobywcy wszystkich den/ - Jerzy
Ganszer, Bartłomiej Juroszek /podwójny król/, Jakub Pysz
Największą górę w naszej historii zdobył Krzysztof Apanasewicz - Cho Oyu 8201
m.
Na dzień 2014.08.15 mamy 78 członków plus 10 honorowych.
Od niedawna istnieje Biuro do Spraw Odśmiecania Jaskini Wielkiej Litworowej.
26 członków Klubu przekroczyło głębokość 1000 m w jaskiniach świata w tym 4
osoby podwójnie. Rekord głębokości posiada Grzegorz Michałek, który w Jaskini
Krubera-Voronia osiągnął gł. 2080 m.
22 razy Członkowie Klubu z Jaskini Litworowej dotarli do Syfonu Dziadka i
wyszli otworem Jaskini Litworowej w tym dwie kobiety: Beata Michalska i Urszula
Tebin.
Mieliśmy 14 prezesów - obecnie panujący to Jerzy Pukowski.
Mamy zarejestrowanych 22 Członków Klubu, którzy już nie żyją, a którzy
tworzyli naszą współczesną teraźniejszość.
Największa ilość absolwentów kursu taternictwa jaskiniowego przypada na rok
1995 - 22 osoby.
Mamy zarejestrowanych 609 osoby, które otrzymały wielce honorowy tytuł - Były
Członek Klubu.
13 osób na nartach turowych stanęło dwa razy w historii klubu - pierwszy raz
na biwaku zimowym w 2013 r. i tyle samo podczas Pucharu 10 Wzniesień
na Żarze w tym samym roku
Od 2009 r. Komisja Ślubna prowadzi rejestr klubowych ślubów - zarejestrowano
13 takich przypadków, najwięcej w 2010 r. - 5 przypadków. Komisja udzieliła 5
zgód bezwarunkowych.
W dobie internetu zaznacza się pewna tendencja do ukrywania własnych
osiągnięć. Istnieją pewne osoby, które pięknie działają w górach lecz ich
osiągnięcia pozostają w sferze działalności prywatnej, zdarzały się przypadki,
że pewne osoby prosiły o wykreślenie ich z wielkich statystyk klubowych. Autor
powyższej treści przeprasza osoby, które zostały ujęte w dobrej wierze powyżej,
a nie życzą sobie tego.
Jerzy Ganszer
Uwaga - można przysyłać dane uzupełniające na adres autora. Przepraszam za
pewien chaos w przedstawianych przeze mnie danych.
Uzupełnienia przysłali:
Sebastian Potok,
_______________________________________________________________________________________________________________________
Ruch jaskiniowy na Podbeskidziu
Rok 1728 - data ukończenia "Dziejopisu Żywieckiego" Andrzeja Komonieckiego, w
którym jest kilka wzmianek o jaskiniach beskidzkich.
Rok 1817 - opis Jaskini Malinowskiej zwiedzanej przez prof. gimnazjum w
Cieszynie Albina Heinricha i dr. Lyro. O tych badaniach napisał ok roku 1904-5 w
niemieckojęzycznym czasopiśmie Pohludka z Gruszowa na obecnym Zaolziu.
Początek XX wieku - początek ruchu turystyczno-jaskiniowego. Związane to jest
z działalnością Karola Prausa /zmarłego w 1918 r/, który był kierownikiem szkoły
w Jasienicy koło Bielska. Stworzył on "Muzeum Beskidzkie". O jego działalności
jaskiniowej donosił rocznik Beskiden Verein.
Rok 1951 - początek zorganizowanego ruchu jaskiniowego na Podbeskidziu. W tym
roku w Jaskini w Trzech Kopcach równolegle, częściowo wspólnie działali : Edward
Kózka /i inni/ z Klubu Sportowego "Włókniarz" i Tadeusz Wojtera, Henryk
Szymanowski /Koń Pozorant/ i Henryk Furmanik - wszyscy z Klubu Wysokogórskiego
Katowice.
Rok 1954 - ukazanie się III tomu Jaskiń Polski Kazimierza Kowalskiego
opisującego wiele jaskiń beskidzkich
Rok 1955 (4)-1962 - działalność /pierwszego/ Speleoklubu Bielsko-Biała, liderem
był Jan Hoffmann
Rok 1969 - powstanie /drugiego/ Speleoklubu Bielsko-Biała, potem
przekształconego w Klub Taternictwa Jaskiniowego "Speleoklub" Bielsko-Biała
W roku 2012 obchodzimy - 45 lecie istnienia Speleoklubu Bielsko-Biała, 59
lecie istnienia Speleoklubów w Bielsku-Białej, 63 lecie zorganizowanego ruchu
jaskiniowego w naszym rejonie, wiek - ruchu turystyczno-jaskiniowego, 197 lecie
opisania Jaskini Malinowskiej i 286 lecie ukazania się "Dziejopisu
Żywieckiego".
Jerzy Ganszer
43.
Polskie Karpaty Fliszowe - drugi rejon /po Tatrach/ występowania obiektów
jaskiniowych w Polsce
| |
Ilość |
Sumaryczna długość /m/ |
| Beskid Mały |
71 |
958 |
| Beskid Makowski |
24 |
393 |
| Beskid Niski |
240 |
3110,50 |
| Beskid Śląski |
415 |
12275,64 |
| Beskid Sądecki |
79 |
1281,80 |
| Bieszczady |
29 |
282,50 |
| Beskid Wyspowy |
71 |
1508,50 |
| Beskid Żywiecki |
108 |
1279,80 |
| Gorce |
48 |
442,50 |
| Góry Sanocko-Turczańskie |
11 |
57,50 |
| Kotlina Żywiecka |
2 |
23,50 |
| Pogórze Ciężkowickie |
38 |
221,80 |
| Pogórze Dynowskie |
28 |
198,50 |
| Pogórze Rożnowskie |
79 |
1010 |
| Pogórze Śląskie |
4 |
28 |
| Pogórze Strzyżowskie |
16 |
79,50 |
| Pogórze Wielickie |
19 |
92,60 |
| Pogórze Wiślickie |
15 |
97 |
| |
1297 szt. |
23340,64 m |
Stan na dzień 2014.08.11
Zestawił Jerzy Ganszer
W 2014 nowe dane oprócz członków Speleoklubu Bielsko-Biała dostarczyli:
Tomasz Mleczek - Stowarzyszenie Speleoklub Beskidzki, Paweł Franczak - Koło Geografów Uniwersytetu
Jagiellońskiego, Krzysztof Buczek - Koło Geografów Uniwersytetu
Jagiellońskiego, Czesław Szura - Stowarzyszenie Ochrony Jaskiń "Grupa
Malinka"
42.
Akcja w Jaskini Salmopolskiej K.Bs-04.23 2014.07.12
W akcji uczestniczył Jakub Krajewski ze Speleoklubu Bielsko-Biała i niżej
podpisany. Jak zwykle było zabawnie. Tarzaliśmy się w błocie. Doplanowano kila
odcinków i trochę metrów odkryliśmy. W Sali z Węglem, którą odkrył Tomasz
Pukowski w poprzednich wyjazdach, faktycznie w stropie jest czarna substancja
przypominająca węgiel! Na północ z Sali z Polami Ryżowymi jest taki niski długi
ciąg, tutaj czołgałem się po błocie, z dziwnym uczuciem, że mogę się znaleźć
nagle kilka metrów niżej. W północnej części Sali z Polami Ryżowymi - są piękne
pola /jak na warunki Beskidzkie/ zresztą cała jaskinia z tych pól jest sławna od
dawna. W tej samej sali po południowej stronie podobna formacja również jest
widoczna. Na północ od Sali z Mostami jest zejście do najniższego miejsca w
jaskini - 18,40 m - tam prowadzi pionowy zacisk, i aby Ganszer mógł się stamtąd
wydostać musiał zbudować sobie odpowiedni kopczyk, na którym stanął. W rejonie
dna jest widoczna przestrzeń w dole i słychać wodę. Na tym etapie sprawę
zawieszamy, jest niebezpiecznie i istnieje możliwość dojścia z innej strony
/teoretycznie/. W tym rejonie trochę wyżej jest dojście /czołganie po błocie/ do
próżni, która tym razem jest powyżej - widać przestrzeń czterometrową do góry.
Na wniosek Kuby, który w tym czasie marzł pod progiem w Sali z Mostem tą
niedostępną próżnie nazwaliśmy "Deutsche Welle". Na dojściu do "D.W" w stropie
pięknie widać ślady przesuwu pakietów skalnych na glinie przylepionej do skały z
okresu tworzenia się jaskini. Pewne zabawy mieliśmy jeszcze w Uchu Igielnym! A
potem walka o przetrwanie w Sali Tosi - latały nawet kamienie - oczywiście pod
kontrolą. Tam planujemy zainstalować drabinkę sznurową, aby Szanowne Grono nie
musiało narażać się na zbędny wysiłek. Jeszcze "dla porządku
dokumentacyjnego" - miejsce o głębokości - 18,40 m jest okresowo zalewane wodą.
W tej chwili dł. jaskini dochodzi do 300 m, lecz tej granicy jeszcze nie
przekroczyła.
Niebawem odbędzie się akcja "oczyszczająca" Korytarz Sebastiana i należy
sądzić, że wejście w te odległe partie będą bardziej przystępne. W tej chwili
wszyscy, którzy są równi lub węźsi od Prymuli powinni tam bez problemów wejść.
41.
Akcja inwentaryzacyjno - eksploracyjna w Salmopolskiej 2014.05.31
Z Bielska wyjeżdżamy w pięciu: Beata Burdynowska - Były Członek Klubu, Tomasz
Pukowski, Adam Kucharczyk, Jerzy Pukowski, Jerzy Ganszer. Adam do jaskini nie
wszedł, lecz uczestniczył w "akcji przygotowawczej". Jerzy P. - zabezpieczał
nasz powrót w jaskini /dzięki mu za to!/. Beata wjechała do Sali Tosi - uwaga -
ta nazwa będzie od teraz obowiązywać - sugestia nazwy pochodziła od Tomasza.
Dotarliśmy do Sali z Mostami wykonując pomiary, okazało się, że dalej jaskinia
się kończy, w dnie sali zauważono przejście pod bardzo niebezpieczną wantą
/należy ją zabezpieczyć przed osuwaniem się. Wszedł Prymula - jest tam szczelina
biegnąca w dół niejako wstecz głównego ciągu, kończy się to studzienką /w drodze
powrotnej ciężko się "wgramolić" zpowrotem !! Tam kierunek ciągu zmienia
się ostro "w lewo", między dużymi głazami widać szeroką przestrzeń sprowadzającą
ok. 5 w w dół. Na dole słychać ciek wodny. Na tym etapie eksploracji ruszanie
tego problemu wydaje się niezasadne. Jest jeszcze jedna studnia pod wspomnianą
wantą w Sali z Mostami - tutaj będzie można poczynić starania wejścia /zjazdu/ w
dół.
W drodze powrotnej Beata przeżyła chwile grozy przeciskając się przez Ucho
Igielne, nie mówiąc już o ciężkim wyjściu z Sali Tosi. To będzie pamiętała do
końca życia!
A potem były lody i basen.
Prymula na akcji zniszczył totalnie swój żółty kombinezon firmy Eksplorer.
Były chwile grozy - latający rumosz w Sali Tosi. Ciek wodny w tej sali był
aktywny.
40.
Eksploracja w Salmopolskiej /2014.05.26/ - Jerzy Ganszer
Tym razem pod otworem stawiły się cztery osoby: ja, Sebastian Potok, Tomasz
Pukowski i Beata Burdynowska - Były Członek Kluibu. Nosi Ona również
wielce honorowy tytuł Weterana, ale "doniosłość sformułowania" nie podoba się
jej.
Generalnie było zamieszanie, bo Sebastian nie zmieścił się w zacisku, którego
sam rozkuwał! Musiał zostać i razem z Beatą instalował spity do bezpiecznego
poruszania się po "systemie".
Razem z Tomkiem opuściliśmy się w czeluść i zaczęliśmy "napierać". Były
przeciskania się, odgruzowania, dotarliśmy do dużej sali o dł. ok. 10 m /dość
niskiej/ dotarliśmy po pewnej chwili do "Studni z Mostami" i tam daliśmy za
wygraną. Jest dość stromo w dół i wypada zabrać jakąś linę
Znowu dane nam było odkrywać "nowy ląd" i to w naszych Beskidach, które znamy
dość dogłębnie!
Jest tam "Ucho Igielne" - podobne do podobnej formacji w Jaskini Miętusiej
jak i nad Starym Dnem w Bańdziochu.
W tej chwili w nowych partiach funkcjonują następujące nazwy:
Korytarz Sebastiana
Wielka Sala - tutaj Tomasz "ponoć" ma inną propozycję nazwy !
Korytarz z Jeziorkami
Ucho Igielne
Długa Sala
Studnia z Mostami
Uwagi dodatkowe dla innych Wielkich. Jeżeli ktoś kiedyś tam dotrze to jest
zalecenie aby zabierać światło zapasowe i aby poruszać się w grupach trzy
osobowych. Należy zdać sobie sprawę, że akcja ratunkowa w tych partiach byłaby
bardzo trudna!
39.
Eksploracja w Salmopolskiej /2014.05.17/
Sebastian mnie i Zbyszka zabiera z Placu Wojska Polskiego, po drodze wsiada
Tomasz. W czterech jedziemy na Przełęcz Salmopolską. Mamy drobne spóźnienie. Na
polu leje od tygodnia. Nad otworem rozbijamy wielką płachtę, pod która wszyscy
się mieścimy i agregat prądotwórczy. Jaskinia jest dobra do działalności
"deszczowej", bo jest blisko środka lokomocji. Ja rozwijam kabel, instaluję
podest z desek, po chwili dochodzi do mnie Tomek i Sebastian. Praca trwa -
Sebastian prze do przodu, ja wychodzę zmienić Zbyszka. Po drodze zbieram śmieci.
Zbyszek wchodzi do jaskini - zauważa nietoperza, po dłuższej chwili wyłania się
z otworu zadowolony. Ja w międzyczasie zaczynam się dusić spalinami, ząb mnie
boli, zażywam tabletkę. Dochodzę do przodka, po dłuższej chwili Sebastian
mówi, że można wchodzić. Decyduje się Tomasz - przeszedł przez zacisk i krzyczy,
że jest studnia - podajemy mu linę i zsuwa się na dno Wielkiej Sali ok 4 m.
Wchodzę ja - jest ciasno, przy drugim podejściem przenikam i zastanawiam się jak
wrócę. Zacisk jest w pionowej szczelinie. Sebastian zostaje u góry i jest naszym
gwarantem powrotu - trzyma linę w rękach! Na dole "szalejemy" - jest Wielka Sala
o wysokości ok. 6 m, dł. 5 i szer. 1,5 m . Potem Korytarz z Jeziorkami,
rozszerzenie potem w górę mamy dwa problemy do odgruzowania jeden na ok. 5 m w
górę, drugi w dół widać na 7 m. Jest jeszcze szczelina do poszerzenia w Wielkiej
Sali, w której słychać przepływ wody. Jesteśmy mokrzy - wracamy -
wykorzystuję Tomka jako żywa drabinę. Tomek radzi sobie sam /jest zresztą trochę
szczuplejszy/. Możemy założyć, że odkryliśmy ok. 20 m nowego, i że przygoda
jeszcze się nie skończyła. Opijamy sukces herbatą w jednie z restauracji w
Szczyrku.
Napisał Prymula
P.S.
W sumie sukces mały, przyczyniły się do niego inne osoby w poprzednich
wyjazdach. Wywarł on na nas duże wrażenie i każdy z nas będzie go długo
pamiętał. Najważniejsze, że jaskinia jest blisko naszych domów zamieszkania i że
dane nam było stąpać po "nowej ziemi" nie odkrytej jeszcze przez człowieka.
38.
Biuro do Spraw
Odśmiecania Jaskini Wielkiej Litworowej
Latem 2012 roku powstał trochę dziwny twór „biurokratyczny”, działający pod
wymienioną w tytule nazwą. Inicjatorami przedsięwzięcia byli członkowie
Speleoklubu Bielsko-Biała, którzy wyrazili zainteresowanie oczyszczaniem jednej
z największych jaskiń w naszym kraju.
Należy zaznaczyć, że Biuro nie zajmuje się bezpośrednio wynoszeniem śmieci, lecz
ma za zadanie inspirować do tego innych, koordynować, monitorować, a także
nagłaśniać i chwalić takie inicjatywy. Wydawało się, że problem zanieczyszczenia
Jaskini Litworowej został już w dużej mierze rozwiązany, tymczasem nadal
odnajdywane są śmieci z poprzedniego wieku! Niektóre znaleziska są naprawdę
stare; może warto utworzyć grupę jaskiniowych archeologów?
Dzięki "naciskom" Biura pewne osoby wyniosły na powierzchnię sporo nieczystości.
Należą się im za to publiczne podziękowania! Niestety, na ogół w naszym
środowisku obserwuje się brak zainteresowania tematem. Wytłumaczenie jest chyba
dość prozaiczne: większość przebywających głęboko pod ziemią grotołazów myśli
bardziej o ratowaniu życia niż o dodatkowym, pożytecznym wysiłku. Jak dotąd,
najgorsze okazało się lato 2013 roku, kiedy w rejonie Biwaku pozostawiono
odchody ludzkie oraz garnek z dużą ilością jedzenia!
Bieżąca działalność porządkowa opisywana jest (w sposób nie do końca
"literacki") na internetowej stronie autora niniejszego artykułu. Skład osobowy
Biura obejmuje następujące osoby: Przewodniczący - Jerzy Pukowski, I Sekretarz
- Jerzy Ganszer, Sekretarz do Spraw Propagandy - Jakub Krajewski, Młodszy
Referent - Wacław Michalski, Starszy Referent - Sebastian Korczyk.
Chętnie dokooptujemy nowych współpracowników pod warunkiem, że wymyślą oni dla
siebie odpowiednie stanowiska. Praca w naszym zespole ma charakter wyłącznie
honorowy.
Gdyby któremuś z Czytelników przydarzyło się wynieść z Jaskini Litworowej cudze
śmieci, może napisać do Biura i fakt ten zostanie odnotowany w internecie.
Na zakończenie można wspomnieć, że zdarzały się osoby, które sprzątając prosiły
o utajnienie swych personaliów, bo nie chciały być kojarzone ze śmieciami - ich
prośbie uczyniono zadość.
W tej chwili kolejne partie śmieci oczekują na wyniesienie w widocznych
miejscach: poniżej zlotówki - stary podciąg (z lat 80-tych XX wieku), poniżej
wodospadu w Sali pod Płytowcem - z odpowiednią wywieszką zachęcającą do
wyniesienia (śmieci z okresu połączenia Litworowej ze Śnieżną). Pewną ilość
odpadków zdeponowano również przed Maglem (dość dobrze schowane).
Korzystając z okazji, Biuro prosi o niezaśmiecanie obiektu!
Kwestia utrzymania czystości w jaskiniach jest trudna i ciągle aktualna, można
chyba jednak uznać, że w Jaskini Wielkiej Litworowej osiągnięto pod tym względem
zauważalny postęp.
37.
Rekordy SBB w
2013 r. na podstawie sprawozdań
klubowych
Najniższe osiągnięte miejsce w jaskini -
565 m. Jaskinia Śnieżna - Honorata Kaczmarek
Najwyższe osiągnięte miejsce w jaskini -
+ 141 Jaskinia Czarna - Michał Ganszer, Jerzy Ganszer
Największy trawers jaskiniowy w dół /deniwelacja między otworami/ - 200 m - Jerzy Ganszer
Największy trawers jaskiniowy w górę /deniwelacja między otworami/
+200 m - Jakub Krajewski, Sebastian Korczyk, Jerzy Ganszer
Najwyższe osiągnięte miejsce na powierzchni
- Kazbek 5033 m - Agnieszka Adamczyk, Tomasz Kliza
Najwyższy osiągnięty szczyt pow. 2500 m i
wybitności 100 m - Kazbek 5033 m - Agnieszka Adamczyk, Tomasz
Kliza
Najwyższe osiągnięte miejsce na powierzchni z nartami - 3592 m - Beata
Michalska-Kasperkiewicz, Aleksander Chruściel, Jerzy Ganszer
Najwyższe osiągnięte miejsce z rowerem -
Lysa Hora 1324 /Czechy/ - Grzegorz Majka, Agnieszka Byrtek, Krzysztof Górski
Największe osiągnięte przewyższenie na nartach w jednym dniu - 1410 -
Babia Góra - Adam Marcinków, Michał Ganszer, Jerzy Ganszer
Największa ilość członków klubu na akcji
narciarskiej "rekord
wszechczasów" - 13 osób - biwak zimowy 2013 - Agnieszka Byrtek,
SBB /3/, Jerzy Ganszer, Krzysztof Górski, Łukasz Jurczyk, Paweł
Kasperkiewicz, Beata Michalska-Kasperkiewicz, Jadwiga Micherdzińska,
Mirosław Micherdziński, Tomasz Pukowski, Kazimierz Ślęk, Katarzyna
Wrzeszcz, Agnieszka Wróbel
- 13 osób - Żar - Paweł Kasperkiewicz, Beata Michalska-Kasperkiewicz, Kazimierz Ślęk, Agnieszka Wróbel,
Jerzy Pukowski, Jakub Krajewski, Jerzy Ganszer, Adam Marcinków, Zdzisław
Grebl, Błażej Nikiel, Katarzyna Szczerba, Michał Ganszer, Zofia Gutek
Zdobywcy Babiej Góry - Zofia Gutek /2 razy/, Tomasz Grzegrzułka, Jerzy Pukowski, Jakub Krajewski,
Adam Marcinków, Michał Ganszer, Jerzy Ganszer /2 razy/, Krzysztof Talik /6 razy/,
Kazimierz Piekarczyk, Mariusz majka, Kamil Oślizło, Grzegorz Majka
Zdobywcy Pilska /słowacki szczyt/ -
Krzysztof Talik /6 razy/, Michał Ganszer, Beata Michalska-Kasperkiewicz, Paweł
Kasperkiewicz, Agnieszka Wróbel, Agnieszka Byrtek /2 razy/, Sebastian Korczyk /2
razy/, Aneta Żak-Twardowska, Adam Marcinków /3 razy/, Grzegorz Majka, Mariusz
Majka, Magdalena Pacyna, Krzysztof Górski
36.
Z kart historii SBB
Sportowe,
zimowe przejście jaskini Bandzioch Kominiarski.
1981.02.27-03.01
Zawierucha Lubomir - kierownik
Saluk Jan
Luber Andrzej
Walusiak Marek
Micherdziński Mirosław
Baron Stanisław
W sobotę 28.02
cała "szóstka" weszła o godzinie 11:00 na szlak ku Stołom. Do otworu weszliśmy o
15:00. O godz. 18:00 w Bazylice. Dalej zakładanie sprzętu, cała "szóstka" o
godz. 21:00 przy "Rezonatorze". Dwójka Zawierucha, Luber osiągają dno o godz.
23:00. Wycofują się do studni Jacka gdzie czeka reszta. Retransport sprzętu.
Wyjście na powierzchnię o 8:00 rano po 16 godzinach akcji. Powrót w b. trudnych
warunkach w porywistym mroźnym wietrze.
Z dużym prawdopodobieństwem można napisać, ze było to pierwsze
przejście zimowe jaskini z górnego otworu!
W tej chwili w naszym klubie jest jeszcze dwóch Kolegów
/Zawierucha, Micherdziński/ - życzymy im wszystkiego najlepszego!
Marek Walusiak - nie żyje - uczestniczył w wielu wyprawach
Jan Saluk - mieszka /mieszkał/ w Żywcu
Stanisław Baron - uczestnik wielu wypraw, mieszka w
Buczkowicach
Andrzej Luber - uczestnik wielu wypraw i biwaków zimowych
mieszka na Żywiecczyźnie w Gilowicach
Opis akcji jest autorstwa Lubomira Zawieruchy
Do internetu przepisał sprawozdanie Grzegorz Majka
Komentarz dodał Jerzy Ganszer
35.
Podkowce małe w najwyżej położonych obiektach
jaskiniowych Polski /stan 2013.11.04/
| Jaskinia |
Kod |
Wys. n.p.m. |
Pomiar wysokości |
Pierwsi odkrywcy
podkowca - uwagi |
Źródło |
| Jaskinia Groby |
E-8.17 |
1227 |
R.Gradziński i inni |
K.Piksa - 2012.02.15 |
Krzysztof Piksa, Jakub Nowak - Central European
Jurnal of Biology 8(5) 2013 - The bat hibernating in the caves of yhe
Polish Tatra Mountains, and its long-term changes. Str. 448 - 452 |
| Jaskinia Poszukiwaczy Skarbów |
E-8.18 |
1211 |
R.Gradziński i inni |
J.Nowak - 2011.05.29 |
J.Nowak - Vespetilio 15:155-157, 2011 |
| Jaskinia Ali-Baby |
K.Bs-04.02 |
1106 |
J.Ganszer |
J.Krajewski - 2010.11.04 |
Sprawozdanie SBB 2010.11.04 |
| C.Szura - 2008.12.06 |
www.exploreordie.eu/index2.php?dzial=alib
Mysłajek R.W., Szura C.,Figura M., 2008. Zimowe spisy nietoperzy w
Beskidzie
Śląskim w latach 2007-2008. Nietoperze IX,2:121-131. |
| Jaskinia Piętrowa w Klimczoku |
K.Bs-04.63 |
1094 |
K.Borgieł |
C.Szura - 2008.12.06 |
Mysłajek R.W., Szura C.,Figura M., 2008. Zimowe spisy
nietoperzy w Beskidzie
Śląskim w latach 2007-2008. Nietoperze IX,2:121-131. |
| Jaskinia nad Grzebieniem |
K.Bs-03.41 |
1079 |
J.Ganszer |
J. Ganszer - 2006.04.13 |
Sprawozdanie SBB 2006.04.13 |
| Jaskinia Malinowska |
K.Bs-03.31 |
1075 |
J.Ganszer |
J.Pukowski -
1993.04.13 |
Zacisk 11
str. 37 /J.Ganszer/ |
| K.Kowalski - 1950 /prawdopodobnie/ |
Jaskinie Polski III K.Kowalski 1954 str.61 |
| Jaskinia w Malinowie IV |
K.Bs-03.34 |
1038 |
J.Ganszer |
B.Juroszek, G.Szalbot - 2005.10.25 |
R.Mysłajek |
| Jaskinia Świętego Szczepana |
K.Bsd-02.23 |
1020 |
E.Borek |
Prawdopodobnie E.Borek - 1992.12.26 |
Jaskinie Polskich Karpat Fliszowych tom 2 /M.Pulina/ 1997 |
| Jaskinia w Jaworzynie |
K.Bs-03.03 |
1019 |
P.Beczała |
J.Ganszer, Z.Grebl - 2002.11.03 |
Sprawozdanie SBB 2002.11.03 |
| Wietrzna Dziura |
K.Bsd-01.05 |
1005 |
E.Borek |
Prawdopodobnie E.Borek - 1989.10.28 |
Jaskinie Polskich Karpat Fliszowych tom 2 /M.Pulina/ 1997 |
| Jaskinia Dująca |
K.Bs-04.47 |
999 |
W.Porębski |
M. Pawełczyk - 2005.11.12 |
Wiadomość "prywatna" od odkrywcy |
| Jaskinia w Stołowie |
K.Bs-04.13 |
981 |
P.Beczała |
R. Mysłajek - 1998.03.14 |
R.Mysłajek - Jaskinie Beskidzkie 1/1999 |
| Jaskinia Głęboka w Stołowie |
K.Bs-04.34 |
979 |
J.Ganszer |
R.Głowacki 2007.03.10 |
Sprawozdanie SBB 2007.03.10 |
| J. Drąg potwierdza obecność dwóch podkowców,
natomiast E. Pocha i R. Muzyczka zaprzeczają - 2006.02.25 |
Sprawozdanie SBB 2006.02.25 |
| Jaskinia w Trzech Kopcach |
K.Bs-04.10 |
972 |
P.Beczała |
K.Kowalski - 1950 r. |
Jaskinie Polski III K.Kowalski 1954 str.66 |
Zestawienie wykonał Jerzy Ganszer - Speleoklub Bielsko-Biała
34.
Do zapomnianego łemkowskiego cmentarza prowadziło
strome wzniesienie.
Zsiadłem z roweru i powoli go prowadząc,
zobaczyłem staruszka siedzącego
przed cmentarnym ogrodzeniem. Zaciekawiło mnie,
skąd tutaj na pustkowiu
parę kilometrów od najbliższej wioski można kogoś
spotkać.
Zagadnąłem go wiadomo o pogodzie, o wielkich
upałach od kilku dni panujących,
o opuszczonych wioskach i o zachowanych kamiennych
krzyżach.
Odpowiadał zdawkowo, ale powoli jakby cofnął się
pamięcią wiele lat wstecz
i opowiedział mi następującą historie.
…. To było lato 1945 roku jak po trzech latach
robót w Niemczech wróciłem
do ojczystej wsi ciesząc się że żyje i znowu
jestem wśród najbliższych.
Niestety spokój nie trwał długo, w okolicy
pojawili się ukraińscy powstańcy
i zaczęli szukać ochotników do leśnej partyzantki.
Mój starszy brat i jego paru kolegów
poszło bez wahania walczyć o wolną Ukrainę. Mnie
na razie zostawili w spokoju
a ojciec mnie bardzo potrzebował do pracy w
gospodarstwie. Pomagaliśmy też powstańcom jak mogliśmy. W zimie 1946 przyszedł
dowódca mojego brata z tragiczną wieścią że brat zginął w zasadzce na Worochcie.
Rodzice posmutnieli , a mnie wysłali na parę miesięcy do dalszej rodziny gdzie
było spokojniej i bezpieczniej. Wróciłem w lecie 1946 roku, bo chciałem być z
rodzicami . W lipcu 1946 roku byłem na zabawie w Czarnem i tam poznałem
ją Marie, córkę gajowego z Czarnego jej ojciec był
Polakiem a matka Ukrainka.
Mieszkali tam niżej przy drodze. Podobała mi się
bardzo , jak tylko miałem czas szedłem do jej wsi . Nosiłem jej kwiaty,
najpiękniejsze jakie tylko mogłem nazbierać . Jak jej oczy się radowały na widok
kwiatów.
Tak było parę pięknych miesięcy. Nadszedł rok 1947
powstańcom było coraz trudniej,
wojsko polskie zadawało im coraz większe straty.
Słyszało się o wysiedleniach,
o paleniu wiosek i śmierci wielu ludzi. Pewnego
dnia słyszę ruch we wsi i krzyki że w Czarnem się pali. Pobiegłem tam jak tylko
najszybciej mogłem, ale już z dali było widać tylko dogasające zgliszcza
gajówki. Ludzie stali nad spalonymi zwłokami to była jej matka i młodszy brat.
Pytam gdzie Maria ? zabrali ją z ojcem do lasu odpowiedzieli stojący obok
ludzie. Matka nie chciała ich wydać to ją zastrzelili z dzieckiem, a gajówkę
spalili. Myślałem że oszaleje z rozpaczy, gdzie moja Maria dlaczego ? Tak
zaczęło się moje szukanie Marii.
Różnie ludzie mówili że wzięli ją do powstańczego
szpitala, że widzieli ją na Słowacji.
O jej ojcu nikt o tamtego czasu nic nie słyszał .
Chodziłem po lasach, szukałem jak obłąkany,
Czułem że żyje i czeka na mnie gdzieś w leśnej
głuszy. W lecie 1947 roku wieś otoczyło
wojsko polskie, nasi w lasach głęboko pochowani
nie byli w stanie nam pomóż. I nam przyszło się pakować i ruszyć w nieznane.
Zamieszkaliśmy na Dolnym Śląsku oderwani
daleko od naszych gór. Wróciliśmy w latach 60-tych
ale naszej wioski już nie ma , nie ma
mojej Marii, jej domu, nic już nie ma, tylko te
kamienne krzyże……….. tutaj przerwał swoją opowieść.
Jadąc z powrotem na skraju drogi, na kamieniu
między wielkimi pokrzywami, zauważyłem
kwiaty , świeże kwiaty.
Beskid Niski 07.2013 Z.A.Grebl
33.
Grotołażenie - Marcin Freindorf
Otrzymałem zaproszenie na wspólne wyjście do jaskini od mojego kolegi z SBB,
Prymuli.
| Z uwagi na to, że moja Partnerka jaskiniowa
miała się bawić w rytmie disco polo na weselu, osamotniony tym bardziej
skorzystałem z oferty i wyruszyłem wraz z dwoma kolegami na miejsce zbiórki,
którym była Polana Rogoźniczańska. Na polanie panowały warunki trudne, nie
tylko dlatego, że wody trochę było, ale dlatego, że ponad to niewiele było.
Przyszło mi spać pod wiatą za 10 zł. Pewnie nocleg kosztował 2 zł, a reszta
to klimatyczne, podatki i koszt utylizacji śmieci. Bo za spanie pod wiatą
więcej chyba brać się nie powinno dudków. Wieczorem, a właściwie w nocy, o
tak późno dotarłem pomimo wcześniejszych zapowiedzi, że o 18:30 ruszymy,
manewry trwały krótko, kolacja i nyny. Rano, pobudka o 5 minut ileś tam
aby wcześnie wyruszyć w góry. I udało się. Wyruszyliśmy punktualnie. Prymula
jest bezlitosny. Po trzech godzinach byliśmy przy otworze. Pogoda
dopisywała, nie padało. Liny były zworowane w kolejno ponumerowanych worach.
Jak to się dzieje, nie wiem, ale wory nie poruszały się zgodnie z numeracją.
Prymuli wyrwało się to i owo na ten temat. Szanowni kursanci pod wodzą
Pukusia donieśli nam liny do otworu jaskini.
Piątka osób zanurzyła się głębiej. Niestety trzy osoby pozostały w Sali
Dantego. Mnie pozostał zaszczyt towarzyszenia Prymuli do dna jaskini.
Wiedziałem, że łatwo nie będzie. Na całe szczęście Prymulę poręczowanie
chwilami wstrzymywało, dzięki czemu miałem chwilę na oddech. Nie miałem za
to chwili na jedzenie. Wór z jedzeniem pozostał gdzieś tam wyżej ode mnie.
Samotny. A ja głodny poruszałem się w dół. Prymula był ostatni raz w tej
części jaskini 10 lat temu. Nie wszystko pamiętał, chwilami zastanawiał się
gdzie iść. I w tych momentach ja wyciągałem asa z rękawa, czyli plany,
przekroje, szkice techniczne, określałem nasze położenie, i co najważniejsze
wskazywałem drogę.
I tak sobie szliśmy do czasu aż zacisk zagrodził nam drogę. Kiedyś ten
zacisk przeszedłem w obie strony w uprzęży, ale to dawno było. Za zacisk
zabrał się Prymula. Po chwili było 1:0 dla zacisku. Po ściągnięciu uprzęży
był remis. Przyszła kolej na mnie. Uprzęże wpakowałem do wora i zacząłem się
pakować, a właściwie wciskać w to ciasne miejsce. Wór pchałem przed sobą. Do
czasu. Niby leżał gdy zmieniałem pozycję, ale poczuł chyba zew jaskini i
spierdzielił do studni obok. Słyszałem odgłosy oddalającego się wora z
uprzężami. Wesoło mi się nie zrobiło. Pomyślałem, że trzeba iść po niego. Po
kilku metrach była jednak taka szeroka studnia, którą zapieraczką trudno
byłoby pokonać. Wróciłem po linę, która na dno nie starczyła, ale dałem
rady. Wór podpiąłem do liny i wydrapałem się do góry. Po średnio – krótkim
czasie, po chwilach zwątpienia w końcu pokonałem zacisk. I uderzyliśmy
dalej. Później był kolejny zacisk, który z racji długości ciała trochę
dłużej pokonywałem. Na samym końcu była Mokra 11. Mokra była jak cholera,
jeśli w dół mało nabrałem wody, to pod górę mój poszarpany, dziurawy
kombinezon łapał wszystko. W gumowcach się to kumulowało. W drodze powrotnej
było znacznie lepiej. Targałem do żarcia jak nigdy. Była ciepła herbata oraz
coś na ciepło.
Na powierzchnię wyszliśmy z Jurkiem po niecałych siedmiu godzinach.
Przywitało nas słońce. Droga powrotna odbyła się spokojnie, w trakcie której
plotkowaliśmy z Jurkiem niemożebnie. I tak zakończyła się realizacja
kolejnego mojego marzenia, ponownego stanięcia na dnie Ptasiej Studni. |
32.
"Kazimierz Piekarczyk powiedział prywatnie Jerzemu Ganszerowi
- oszołomem jest każdy, kto nie wchodzi do jaskini dla poznania i przyjemności,
tylko dla rozgłosu i sławy".
31.
Krata
Oddziela mrok jaskini od światła. Miejsce pragnień, strachu, westchnień,
zadumy, bojaźni, walki o przetrwanie, chęci dotknięcia jej. Nigdy nie spełniała
funkcji, zawsze można było wejść bokiem. Wiąże się do niej liny i przechodzi
przez otwartą furtkę. Miejsce odpoczynku i obserwacji innych wychodzących lub
zjeżdżających w ciemność. Pręty trochę za grube, aby karabinek swobodnie można
było zapiąć. Wiele lat temu ekipa z Pszczyny przesiedziała ponoć całą noc na
niej, "bo w dole ryczał niedźwiedź". Kiedyś na jakiś manewrach samego Rafała
Kardasia w noszach przepychaliśmy bokiem koło kraty. W tej chwili mało
jest grotołazów pamiętających otwór bez kraty - została zainstalowana w II
połowie lat 70-tych XX wieku. Dawniej linę wiązało się o drzewo, teraz są nawet
batinoxy w ścianie, lecz często się z nich nie korzysta. Należy sądzić, że
po pewnym czasie zostanie zdemontowana, i może nawet trafi do jakiegoś muzeum.
Póki co w sposób wyśmienity zabezpiecza pochylnię przed przypadkowym
wpadnięciem. Jest lekko zardzewiała, zamontowana do skały specjalnymi kotwami,
na razie wzbudza zaufanie swoja solidnością i nikt nie zastanawia się poważnie,
że pod nią kilkadziesiąt metrów można polecieć. Śnieg czasami sięga "furtki", a
za kratą z razu śnieg, a potem lód! Wychodząc do góry rzadko udaje się utrzymać
pozycje pionową.
Powyżej zdjęcia są z akcji Speleoklubu Bielsko-Biała w marcu 2013 r.
Napisał Jerzy Ganszer w przypływie nieprzepartej chęci zwrócenia uwagi na
rzecz "niezauważalną, martwą, lekceważoną", a w sposób przedziwny "wciskający
się w nasza podświadomość"
Na zakończenie - dotyczy otworu Jaskini Czarnej
30.
Ruch jaskiniowy na Podbeskidziu
Rok 1728 - data ukończenia "Dziejopisu Żywieckiego" Andrzeja Komonieckiego, w
którym jest kilka wzmianek o jaskiniach beskidzkich.
Rok 1817 - opis Jaskini Malinowskiej zwiedzanej przez prof. gimnazjum w
Cieszynie Albina Heinricha i dr. Lyro. O tych badaniach napisał ok roku 1904-5 w
niemieckojęzycznym czasopiśmie Pohludka z Gruszowa na obecnym Zaolziu.
Początek XX wieku - początek ruchu turystyczno-jaskiniowego. Związane to jest
z działalnością Karola Prausa /zmarłego w 1918 r/, który był kierownikiem szkoły
w Jasienicy koło Bielska. Stworzył on "Muzeum Beskidzkie". O jego działalności
jaskiniowej donosił rocznik Beskiden Verein.
Rok 1951 - początek zorganizowanego ruchu jaskiniowego na Podbeskidziu. W tym
roku w Jaskini w Trzech Kopcach równolegle, częściowo wspólnie działali : Edward
Kózka /i inni/ z Klubu Sportowego "Włókniarz" i Tadeusz Wojtera, Henryk
Szymanowski /Koń Pozorant/ i Henryk Furmanik - wszyscy z Klubu Wysokogórskiego
Katowice.
Rok 1954 - ukazanie się III tomu Jaskiń Polski Kazimierza Kowalskiego
opisującego wiele jaskiń beskidzkich
Rok 1955-1962 - działalność /pierwszego/ Speleoklubu Bielsko-Biała, liderem
był Jan Hoffmann
Rok 1969 - powstanie /drugiego/ Speleoklubu Bielsko-Biała, potem
przekształconego w Klub Taternictwa Jaskiniowego "Speleoklub" Bielsko-Biała
W roku 2012 obchodzimy - 43 lecie istnienia Speleoklubu Bielsko-Biała, 57
lecie istnienia Speleoklubów w Bielsku-Białej, 61 lecie zorganizowanego ruchu
jaskiniowego w naszym rejonie, wiek - ruchu turystyczno-jaskiniowego, 195 lecie
opisania Jaskini Malinowskiej i 284 lecie ukazania się "Dziejopisu
Żywieckiego".
Jerzy Ganszer
29.
Przed otworem
Doświadczyliśmy mistycznego przenikania się świata podziemnego z naziemnym.
To zjawisko odczuliśmy dogłębnie w rejonie otworu jaskini. Mieliśmy pewne
problemy we wnikniecie w nieprzyjazny świat ciemności, wilgoci, przeciągu,
ciasnot, przepaści, błota. Udało się! Po kilku godzinach dane nam było
zobaczyć światło dzienne i powrócić w świat żywych. Wróciliśmy odnowieni, z
innym spojrzeniem na otaczający nas Świat! Minie kilka dni, kilka tygodni i
znowu odezwie się w nas nieprzeparta chęć wejścia ponownie w ten nieprzyjazny
świat podziemi. Może właśnie tym dziwnym postępowaniem, dziwną chęcią wniknięcia
w Świat Hadesu - różnimy się od współplemieńców, i może nie wszyscy są w stanie
nas zrozumieć. Ale niech już tak zostanie ...
Jerzy Ganszer
28.
Wyrażenie Woli
17.01.2013
Ja niżej podpisany wyrażam swoją
wolę co następuje:
Jeżeli w saharyjskich piaskach
zejdę z wyznaczonej ścieżki i otoczy mnie gęsta mgła a mój dziób rozbije się
o brzozę, to proszę o jak najszybsze sprowadzenie mojego wraku do Beskidenland.
Dla wyjaśnienia przyczyn katastrofy należy powołać Klubowa Komisję ds. Zamachów
Pustynnych.
Jako że, po zamachu nie będę mógł
zostać przesłuchany, składam teraz oficjalną relację z katastrofy:
„usłyszałam dwa tępe wybuchy i
uderzenie lewego kopyta wielbłąda dwugarbnego w czoło. Stałem się mokry bo w
mojej kieszeni pękła ostatnia butelka nalewki o smaku żołądkowej gorzkiej. Dalej
zobaczyłem ciemność i odgłosy strzałów z pepeszy”.
To tyle, co mogę przekazać, resztę
ustali szanowna komisja.
Moje ciało (wrak) należy podzielić
w następujący sposób:
Głowa – czaszkę uszczelnić i
postawić lekko oświetloną diodami w klubie. Można używać jako puchar.
Włosy, oczy – do podziału dla J.G.
i J.P.
Mózg – i jego niewielką ilość
rozumu przekazać rządowi III RP.
Najważniejszym organem mężczyzny
(jak wie każda kobieta) jest wątroba. Moją w dobrym stanie przekazać najbardziej
potrzebującym członkom klubu.
Płuca – dla ostatnich nałogów
nikotynowych w klubie.
Serce, nerki i inne podroby
wysuszyć, zakonserwować i podarować jako relikwie Św. Andrzeja dla społecznie
wykluczonych i mających wieczne pragnienie.
Duży chłop – mały korzeń
Mały chłop – duży korzeń
To reguła, ale są wyjątki, i ja
znam taki osobiście. Korzeń z bulwami go otaczającymi dać do formaliny
i przekazać studentkom V roku uniwersytetu III wieku.
Kończyny i inne pozostałe części
zamienić na proszek i wykorzystać jako środek leczniczy w stanach depresyjnych,
lękowych i obniżonej sprawności seksualnej.
Za spełnienie powyższego
odpowiedzialna jest Tajna Klubowa Komisja do Poszukiwań Nieustającej Wilgoci.
Napisano własnoręcznie
W stanie trzeźwości ciała, ale nie
ducha
Zdzisław Andrzej Grebl.
27.
Działalność Speleoklubu Bielsko-Biała w 2012 r
Jak co roku nasza działalność jest bardzo różnorodna i fascynująca. Oparto
się na sprawozdaniach klubowych, mimo że wiadomo o pewnych działaniach członków
naszego klubu w aspekcie eksploracji krajowej i zagranicznej, kanioningu,
turystyki, narciarstwa, wspinaczki itp., które nie zostały udokumentowane w
sprawozdawczości klubowej. Część tych wartościowych wyjazdów
to działalność prywatna lub nie nagłaśniana. Autor w związku z dużą ilością
materiału nie jest w stanie uwypuklić wszystkich ważnych osiągnięć naszego
Klubu w minionym okresie. Jest to jedynie przyczynek do dogłębnych studiów tego
zagadnienia.
Poniżej próba zobrazowania naszej działalności, w statystykach i opisach
niekoniecznie chronologicznych.
Na koniec 2012 r. mamy zarejestrowanych 93 członków klubu plus 11 honorowych.
W tym roku pełnoprawnymi członkami klubu zostało 8 osób:
Adam Donczew, Michał Ganszer, Honorata Kaczmarek,
Filip Kiszło, Tomasz Pawłowski - pasowany, Zofia Skrudlik, Piotr Smoczyński,
Wojciech Stachowiak.
Nie odnotowano narodzin żadnego "speleodziecka".
Do muzeum klubowego dodano kilka ciekawych
eksponatów - należy wspomnieć, że kustoszem muzeum jest Zdzisław Grebl
Zofia Chruściel i Michał Ganszer zostali ujęci w
dziale "Laureaci" na stronie Ganszera za osiągnięcia w narciarstwie
wysokogórskim. Sporo osób znalazło się wśród "startujących" w Pucharze 10
Wzniesień.
Komisja Ślubna odnotowała dwa śluby klubowe lub
około-klubowe.
W tym roku nie odbył się Maraton Jaskiniowy nr
27 ze względu na przesunięcie kursu na 2013 r.
Do klubu dotarło 10 widokówek - najdalsza z
Portugalii /Kuby i Zofii/.
Działalność eksploracyjna poza Beskidami została
odnotowana w Jaskini Krubera-Voronia /Grzegorz
Michałek/.
W internecie rozwinął się nowy dział dotyczący filmów klubowych. Reaktywował
go Krzysztof Talik /dane redaktora nie zostały uwidocznione/.
Poniżej 500 m w jaskini byli: Katarzyna Szczerba, Rafał Klimara, Robert
Bereta, Jerzy Ganszer /3 razy/, Grzegorz Michałek, Maja Jędrzejewska, Ula Tebin,
Marcin Kretek, Krzysztof Talik, Michał Ganszer, Tomasz Grzegrzułka, Filip
Kiszło. Należy wspomnieć, że Grzegorz Michałek ma rekord klubowy "wszechczasów",
bo stanął na dnie Jaskini Krubera-Voronia ponad 2000 m!.
W górach powyżej 4000 m n.p.m. działali: Ula Tebin, Wacław Michalski, Jerzy
Ganszer, Ireneusz Firganek, Jarosław Gutek /2 razy/.
Naklejki klubowe poza Polską instalowano we Francji, Słowacji, Słowenii,
Szwajcarii.
Odbyło się 23 spotkanie Weteranów Taternictwa Jaskiniowego tym razem w
Dolinie Będkowskiej
Odbył się 18 biwak zimowy na Muńcule w Beskidzie Żywieckim
W klubie rozwinął się nowy rozdział w naszej działalności, a mianowicie
kaniony beskidzkie. Nowy dział internetowy opisujący ta działalność zrobił
Sebastian Korczyk.
Największą ilość nietoperzy /57/ w jaskini beskidzkiej znalazł Krzysztof
Gajny.
Klub zbiera wszelkie dane dotyczące jaskiń beskidzkich - jest to uwidocznione
w Bazie Danych Obiektów Jaskiniowych Polskich Karpat Fliszowych - koordynuje
Jerzy Ganszer.
Należy wspomnieć, że głównym koordynatorem od spraw nazewnictwa jaskiń
beskidzkich jest Sebastian Korczyk.
W tym roku powstał dość humorystyczny twór: Biuro do Spraw Koordynacji
Odśmiecania Jaskini Wielkiej Litworowej przy Speleoklubie Bielsko-Biała,
nastąpiła zmiana nazwy na Klubowy Komitet do Spraw Nadzoru nad Odśmiecaniem
Jaskini Wielkiej Litworowej - przewodniczący Jerzy Pukowski, I Sekretarz Jerzy
Ganszer - są wakaty na stanowiska, bo ludzie nie chcą być kojarzeni ze śmieciami
- zapraszamy do współpracy! Komitet ma już pewne sukcesy.
W 2012 r. podjęto "gigantyczną" pracę zmierzającą do opracowania
internetowego naszych starych sprawozdań, które jeszcze nigdzie nie były
publikowane. Zgłosiło się kilka osób - można nadmienić, że do tej chwili
Honorata Kaczmarek opracowała dwa lata.
Poniżej statystyki "liczbowe" obrazujące naszą działalność:
Najniższe osiągnięte miejsce w jaskini - Jaskinia
Krubera-Voronia - 2080 m /Grzegorz Michałek/
Najwyższe osiągnięte miejsce w jaskini - Partie Królewskie w
Czarnej + 75 m /Jarosław Gutek, Honorata Kaczmarek, Adam Doncew, Filip Kiszło,
Marcin Kretek, Wacław Michalski/
Największy trawers jaskiniowy w dół /deniwelacja między
otworami/ - dane trochę humorystyczne. Z rejonu IV otworu "zasypanego" w Jaskini
Czarnej /- ok. 15 m/ Jerzy Pukowski, Jerzy Ganszer, członek SBB /3/. W tej akcji
również uczestniczyli: Gabriela Gajny, Krzysztof Gajny, Michał Ganszer.
Największy trawers jaskiniowy w górę /deniwelacja między
otworami/ - 78 m Jaskinia Czarna /Maja Jędrzejewska, Piotr Skrudlik, Marcin
Freindorf/
Najwyższe osiągnięte miejsce na powierzchni - Mont Blanc 4807
/Ireneusz Firganek/
Najwyższy osiągnięty szczyt pow. 2500 m i wybitności 100 m -
Mont Blanc 4807 /Ireneusz Firganek/
Najwyższe osiągnięte miejsce na powierzchni z nartami - okolice
Colle Gnifetti 4200 - Szwajcaria /Jarosław Gutek/
Najwyższe osiągnięte miejsce z rowerem - 1257 m Skrzyczne /Jakub
Krajewski/
Najniższy biwak pod ziemią - 1640 m Jaskinia Krubera-Voronia
/Grzegorz Michałek/
Najwyższy biwak na powierzchni - ok. 2256 m Arabika - Gruzja /Grzegorz Michałek/
Największe osiągnięte przewyższenie na nartach w jednym dniu -
1682 m. Cztery przełęcze w Tatrach /Jakub Krajewski, Zofia Chruściel, Michał
Ganszer, Jerzy Ganszer/
Najdłuższy wyeksplorowany odcinek w nowych partiach w
P.K.Fliszowych - 6 m - System Okapów w Małej Czantorii K.Bs-01.14 /Zdzisław
Grebl, Jerzy Ganszer/
Najgłębszy wyeksplorowany odcinek w nowych partiach w
P.K.Fliszowych - 2,5 m - Jaskinia Karolki K.Bs-02.149 /Jakub Krajewski, Jerzy
Pukowski, Jerzy Ganszer/
Najwyższy wyesplorowany odcinek w nowych partiach w
P.K.Fliszowych + 3 m - Jaskinia Ostra K.Bs-02.15 /Gabriela Gajny, Krzysztof
Gajny, Jerzy Ganszer/
Największa ilość członków klubu na akcji narciarskiej - 8 osób
biwak zimowy /Jerzy Ganszer, Zdzisław Grebl, Jakub Krajewski, Jadwiga
Micherdzińska, Jerzy Pukowski, Kazimierz Ślęk, Paweł Kasperkiewicz, Beata
Michalska-Kasperkiewicz/
Statystyki "dodatkowe" SBB w 2012 r.
Największa ilość niewiast na samodzielnej akcji jaskiniowej - 2
osoby Jaskinia Śnieżna /Ula Tebin i Maja Jędrzejewska/
Największa ilość członków SBB na spotkaniu towarzyskim - 42 osób
na Zakończeniu Sezonu /Katarzyna Szczerba, Wojciech Stachowiak, Jerzy Koczur,
Rafał Klimara, Robert Olejnik, Katarzyna Wrzeszcz-Olejnik, Piotr Smoczyński,
Honorata Kaczmarek, Zofia Chruściel, Joanna Foltyn, Marcin Stachowiak, Krzysztof
Górski, Agnieszka Byrtek, Jadwiga Micherdzińska, Mirosław Micherdziński, Jerzy
Pukowski, Jerzy Ganszer, Michał Ganszer, Rafał Konior, Sebastian Korczyk, Zofia
Skrudlik, Piotr Skrudlik, Bożena Gawlikowska-Radecka, Andrzej Radecki, Tomasz
Pawłowski, Kazimierz Ślęk, Sylwia Wójcik, Michał Wójcik, Gabriela Michalska,
Wacław Michalski, Andrzej Luber, Ula Tebin, Bartek Dąbek, Michał Smoter, Filip
Kiszlo, Adam Donczew, Marzena Zając, Adam Zając, Adam Marcinków, Maja
Jędrzejewska, Beata Michalska-Kasperkiewicz, Paweł Kasperkiewicz/
Największa ilość członków SBB na jednym wyjeździe - 28 osób -
Egzamin kursantów /Jerzy Pukowski, Jakub Krajewski, Błażej Nikiel, Patrycja
Achtelik, Jacek Achtelik, Beata Michalska-Kasperkiewicz, Paweł Kasperkiewicz,
Gabriela Michalska, Wacław Michalski, Honorata Kaczmarek, Michał Ganszer, Piotr
Smoczyński, Zdzisław Grebl, Zofia Skrudlik, Tomasz Kliza, Agnieszka Adamczyk,
Jadwiga Micherdzińska, Mirosław Micherdziński, Kazimierz Kucia, Katarzyna
Wiąckiewicz, Zofia Chruściel, Robert Bereta, Marcin Kow, Filip Kiszło, Adam
Doncew, Marcin Kretek, Jarosław Gutek, Jerzy Ganszer/
Największa ilość członków klubu na akcji rowerowej - 5 osób -
Wiosenny Rajd Rodzinny w Bielsku - Katarzyna Jasionek, Jadwiga Micherdzińska,
Beata Michalska-Kasperkiewicz, Paweł Kasperkiewicz, Kazimierz Ślęk, 5 osób
"Trójkąt Bermudzki" - Zdzisław Grebl, Paweł Kasperkiewicz, Błażej Nikiel,
Sebastian Korczyk, Jerzy Koczur
Zdobywcy Babiej Góry - Beata Michalska-Kasperkiewicz, Paweł
Kasperkiewicz, Jakub Krajewski, Jerzy Pukowski, Jerzy Ganszer, Maja Jędzrejewska,
Ula Tebin, Katarzyna Szczerba, Wojciech Stachowiak, Wacław Miuchalski, Gabriela
Michalska.
Zdobywcy Pilska /słowacki szczyt/ - Jerzy Pukowski, Jerzy
Ganszer /3 razy/, Michał Ganszer /2 razy/, Aleksander Gmur, Krzysztof Talik,
Jakub Krajewski.
Należy zdawać sobie sprawę, że powyższa treść nie jest w stanie
scharakteryzować naszej działalności, a jedynie przybliżyć jej charakter.
Gdyby ktoś z Szanownych Osób uznał, że należy coś dopisać, lub
uwypuklić to bardzo proszę przysłać sprostowania - wszystko to zostanie
umieszczone poniżej z zaznaczeniem autora.
Jerzy Ganszer 2013.01.02
Chciałbym zaznaczyć że w tym roku odbył się także cykliczny 3 już z kolei
"Weekend z kopaczką", organizatorami są aktywni członkowie SBB, a tego roku
frekwencja dopisała i odwiedzili nas liczni goście "ze świata"
POZDRAWIAM
Maciek 'JEZIO' Jeziorski
26.
Śmieci w Śnieżnej - 2012.11.04
Na wiele metrów przed "kiblem" czuć było smród! W ostatnim okresie zauważono
spory dopływ "świeżych stolców". Na biwaku nieprawdopodobna ilość śmieci,
płacht, karrimatów, lin starych, sztućców, kubków, świeczek o podstawie
aluminiowej i cały wór świeżego jedzenia - a w nim nawet szklane słoiki! Z całym
szacunkiem dla innych Wielkich, którzy byli w stanie dotrzeć na - 300 m. ale te
słoiki to chyba przesada!
J.G.
25.
Wspinaczka na Gańczorce w Beskidzie Śląskim
Pokonano dwie drogi. Częściowo dość krucho. Asekurował autor z góry.
Niewątpliwie można jeszcze poprowadzić kilka dróg. Eksplorowano skałkę nad
Jaskinią w Gańczorce K.Bs-02.03
Jerzy Ganszer
24.
Wspinaczka na Cieślarze 920m w Wiśle Dziechcince nad przysiółkiem Jurzyków
Uczestnicy:
Zdzisław Grebl
Jerzy Pukowski
Jakub Krajewski
Michał Ganszer
Jerzy Ganszer - autor treści
Pierwszy wyjazd klubowy w ten rejon odbył się 2011.04.09 - znaleziono tam
kilka obiektów jaskiniowych.
Tym razem pojechaliśmy tam z myślą o poprowadzeniu nowych dróg
wspinaczkowych.
Poniżej wymienione są od strony wschodniej:
- Depresja Pukusia z Przejściem przez Płytę - III+ /poprowadził Jerzy
Pukowski/
- Lewy Filar Wielkiego Archiwisty - III+ /poprowadził Jakub Krajewski/
- Środkiem przez Ruchome Głazy - III /poprowadził Jerzy Ganszer/
- Prawy Filar - IV /poprowadził Michał Ganszer/
- Zacięcie Zdzisława - III+ /poprowadził Zdzisław Grebl/
Wszystkie osoby wspinające się są członkami Speleoklubu Bielsko-Biała,
wspinaczki odbyły się z asekuracją odgórną.
Skałka jest wysoka na 7 m. i miejscami dość krucha.
Namiar GPS na skałkę - N49°37,644' E018°50,072'.
Wysokość 723 m.
23.
Książka i akcja klubowa na Piz Bernina 4049m
Książka - Bezpieczeństwo i Ryzyko w Skale i Lodzie
Autor - Pit Schubert
Wydawnictwo - Sklep Podróżnika 2011
Strona 295
"Na początku lat siedemdziesiątych prowadziłem trzech kolegów granią Piz
Bernina (Biancograd). Podczas podejścia uświadomiłem sobie nagle pewną rzecz:
jeśli któryś z nich teraz się przewróci, cała nasza czwórka wyląduje na lodowcu
i zakończy swój żywot."
Członkowie Speleoklubu mieli okazję przejść tą drogę w dniu 2002.09.17. Na
trzy zespoły jeden zrezygnował z asekuracji wychodząc z powyższego założenia. Na
szczycie 4049 m w dość późnych godzinach stanęli: Beata Michalska, Michał Smoter,
Zofia Chruściel, Wacław Michalski, Anna Smoter i Jerzy Ganszer.
Poniżej sprawozdanie klubowe z tej akcji:
Szczyt znajduje się w Szwajcari bardzo blisko granicy
Włoskiej. Z miejscowości Pontresina ekipa wyruszyła doliną Val Rosseg, potem
wzdłuż lodowca Vadret da Tschierva /nocleg godzinę drogi ponad schroniskiem na
wysokości ok. 2800 m/. Po przejściu kuluaru śnieżnego przez przełęcz Fuorda
Prievlusa 3430 m, wyszliśmy na Biankograt /grań śnieżna - najbardziej efektowna
w całych Alpach/, przez Piz Bianco 3995 i grań skalną, ekipa stanęła nas
szczycie Piz Bernina 4049, po czym zeszła na Włoską stronę do schroniska Marco e
Rosa /nocleg/. W następnym dniu wszyscy zeszli do lodowca Vadret Pers i kolejką
Diavolezza zjechali w dół. W drodze powrotnej do domu odwiedziliśmy Zdzisława
Grebla z żoną w Passau /Pasawa/ - tam gdzie Dunaj łączy się z Innem /bez
Wacława/ i grotołazów na Krasie Morawskim
Uwagi dodatkowe:
- W tym okresie nie należy zabierać butów plastikowych
- Raki, lina, czekany, ekspresy, pętle, kostki,
friendy, śruby lodowe, kaski
- na trasie jest kilka zjazdów
Najciekawsze wrażenia każdego z uczestników:
Wacław Michalski - Zdobyliśmy
kolejny czterotysięcznik i do pełnej korony Alp zostało nam już tylko
czterdzieści kilka. Ale w zespole, który okrzepł i ma dalsze ambicje może się
nam udać zdobyć dalsze szczyty.
Wnioski z wyprawy :
1. Dobrze gdy jest pogoda, chodzenie daje wówczas więcej satysfakcji i powstają
ładniejsze zdjęcia.
2. Należy brać poprawkę na opisy techniczne dróg. Okazuje się, że 200 m skalnej
grani w poziomie może być trudniejsze i trwać dłużej niż 500 m podejścia w
pionie po śnieżnym "Biancogracie".
3. W Alpach czasy przejść, podane są dla miejscowych łojantów, którzy są
oswojeni z wysokością i specyficznymi trudnościami. Tutaj również należy dokonać
poprawki i pozostawić sobie więcej czasu na poszczególne odcinki.
4. Jeszcze raz okazało się, że nie samo wyjście na szczyt ale również zejście
może być długie, męczące, trudne i niebezpieczne.
Beata Michalska - myślę że
wszyscy przesadzają z tym odlekczaniem: buty plastikowe na pewno się przydaly,
choć warto mieć lekkie sandałki na podejście, we wrzesniu nie trzeba brać bardzo
ciepłego spiwora, a branie cieżkiej płachty biwakowej chyba też jest przesadą.
Branie coca-coli i wody mineralnej też się nie opłaca - ja preferuję soki
owocowe z jakimś dopalaczem. Poza tym było cudownie, najbardziej podobał mi się
Biankograd /tak sobie wyobrazam wedrówki po Himalajach/ i lodowiec - to było
moje pierwsze zetknięcie z lodowcem, szczelinami itp. Polecam! - dobre
odpreżenie po stresującej pracy!
Anna Smoter - Na grani jest bardzo
dużo "świeżego powietrza" pod nogami. powyżej 3500 m npm nie chce się jeść, w
nocy trudności ze spaniem pomimo zmęczenia. Trzeba wybrać pewną pogodę - mogą
być trudności z orientacją podczas zaśnieżenia, śnieg może przykryć sczczeliny!
Michał Smoter - Praktycznie brak
stałych punktów asekuracyjnych na skalnych odcinkach grani - do uwzględnienia
przy kompletowaniu sprzętu.
Zofia Chruściel - Jeżeli
wybierze się okres dobrej pogody można zrezygnować z ciężkich śpiworów i zabrać
płachtę biwakową, zafundować sobie lekkie odchudzanie gdyż na tych wysokościach
mi nic nie wchodziło i wtedy najlepsza jest ciepła herbata i woda mineralna,
odzież najlepiej funkcjonowała z windblocka, należy pamiętać o kilku parach
rękawiczek. Niewiele zwiedziłam 4 tysięczników ale tu było wspaniałe szaleństwo
lodowcowe od szczytów do dolin. Można zazdrościć tubylcom możliwości.
Jerzy Ganszer - Lepiej tam nie iść kto
żle czuje się na stromej grani, ładne widoki, groźne szczeliny w lodowcach! Na
granicy u góry nie ma słupków i strażników pilnujących. W dolinie zauważyliśmy
przeszkodę czołgową z okresu II wojny światowej - pas płyt kamiennych
poukładanych pionowo przypominających nagrobki.
Jerzy Ganszer
22.
Speleoklub Bielsko-Biała rok 2011
Jak zwykle mamy bardzo różnorodną działalność jaskiniową, górską, towarzyską
i inną.
Poniżej niektóre jej aspekty.
Napisane na podstawie strony klubowej jak i prywatnej strony niżej
podpisanego.
Na dzień 2012.01.08 jest nas 103 plus 11 członków honorowych. W roku 2011
zostało ochrzczonych lub pasowanych 11 członków.
Mamy zarejestrowanych 18 Byłych Członków Klubu, którzy już nie żyją.
W tym roku urodziło się nam dwoje "speleodzieci" /niepełnej krwi/
Sekcja Archeologiczna zmieniła nazwę na Sekcję Historii Kultury
Materialnej
Obecnym prezesem jest Paweł Kasperkiewicz
Zofia Chruściel zdobyła kilka nagród w narciarstwie wysokogórskim, kilka osób
dostało nagrody za Puchar 7 Wzniesień, oraz Tomasz Szopa zdobył 1 miejsce -
nagroda publiczności na Speleokonfrontacjach za film "Jaskinia Nadziei"
Komisja Ślubna udzieliła jednej zgody "bezwarunkowej" dla dwóch Członków
Klubu na zawarcie związku małżeńskiego.
Odbył się 26 Maraton Jaskiniowy
Zarejestrowano działalność eksloracyjną poza Beskidami - Jaskinia Twarda -
Rafał Klimara i Maciej Jeziorski, w Albanii /dwa wyjazdy/ - Sebastian Potok,
Krzysztof Borgieł, Tomasz Stryczek, Michał Ganszer, Wacław Michalski, Jerzy
Ganszer, Sylwia Wójcik, Michał Wójcik, Karolina Juroszek, Tomasz Szopa, Zbigniew
Grebl, Kazimierz Kucia, Beata Michalska-Kasperkiewicz, Paweł Kasperkiewicz,
Błażej Nikiel, Tomasz Pukowski, Jerzy Pukowski, we Włoszech - dwa wyjazdy - Marcin Freindorf
Gabriela Gajny, Krzysztof Gajny, Marcin Freindorf /dwa razy/ zeszli poniżej
1000 we włoskiej Jaskini Viva le Donne
Gabriela Gajny, Krzysztof Gajny, Rafał Klimara, Jarosław Kowal, Adam Bailon,
Adam Marcinków, Piotr Skrudlik, Wacław Michalski, Grzegorz Michałek - zeszli
poniżej 500 w jaskini Wielkiej Śnieżnej
Jerzy Ganszer zdobył i zjechał na nartach z Breithornu 4164
Mamy zarejestrowane 26 osoby /w tym jedną utajnioną/, które chociaż raz stanęły poniżej tysiąca
metrów /od początku istnienia klubu/.
W tym roku zaistniał Puchar 10 Wzniesień.
Istnieje rejestr naklejanych klubowych naklejek. W tym roku poza Polską zostały nasze
ślady naklejone w Albanii, Szwajcarii i Austrii.
Odbył się 22 ogólnopolskie spotkanie Weteranów w Beskidzie Śląskim
organizowane przez nasz klub.
Odbył się 17 biwak zimowy organizowany przez nasz klub.
Do Bazy Danych Obiektów Jaskiniowych Polskich Karpat Fliszowych oprócz
członków SBB, przysłali nowe dane następujące ośrodki : Koło Geografów
Uniwersytetu Jagiellońskiego, Klub Alpinistyczny Grupy Beskidzkiej GOPR,
Stowarzyszenie Ochrony Jaskiń "Grupa Malinka", Dzika Grupa Forum Beskidu
Małego, Stowarzyszenie Speleoklub Beskidzki.
Największa ilość nietoperzy stwierdzono w Jaskini Ostrej - Maciej Jeziorski i
Rafał Klimara
Nowe stanowisko występowania nietoperzy stwierdzono w Jaskini Rolling Stones
/nadal jest to oficjalnie oddzielna jaskinia/ - Sebastian Korczyk, Rafał Klimara,
Katarzyna Szczerba, Wojciech Stachowiak
Było wiele wyjazdów zagranicznych - turystycznych, jaskiniowych,
kanioningowych i innych .
Proszę Państwa - jak widać powyżej - mamy bardzo różnorodna działalność
i powyższe jest próbą sygnalizacji pewnych spraw. Tutaj można by napisać wiele
tomów tylko o działaniu w 2011 r.
Zdając sobie sprawę, że napisałem ten tekst "dość swobodnie" zachęcam do
pisania sprawozdań. Jesteśmy dobrze postrzegani przez innych i ciągną do nas
kursanci z odległych rejonów.
Jerzy Ganszer
21.
Działalność członków Speleoklubu Bielsko-Biała w 2009 r. na podstawie
sprawozdań.
Najniższe miejsce w Jaskini Gouffre Berger we Francji osiągnął Jakub
Pysz - 1122 m.
Najwyższe miejsce + 227 m osiągnęli Gabriela Gajny, Krzysztof Gajny, Jerzy
Koczur i Jerzy Ganszer w Jaskini Bańdzioch Kominiarski
Najwyższe miejsce osiągnięte na powierzchni zdobył Marek Bogacki na
Nico de Condores w Andach /Argentyna/ - 5600 m.
Maciej Stanisławski doszedł do Vallota w Masywie Mont Blanc z nartami i ma
rekord wysokości "narciarski".
Najwyższe osiągnięte miejsce z rowerem to Turbacz - Michał Ganszer i Jerzy
Ganszer.
Największą ilość akcji w jaskiniach poniżej - 200 m. mieli - Gabriela Gajny,
Krzysztof Gajny, Jerzy Ganszer, Rafał Klimara /wszyscy po 5 akcji/ .
W tym roku "zaistniały" trawersy powyżej 200 m /odległość w pionie między
otworami/ - był to Bańdzioch Kominiarski i w jednej akcji po dwa trawersy
zaliczyli - Gabriela Gajny, Jerzy Ganszer i Jerzy Koczur.
Największą ilość wspinaczek w górach typu alpejskiego posiada Maciej
Stanisławski /8 wspinaczek/.
Największą ilość przewyższeń pow. 1000 m. na nartach posiada Zofia Chruściel
/11 razy/.
Największą ilość szczytów pow. 2500 m i wybitności 100 m zdobył Jerzy Ganszer
/6 szt./.
Największa ilość kanionów przeszli Marcin Sikora i Michał Smoter /po 8 szt/ .
W roku 2009 ośmiu osobom przydzielono odznakę klubową / Robert Bereta, Marcin
Freindorf, Maciej Jeziorski, Rafał Klimara, Daniel Kowalczyk, Piotr Sokołowski,
Marcin Stachowiak, Piotr Wiewióra /
W tym roku umarł Wojciech Kotliński - Były Członek Klubu - działał w
pierwszym okresie istnienia naszego klubu.
Urodziło się nam dwoje dzieci - Oliwia Smoter i Antonina Zofia Twardowska
Podczas naszych wieczornych treningów, oprócz niżej podpisanego - dobre
wyniki mieli: Jerzy Koczur - najlepsze miejsce w biegu na Golgotę w Szczyrku i
Zofia Chruściel w podbiegu na Szyndzielnię.
Zainstalowano 19 naklejek klubowych w wielu krajach świata / najciekawsze
miejsca to Sir Lanka i Chiny/.
Zakończono trwająca dwa lata inwentaryzację Muronki najbardziej
jaskinionośnego rejonu w naszych Beskidach.
Piotr Gwalas zorganizował obóz wspinaczkowy w Tatrach Wysokich.
Nasi przedstawiciele byli na Tygodniu Jaskiniowym na Słowacji
Wyjazdy poza Europę to - Beata Michalska i Paweł Kasperkiewicz /formalnie
Fanklub SBB/ oraz również Dominika Michalska - Chiny - Hong-Kong, Dominika
Michalska - Borneo, Malezja, Marek Bogacki - Argentyna, Paweł Wojtas,
Zdzisława Kania, Grzegorz Woś - Tunezja,
Odbyło się XX uroczyste spotkanie Weteranów.
Jak zwykle był Maraton Jaskiniowy, wiele imprez i spotkań. W tym roku klub
obchodził swoje 40 - lecie i nieformalnie 58 lecie istnienia Speleoklubów w
Bielsku-Białej.
J.G.
20.
Rok 2008
Działalność członków Speleoklubu Bielsko-Biała na podstawie sprawozdań
klubowych - plus statystyki "globalne"
Autor Jerzy Ganszer
Najniższy osiągnięty punkt w jaskini - 785 m Ula Tebin i Bartosz Dąbek w
Systemie Wielkiej Śnieżnej dochodząc do Syfonu Dziadka z otwory Wielkiej
Litworowej
Najwyższe osiągnięte przewyższenie w Jaskini Zimnej + 78 m osiągnęli - Bożena
Gawlikowska, Andrzej Radecki, Dorota Woś i Michał Smoter . Podczas tej akcji
byli również Elżbieta Pocha i Robet Muzyczka, którzy w tej chwili należą do
Speleoklubu Oklusz.
Najwyższe miejsce na powierzchni zdobył Krzysztof Apanasewicz - ok. 6800 m.
na Piku Korżeniewskiej w Pamirze - niestety była to jego ostatnia akcja z której
już nie powrócił!
Najwyższe osiągnięte miejsce z nartami osiągnął Grzegorz Michałek wychodząc
na Etnę 3326m na Sycylii.
Najwyższe osiągnięte miejsce z rowerem osiągnął Maciej Stanisławski na
szczycie Pilska - 1557 m.
Najwyższy zdobyty szczyt to Kilimandżaro 5895, który zdobyli Marek Bogacki i
Miłosz Kubica
Największa ilość zejść poniżej 200 m w jaskiniach ma Ula Tebin - 6 razy.
Najwięcej wspinaczek mają na powierzchni w górach typu alpejskiego mają Ula
Tebin i Bartosz Dąbek - po 4.
Największa ilość akcji narciarskich o przewyższeniu 1000 m posiada Zofia
Chruściel.
Największą ilość szczytów zdobytych pow. 2500 m. i wybitności 100 m ma Marek
Bogacki /9 szt./ oraz Miłosz Kubica i Jerzy Koczur po 8 szczytów.
Największą ilość zdobytych kanionów ma Michał Smoter /23 szt/ i Anna Smoter
/21 szt/.
Najlepszy wynik podbiegu na Żar ma Tomasz Pukowski, a na Golgotę Jerzy Koczur.
Natomiast Bartłomiej Juroszek ma najlepszy wynik w podejściu na nartach na
Golgotę. Należy podkreślić, że Zofia Chruściel ma tegoroczny najlepszy "damski
czas" podejścia na nartach na Golgotę.
Z innych ciekawostek statystycznych to przejechanie przez 4 przełęcze powyżej
2000 m. w Tatrach Słowackich w ciągu jednego dnia przez Zofię Chruściel i
Jerzego Ganszera, na tej akcji był również Grzegorz Badurski ze Speleoklubu
Dąbrowa Górnicza. Można dodać dobry czas przejścia /3 godziny, 20 minut/
Wielkiej Śnieżnej z Nad Kotlin przez Bartłomieja Juroszka / wiadomość ze strony
www Dzikiej Grupy Malinka/- formalnie to nie było przejście klubowe /brak
sprawozdania/, lecz na wyraźne zapytanie jaki klub wpisać w "statystykach
ogólnopolskich" była odpowiedź - Speleoklub B-B.
Statystyki globalne 40 - lecia działalności sportowej Speleoklubu Bielsko-Biała:
Największy rekord klubowej głębokości posiada Tomasz Gajda - 1215 m Sistema
Chewe w Meksyku
Bartosz Dąbek, Beata Michalska i Jerzy Ganszer posiadają po dwa zejścia
poniżej 1000 m.
Czesław Szura /obecnie Dzika Grupa Malinka/ w swoim dorobku posiada dwa
wielkie tysiąc metrowe podziemne trawersy.
Najwyższy szczyt zdobyty przez członka klubu to Cho Oyu 8201 m. - osiągnął to
Krzysztof Apanasewicz w 2006 r.
Zofia Chruściel i Jerzy Ganszer mają po 28 zdobytych szczytów
przekraczających 2500 m. Beata Michalska i Michał Smoter mają po 23
szczyty, a Anna Smoter 22
Koronę Bańdziocha dzierżą trzy osoby - Bartłomiej Juroszek /podwójna korona/,
Jakub Pysz i Jerzy Ganszer
Statystyki nie oddają charakteru naszej barwnej działalności, niemniej jedno
jest pewne - należy pisać, bo słowo pisane dłużej przetrwa niż ludzka
pamięć.
Dla przypomnienia - wyjazd klubowy to takie przedsięwzięcie w którym
uczestniczy choć jeden członek klubu i zostanie napisane sprawozdanie.
Mamy jedno z najbardziej ciekawych "sprawozdawczości" w kraju, które jest
pisane "od zawsze" przez wiele osób. Nie potępiajmy tak szybko tych, którzy
piszą sprawozdania z ich "małych Ewerestów", bo dla nich to są ważne rzeczy
i chcą się utożsamiać z innymi wielkimi naszej różnorodnej i dziwnej
społeczności!
Wszystkie wymienione osiągnięcia są uwidocznione na stronach internetowych
Speleoklubu Bielsko-Biała.
Jest zarejestrowanych 516 osób, które już nie należą do naszego klubu i
nadano im tytuł Były Członek Klubu.
Przy klubie od ponad 20 lat działa Sekcja Archeologiczna.
Mamy zarejestrowanych 11 prezesów naszego klubu
Mamy zarejestrowanych 22 Weteranów Taternictwa Jaskiniowego
Uwagi dodatkowe do rocznicy 40-lecia Speleoklubu Bielsko-Biała
Przez wiele lat wykształciły się w naszym klubie pewne cykliczne rzeczy - są
to:
- Maraton Jaskiniowy - wycieczka jaskiniowa dla naszych kursantów, w której
pokonuje się ponad 20 obiektów jaskiniowych na Jurze
- Zakończenia Sezonu - największa impreza klubowa, czasami łączona z
"okrągłymi rocznicami"
- Rozpoczęcie Sezonu - spotkanie plenerowe
- Wyjazdy dla Weteranów - spotkanie ma charakter ogólnopolski
- Biwaki zimowe - również charakter ogólnopolski
19.
Alpy - wiosna.
Uwagi dotyczące sprzętu, który należy zabrać
podczas tury narciarskiej.
Pomijając aspekt wagi sprzętu i odpowiedniego przeszkolenia
/umiejętności jazdy na nartach w terenie, wspinaczki, ratownictwa lawinowego,
ratownictwa lodowcowego w tym umiejętność wychodzenia po linie, na której są
węzły/ - poniżej jest zestaw sprzętu niejako "minimalistyczny", który należy
zabrać.
Główna rewolucja w podejściu do zagadnienia to - że każdy
uczestnik ma krótki odcinek liny /12m/, którą można odpowiednio łączyć,
lub używać równolegle. Te krótkie odcinki niosą za sobą pewne zalety, jak i
zagrożenia o czym należy pamiętać.
Raki, czekan, szable /harszle/, foki, kask, uprząż, pętle do
wychodzenia po linie + karabinek, pętla dodatkowa, 1 karabinek zakręcany, śruba
lodowa + karabinek, lina lodowcowa 12 m., łopata, detektor lawinowy, sonda,
latarka, folia NRC, skarpetki do schroniska, apteczka, krem p. słoneczny, karta
Alpenvereinu, karta NFZ, dowód osobisty, pieniądze, tel. komórkowy z numerami
służb ratowniczych, zegarek - wysokościomierz, spodnie na wiatr, kalesony
cienkie, cienkie spodnia, kurtka lekka, trzy cieńsze warstwy pod kurtkę
/podkoszulka z krótkimi rękawami, koszulka golf z długimi rękawami, polar nie
gruby/, cienki polar zapasowy, czapka pod kas cienka, czapka pod kask II, cienka
kominiarka, cienkie rękawice, grube rekawice + ochrona na wiatr, okulary ciemne,
gogle lub przyłbice na kasku, pojemnik z piciem - 1 litr, batony, izostar, pasta
i szczotka do zębów, igła nici, nożyk, zapalniczka/?/.
Można przyjąć, że w zespole kilkuosobowym powinno być ponadto: -
mapa, GPS, zapasowy kijek narciarski, aparat fotograficzny, naklejka klubowa.
Jerzy Ganszer
18.
Działalność Speleoklubu Bielsko-Biała w 2010 r.
Na koniec roku 2010 klub liczył 117 członków plus 11 honorowych.
11 osób przystąpiło do chrztu i uroczyście wręczono im odznaki klubowe.
Z danych oficjalnych wynika, że urodziło się nam jedno dziecko - Aniela Ewa
Jeziorska
Działa Sekcja Archeologiczna - głównie poprzez spotkania w klubie jak i
wyjazdy. Sekcja działa od ok. 24 lat. Głównym jego liderem jest Były Członek
Klubu Eugeniusz Foltyn
Od 4 lat naszym prezesem jest Jerzy Koczur.
W 2010 roku laureatami różnych nagród w narciarstwie wysokogórskim byli Zofia
Chruściel i Michał Ganszer
Nieformalna Komisja Ślubna w tym roku zarejestrowała 5 ślubów klubowych w tym
jeden w którym obydwie strony należały do klubu. Udzielono jednej
"bezwarunkowej" zgody na ślub.
Odbyło się dużo wejść członków naszego klubu do jaskiń poniżej 200 m.
Najwięcej tego typu wejść ma Krzysztof Gajny /8 razy/, Rafał Klimara i Jerzy
Ganszer /po 5 razy/, Marcin Freindorf, Grzegorz Michałek i Ula Tebin /po 3
razy/.
Najgłębiej dotarli w Jaskini Abisso Vivale Donne, Gringna (1200m - Włochy) -
Grzegorz Michałek, Anna Michałek i Jakub Pysz.
Trawersy między otworami w Jaskini Bańdzioch Kominiarski /otwory powyżej 200m
deniwelacji/ pokonali: Gabriela Gajny, Jerzy Ganszer, Paweł Kasperkiewicz, Beata
Michalska-Kasperkiewicz.
Najwięcej wspinaczek w górach typu alpejskiego dokonali: Maciej Stanisławki -
6 razy, Bartosz Dąbek - 5 razy, Zofia Chruściel, Ula Tebin i Michał Wójcik - po
4 razy.
Największą ilość ferrat pokonali Sylwia i Michał Wójcikowie - po 4.
Największa ilość akcji narciarskich powyżej 1000 przewyższenia mają: Zofia
Chruściel - 7, Jerzy Ganszer - 6, Paweł Kasperkiewicz i Beata
Michalska-Kasperkiewicz - po 4.
Największą ilość szczytów powyżej 2500 m zdobyli: Grzegorz Górczyński, Paweł
Kasperkiewicz i Beata Michalska-Kasperkiewicz - po 4, Kamil Chrobok, Jerzy
Ganszer, Jerzy Pukowski, Ula Tebin po 3 szczyty, Zofia Chruściel, Bartosz Dąbek,
Michał Ganszer, Jan Górniak, Maciej Stanisławki, Michał Wójcik i Sylwia Wójcik -
po 2 szczyty.
Największa ilość kanionów pokonali: Marcin Sikora - 13, Bożena Gawlikowska i
Andrzej Radecki - po 9, Michał Smoter - 8.
Największa ilość dni spędzonych na "jednostkach pływających, bez silnika"
posiadają Jadwiga i Mirosław Micherdzińscy.
Najwyższy punkt w jaskini + 141 m. osiągnęli: Anna Michałek i Grzegorz
Michałek
Najwyższe osiągnięte miejsce na powierzchni to Kazbek (5047 m) zdobyte przez
Annę Michałek.
Najwyższe miejsce na nartach osiągnął Jarosław Gutek - Pigne d'Arolla 3790
Szwajcaria.
Najwyższe osiągnięte miejsce na rowerze zdobył Paweł Kasperkiewicz - 1257 m -
Skrzyczne.
Odbyło się kilkadziesiąt biegów na 7 "wzniesień". Każdy bieg był wliczany do
Pucharu 7 Wzniesień /obliczenia prowadził Paweł Kasperkiewicz/
Narty - puchar zdobyli - /kobiety/ 1 miejsce - Zofia Chruściel, 2 - miejsce -
Beata Michalska-Kasperkiewicz
/mężczyźni/ 1 miejsce - Jerzy Ganszer, 2 miejsce - Michał Ganszer, 3
miejsce Jakub Krajewski
Piechota - puchar zdobyli - /kobiety/ 1 miejsce - Zofia Chruściel, 2 miejsce
- Beata Michalska-Kasperkiewicz, 3 miejsce - Aleksandra Chruściel - Speleoklub
Dąbrowa Górnicza, 4 miejsce /3 klubowe/ - Gabriela Gajny
/mężczyźni/ 1 miejsce - Maciej Jeziorski, 2 miejsce - Jerzy Ganszer, 3
miejsce - Jakub Krajewski
Naklejono 11 naklejek klubowych w różnych częściach świata. Najdalej uczynili
to Beata i Paweł Kasperkiewiczowie - na Kubie.
Odbył się wyjazd dla Weteranów do Morskiego Oka /impreza ogólnopolska/ - było
to 21 spotkanie.
W Dolinie Białej Wody na Słowacji odbył się 16 biwak zimowy organizowany
przez nasz klub.
Działalność beskidzka:
Pojawiła się zmodyfikowana internetowa Baza Danych Obiektów Jaskiniowych
Polskich Karpat Fliszowych. Zbierane są tam dane od Cieszyna po Bieszczady.
Spełnia ona dość istotną funkcje w porządkowaniu danych. Sponsorem Bazy jest
Firma m3net za pośrednictwem Byłego Członka Klubu Mirosława Uczniaka.
Głównymi osiągnięciami eksploracyjnymi w tym roku to splanowanie
Jaskini Wężowej 28 m dł. /Jakub Krajewski i Jerzy Ganszer/, ujawnienie
Jaskini Ostrej przez Rafała Klimarę i osiągnięcie w niej przy wspólnej
eksploracji z Sebastianem Potokiem, Tomaszem Stryczkiem, Marcinem
Stachowiakiem, Krzysztofem Borgieł'em, Marcinem Freindorferem
dość znaczących wyników, w pracach uczestniczył również Maciej
Jeziorski. Z danych uzyskanych od Krzysztofa Borgieł'a wiadomo, że w
danej chwili stan na koniec 2010 r obiekt oficjalnie liczy 183 m
dł. i 35,22 m gł. Od odkrywcy Rafała Klimary /współodkrywcą jest Maciej
Jeziorski/ dowiadujemy się, że nowa Jaskinia Expresowa ma - 20 m
dł.
Nawiązali z nami dość dobra współpracę przedstawiciele z Koła Geografów
Uniwersytetu Jagiellońskiego - do Bazy Danych przysyłają regularnie dane z
Rejonu Zawoi i Gorców. Częściowe dane również docierają od Stowarzyszenia
Ochrony Jaskiń "Grupa Malinka" i z Stowarzyszenia Speleoklub Beskidzki.
W tym roku największa ilość nietoperzy stwierdzono w Jaskini Ostrej - 39
osobników dnia 2010.10.30 przez Rafała Klimarę, Macieja Jeziorskiego,
Jakuba Krajewskiego, Michała Ganszera, Sebastiana Korczyka i Jerzego Ganszera.
Mamy dwa nowe stanowiska występowania nietoperzy w jaskiniach beskidzkich:
Jaskinia Ostra - Krzysztof Borgieł /2010.07.26/ i Jaskinia Expresowa - Maciej
Jeziorski /2010.09.18/. Oprócz tego mamy nowe stanowisko podkowca małego w
Jaskini Ostrej - Rafał Klimara i Maciej Jeziorski /2010.09.18/
Dużym osiągnięciem jest potwierdzenie przez Jakuba Krajewskiego /2010.11.04/
występowania podkowca małego w Jaskini Ali-Baby na Klimczoku - jest to najwyższe
stanowisko podkowca małego w Polsce!
Odbył się coroczny Maraton Jaskiniowy, było wiele spotkań towarzyskich i
kilka bali klubowych.
Wyjazdy egzotyczne członków Speleoklubu Bielsko-Biała, które zostały
zarejestrowane, odbyły się do Gruzji, na Półwysep Synaj, na Haiti, Kubę i do
Algierii.
Powyższe opracowanie zostało napisane na podstawie naszych sprawozdań i
informacji przekazywanych do niżej podpisanego.
Działalność naszego klubu jak co roku jest bardzo urozmaicona i zróżnicowana
co bardzo dobrze rokuje na przyszłość.
Inne rzeczy:
Nasz sekretarz Krzysztof Gajny "wdrożył" nową legitymacje klubową.
Składki klubowe i sprawy finansowe "dzielnie" prowadził nasz skarbnik
klubowy - Jacek Kamiński. Klub nawiedziła powódź i mieliśmy poważne
straty materialne. Pod redakcją Jerzego Pukowskiego światło dzienne
ujrzał nowy Zacisk. W tym czasie magazynierem był Bartosz Dąbek.
Istotną pracę wykonywał Andrzej Radecki umieszczając na stronie
internetowej nasze zdjęcia z wyjazdów i widokówki. Anna Smoter
prowadziła ogłoszenia klubowe. Kronikę klubową prowadził Jakub
Krajewski. Szefem szkolenia był Wacław Michalski. Głównym
organizatorem 44 Sympozjum Speleologicznego z ramienia klubu byli Jerzy
Pukowski, Katarzyna Kasprowska i Grzegorz Klassek.
Autor przeprasza osoby, które nie zostały "odpowiednio uwypuklone" w
sprawozdaniu - można tego niejako dokonać przysyłając sprostowania i
uzupełnienia na adres autora. Zostanie to wszystko umieszczone poniżej.
Zachęcam do intensywnej działalności w 2011 roku!
Jerzy Ganszer
17.
Witaj Jurku!
Czytając dane z Twojej stronki o "różnych podbiegach" i o "rekordowych
czasach"( fajnie, że i taka forma Naszej działalności istnieje)
pragnę przypomnieć, że Nasz Klub to przede wszystkim działalność
jaskiniowa. :-)
Dlatego też, przesyłam informacje (o których warto wspomnieć i
przypomnieć) dotyczące osiągnięcia( wydaje mi się dość znaczącego)
w świecie jaskiniowym, a mianowicie odkrycie i wyeksplorowanie przez
Polaków jednej z trzech jaskiń o głębokości powyżej 1000m.
W 1988r. i 1989r. w wyprawach w rejon Tennengebirge ( Austria)
zorganizowanych przez
Żagański Speleoklub" Bobry" brali udział również członkowie Naszego Klubu:
Jerzy Ganszer,Mirosław Micherdziński ( 1988r.),
Roman Czarnecki, Jadwiga Micherdzińska, Mirosław Micherdziński ( 1989r.).
_ W 1988 r._ (26.08.) w masywie Bleikogel, * Micher (_Mirosław
Micherdziński)_* znalazł otwór Jaskini
i wraz z Prymulą( Jerzy Ganszer ) podjęli wstępną eksplorację. Jak się
później okazało Jaskinia *P- 35 HEDWIGHOHLE ( Bleikogelhohle )*
osiągnęła głębokość *- 1021m*. Eksploracja trwała od 1988 r.(-350m) do
1997r. ( -1021m).Czy to nie jest kawałek polskiej speleologii ???
Podczas tych wypraw znaleziono i wyeksplorowano naprawdę dużą liczbę
jaskiń (m.in. P-28 ( - 559m), P-30( -276), P-35( -330))
Chcę wspomnieć, że prawo nazwania jaskini P-35 przypadło odkrywcy, stąd
nazwa Hedwighohle( żona Michera), pierwsza studnia
to St.Wandy -200m( żona Prymuli) oraz Sala Michera. Przypominam, że ta
studnia to *mój prezent dla Twojej żony* !!!! :-P )
Reasumując: Jadzia ma 1000m, a Twoja Wandka 200m pięknej studni
Szczegółowe informacje o w/w wyprawach i osiągnięciach są w załącznikach.
Może warto w naszych statystykach klubowych umieszczać również takie
informacje?
Z taternickim pozdrowieniem Micher i Jadzia
16.
Tytułomania
Czyli rozprawa o przynależnościach klubowych w aspekcie sprawozdań
Speleoklubu Bielsko-Biała
Od wielu lat funkcjonuje u nas w klubie pewne "wzorce i przyzwyczajenia" - tutaj jest
próba usystematyzowania pewnych zjawisk występujących w sprawozdaniach.
Główna zasada - po imieniu i nazwisku piszemy to - co dana osoba sobie życzy.
W przypadku braku "deklaracji" piszemy - "Osoba Towarzysząca" z dużej
litery.
Jeżeli były członek klubu nie należy obecnie do żadnego klubu to piszemy -
"Były Członek Klubu" /jest to jednocześnie tytuł honorowy/.
Pewne zamieszanie może wystąpić, jeżeli dana osoba należy do kilku instytucji
- wtedy sugeruje się podawać na pierwszym miejscu nasz klub.
Można dodać, że sformułowanie "Osoba Towarzysząca" występuje już w
sprawozdaniach internetowych innych klubów jaskiniowych.
Jeżeli dana osoba należy do wielu organizacji, nie jest członkiem SBB i nie deklaruje się w
wypowiedzi jak mamy ją zapisać - wtedy /to jest sugestia/ wpisujemy w pierwszej
kolejności jego klub jaskiniowy, gdyby do takiego nie należał to jego klub
powierzchniowy, gdyby dalej nie należał - to do innych instytucji .....
Przynależność klubowa /jakiegokolwiek klubu lub instytucji/ jest nadrzędny nad
tytułem Weterana a to wszystko jest nadrzędne nad tytułem Były Członek Klubu i
dalej nad Osobą Towarzysząca.
Spis Weteranów jest tutaj -
http://www.jaskinie.bialy-orzel.com.pl/weterani.htm . Uwaga - tytuł Weteran
rozciąga się na grotołazów nie tylko z SBB. Czasami przy tytule podaje się z
jakiego miasta pochodzi jego klub "historyczny", w tym przypadku nie podajemy
klubów z pełnej nazwy /czasami już kluby nie istnieją, lub jest ich kilka w
danej miejscowości/.
Tytuł Były Członek Klubu jest rezerwowany dla byłych członków Speleoklubu
Bielsko-Biała i tylko tu piszemy ten tytuł z "dużej litery". Nawiasem mówiąc tu
ktoś może nas posądzić o egocentryzm, ale byliśmy pierwsi i mamy prawo!
Spis Byłych Członków jest tutaj -
http://www.jaskinie.bialy-orzel.com.pl/lista_x.htm
Sugeruje się, żeby nazwy klubów i instytucji pisać - nie stosując skrótów
literowych z wyjątkiem TOPRu i GOPRu. Jeżeli dany osobnik GOPRu należy do
jakiejś grupy - to jest sugestia aby pisać to bez skrótów.
Jeszcze jedno - w naszym klubie są różne sekcje / oficjalne - na przykład
Sekcja Narciarstwa Wysokogórskiego, humorystyczne - /przykład/ Sekcja
Cyklistów/, grupy - grupa eksploracyjno- inwentaryzacyjna, komisje -
Heraldyczna, Ślubna itp.
Sekcje, grupy, komisje są na prywatnych / często z konieczności/ stronach
członków klubu "przyznających się" do SBB - na razie nie było "zapotrzebowania"
na uwidacznianie w sprawozdaniach przynależności do danych "podmiotów"
zważywszy, że wszystko się przenika i miesza /choć może tak kiedyś nastąpi/ .
Zestawienie /sekcji, grup, komisji/:
Sekcja Narciarstwa Wysokogórskiego - nie wiadomo jaki jest jest status
prawny, ale wiadomo, że została zgłoszona do PZA - tutaj-
http://www.jaskinie.bialy-orzel.com.pl/lista.htm są zaznaczone osoby,
które zadeklarowały, że są narciarzami wysokogórskimi /albo mają tylko sprzęt/.
Grupa Eksploreacyjno-inwentaryzacyjna - długa tradycja
Sekcja Cyklistów - strona Fanklubu Speleoklubu Bielsko-Biała
http://www.fanklubsbb.pl/index_pliki/Rowery.htm
Komisjan Ślubna - 4 członków
http://www.jaskinie.bialy-orzel.com.pl/KOMISJA.htm
Komisja Heraldyczna - 3 członków
http://www.jaskinie.bialy-orzel.com.pl/heraldyka.htm
Sekcja Archeologiczna Speleoklubu Bielsko-Biała - ponad dwudziesto letnia
tradycja. Podobno jedyna tego typu sekcja w Europie - tutaj szczegóły -
http://www.jaskinie.bialy-orzel.com.pl/Archeo.htm
A teraz na zakończenie.
Jak z powyższego widać, wszystko można bardzo skomplikować! Praktycznie
nie da się wszystkiego w sposób zdroworozsądkowy ująć w punkty i paragrafy!
Należy sądzić, że mało kto będzie coś z powyższego wiedział. Najważniejsze to
zachować zdrowy rozsądek i traktujcie powyższy tekst z przymrużeniem oka !
Wszelkie sprawy są "płynne" i ciągle się zmieniają. Niewątpliwie może być to
przyczynek historyczny do funkcjonowania naszego klubu na początku XXI wieku!
Napisano "podczas dobrego nastroju" 2010.11.11 przez Jerzego
Ganszera członka Speleoklubu Bielsko-Biała
P.S.
Twórzmy komisje, sekcje, grupy - nie zdając sobie sprawę
tworzymy historię Naszej Społeczności i nie budujmy sztucznych barier - bo po
pewnym czasie wszystko i się zmieni!
___________________________________________________________________________
Wersja 2012.01.05
Tytułomania
Czyli rozprawa o przynależnościach klubowych w aspekcie sprawozdań
Speleoklubu Bielsko-Biała
Od wielu lat funkcjonuje u nas w klubie pewne "wzorce i przyzwyczajenia" -
tutaj jest próba usystematyzowania pewnych zjawisk występujących w
sprawozdaniach.
Główna zasada - po imieniu i nazwisku piszemy to - co dana osoba sobie
życzy.
W przypadku braku "deklaracji" piszemy - "Osoba Towarzysząca" z dużej
litery.
Jeżeli były członek klubu nie należy obecnie do żadnego klubu to piszemy -
"Były Członek Klubu" /jest to jednocześnie tytuł honorowy/.
Pewne zamieszanie może wystąpić, jeżeli dana osoba należy do kilku
instytucji - wtedy sugeruje się podawać na pierwszym miejscu nasz klub.
Można dodać, że sformułowanie "Osoba Towarzysząca" występuje już w
sprawozdaniach internetowych innych klubów jaskiniowych.
Jeżeli dana osoba należy do wielu organizacji, nie jest członkiem SBB i nie
deklaruje się w wypowiedzi jak mamy ją zapisać - wtedy /to jest sugestia/
wpisujemy w pierwszej kolejności jego klub jaskiniowy, gdyby do takiego nie
należał to jego klub powierzchniowy, gdyby dalej nie należał - to do innych
instytucji .....
Przynależność klubowa /jakiegokolwiek klubu lub instytucji/ jest nadrzędny
nad tytułem Weterana a to wszystko jest nadrzędne nad tytułem Były Członek
Klubu i dalej nad Osobą Towarzysząca.
Spis Weteranów jest tutaj -
http://www.jaskinie.bialy-orzel.com.pl/weterani.htm . Uwaga -
tytuł Weteran rozciąga się na grotołazów nie tylko z SBB. Czasami przy
tytule podaje się z jakiego miasta pochodzi jego klub "historyczny", w tym
przypadku nie podajemy klubów z pełnej nazwy /czasami już kluby nie
istnieją, lub jest ich kilka w danej miejscowości/.
Tytuł Były Członek Klubu jest rezerwowany dla byłych członków Speleoklubu
Bielsko-Biała i tylko tu piszemy ten tytuł z "dużej litery". Nawiasem mówiąc
tu ktoś może nas posądzić o egocentryzm, ale byliśmy pierwsi i mamy prawo!
Spis Byłych Członków jest tutaj -
http://www.jaskinie.bialy-orzel.com.pl/lista_x.htm
Sugeruje się, żeby nazwy klubów i instytucji pisać - nie stosując skrótów
literowych z wyjątkiem TOPRu i GOPRu. Jeżeli dany osobnik GOPRu należy do
jakiejś grupy - to jest sugestia aby pisać to bez skrótów na przykład Grupa
Beskidzka GOPR.
Jest zasada - żeby wyjazd można było określić jako klubowy - powinien na nim
być chociaż jeden członek SBB /nie musi on pisać sprawozdania/
Jeszcze jedno - w naszym klubie są różne sekcje / oficjalne - na przykład
Sekcja Narciarstwa Wysokogórskiego, humorystyczne - /przykład/ Sekcja
Cyklistów/, grupy - grupa eksploracyjno- inwentaryzacyjna, komisje -
Heraldyczna, Ślubna itp.
Sekcje, grupy, komisje są na prywatnych / często z konieczności/ stronach
członków klubu "przyznających się" do SBB - na razie nie było
"zapotrzebowania" na uwidacznianie w sprawozdaniach przynależności do danych
"podmiotów" zważywszy, że wszystko się przenika i miesza /choć może tak
kiedyś nastąpi/ .
Zestawienie /sekcji, grup, komisji/:
Sekcja Narciarstwa Wysokogórskiego - nie wiadomo jaki jest jest status
prawny, ale wiadomo, że została zgłoszona do PZA - tutaj-
http://www.jaskinie.bialy-orzel.com.pl/lista.htm są zaznaczone
osoby, które zadeklarowały, że są narciarzami wysokogórskimi /albo mają
tylko sprzęt/.
Grupa Eksploreacyjno-inwentaryzacyjna - długa tradycja
Sekcja Cyklistów - strona Fanklubu Speleoklubu Bielsko-Biała
http://www.fanklubsbb.pl/index_pliki/Rowery.htm
Komisjan Ślubna - 4 członków
http://www.jaskinie.bialy-orzel.com.pl/KOMISJA.htm
Komisja Heraldyczna - 3 członków
http://www.jaskinie.bialy-orzel.com.pl/heraldyka.htmn
Sekcja Archeologiczna Speleoklubu Bielsko-Biała, od końca 2011 r. Sekcja
Historii Kultury Materialnej - ponad dwudziesto letnia tradycja. Podobno
jedyna tego typu sekcja w Europie - tutaj szczegóły -
http://www.jaskinie.bialy-orzel.com.pl/Archeo.htm
A teraz na zakończenie.
Jak z powyższego widać, wszystko można bardzo skomplikować! Praktycznie nie
da się wszystkiego w sposób zdroworozsądkowy ująć w punkty i paragrafy!
Należy sądzić, że mało kto będzie coś z powyższego wiedział. Najważniejsze
to zachować zdrowy rozsądek i traktujcie powyższy tekst z przymrużeniem oka
! Wszelkie sprawy są "płynne" i ciągle się zmieniają. Niewątpliwie może być
to przyczynek historyczny do funkcjonowania naszego klubu na początku XXI
wieku!
Napisano "podczas dobrego nastroju" 2010.09.10 i 2012.01.05 przez Jerzego
Ganszera członka Speleoklubu Bielsko-Biała
P.S.
Twórzmy komisje, sekcje, grupy - nie zdając sobie sprawę tworzymy historię
Naszej Społeczności i nie budujmy sztucznych barier - bo po pewnym czasie
wszystko się zmieni!
-
15.
Spływ Dunajcem 29.04- 03.05.2009 r.
Każdy, kto urodzi ł się powsinogą, tylko patrzy okazji, by
wyrwać się z domu na wolność, więc nic dziwnego w tym, że w majowy weekend
części populacji nie wystarcza przydomowe grillowanie i rusza szukać wiatru w
polu na rozmaitą modłę. Moje stado, czyli niżej podpisany pod czujnym okiem żony
Katarzyny a wspierany przez córcię Zuzannę wybrało się na kolejny spływ.
Komary w maju ma ło krwiożercze są i przyjemnie zalegnąć znów
na rzecznym piachu i pociągnąć „browarka" przy ognisku i żabim rechocie
vis a^ vis księżyca wędrującego po niebie jakiego w mieście nie uświadczysz.
Chociaż wcześniej planowaliśmy kontynuację rejsu Pilicą przez Puszczę Pilecką,
to jednak zdecydowaliśmy się w ostatniej chwili, że pojedziemy na Dunajec
poniżej Tarnowa. Przy suszy jaką mamy obecnie Pilica może być i pewnie jest
płytka więc „burłaczenie" przez rzeczne łachy byłoby nieuniknione. Dunajec z
kolei zbiera wodę z topniejącego ciągle w Tatrach śniegu i nie zawiodłem się na
nim gdy w środę /29 kwietnia/ zatrzymaliśmy się „golfikiem" z kanadyjką na dachu
przy moście nieopodal Żabna. Płynął bystro i wypełnionym optymalnie korytem. Po
drodze trafiła nam się godna polecenia gratka. Jechaliśmy przez Suchą Beskidzką
w kierunku na Bochnię i przed Sułkowicami zauważyłem napis „Cisy Raciborskiego 2
km". Wcześniej minąłem tablicę z nazwą miejscowości-Harbutowice i poczułem, że
mocno mi na synapsach zaiskrzyło w okolicy hipokampu. To było to, co włóczykijom
w smak. Ruszasz w drogę i przypadkowo rozwiązujesz zagadkę sprzed lat. Zawracamy
skręcając w boczną drogę. Droga jest typu „do wioski tam i nazad" więc mijamy
nieukrywających rozbawienia pracowników tartaku. Z łódką na dachu wyglądamy jak
z innej bajki, zważywszy, że jedziemy wzdłuż ledwo sączącej się strugi drogą,
która lada moment zmieni się w taką co to „Ino koniem" albo „terenową 4x4".
Kiedy moment ten nastał, to zostawiliśmy „golfika" i zasięgnąwszy języka
podeszli jeszcze pół kilometra. To były one. Dwa cisy, o których czytałem wiele
lat temu i które były uznawane za najstarsze drzewa w Polsce. Rosną w obejściu
mieszkających tam z dziada pradziada górali i pewnie są starsze niż nasze
państwo. Wiek większego oceniany był kiedyś na 1,5-2 tys. lat. Obecne szacunki
są ostrożniejsze ale trudne do weryfikacji metodami dendrologicznymi, gdyż
drzewa są puste w środku. Gospodarze i ich pies byli na tyle serdeczni, że
pożyczoną „metrówką" zmierzyłem obwód większego cisa. Miał w „pierśni" 330 cm.
Nasze miejscowe najstarsze cisy w Bystrej i Szczyrku Biłej mają odpowiednio
180/190 cm obwodu i są oceniane na 700 lat żywota. Kiedyś myślałem, że te cisy
rosną gdzieś w rejonie Harbutowic koło Skoczowa, ale odpytywani o nie znajomi
leśnicy stwierdzili, że nigdy o takich nie słyszeli i że może chodzi o inne
Harbutowice na Dolnym Śląsku, to sobie temat odpuściłem. O Internecie wtedy nikt
jeszcze nie słyszał a że do tej pory skonfigurowany jestem analogowo, więc
przypadkowe rozwiązanie zagadki urosło do rangi nadzwyczajnej. Nazwa „Cisy
Raciborskiego" wzięła się od odkrywcy i inicjatora objęcia ich ochroną w latach
30- tych XX wieku. Gospodarz dostał nawet dotację na przeniesienie gnojnika z
bezpośredniego sąsiedztwa cisów i fakt ten potwierdzony przez dzisiejszych
mieszkańców upewnił mnie, że to są właśnie te cisy, których kiedyś koło Skoczowa
szukałem bezowocnie. Dziękując za zaproszenie na herbatę ruszyliśmy w dalszą
drogę, bo nasz zegar biologiczny tyka jednak odmiennie od cisowego. O zachodzie
słońca zjechaliśmy planowo pod most na Dunajcu w rejonie Żabna. Podkręciliśmy
tempo i miedzy pokrzywami stanął namiot a na piasku zapłonęło ognisko. Zuzia
patykiem narysowała kolejną udaną świnkę aja pstryknąłem kapslem od piwa i
wzniosłem toast za zdrowie anonimowych kloszardów, którzy tej nocy pod mostami
zalegli chwaląc to sobie. Oczywiście kanadyjkę przezornie zostawiliśmy na
dachu auta zgodnie z zasadą „co masz zrobić dziś zrób jutro", kiedy ktoś
wystarczająco nieostrożny podejdzie w pobliże i będąc niewystarczająco
asertywnym pomoże zdjąć ją z bagażnika i znieść do wody. Padło na fachowców,
którzy malowali most od miesiąca i rano raźno wzięli się do pracy. Auto
zostawiłem pod tymże mostem, gdyż szczęśliwym trafem fachowcy mieli w
barakowozie stróża pilnującego sprzętu gdy kończą pracę. Z mapy wynikało, że
mamy przed sobą do przepłynięcia 30-to km odcinek Dunajca zanim połączy się on z
Wisłą w Opatowcu. Rzeka płynęła tak bystro, że odcinek ten pokonaliśmy w 3 godz.
zatrzymując się jeszcze na żwirowej wyspie, gdzie zrobiliśmy z Zuzią rekonesans
archeologiczny. Wśród ciekawszych znalezisk były skorupy ceramiczne od
współczesnych po neolityczne. Te ostatnie były ręcznie lepione bez użycia koła
garncarskiego, którego wtedy jeszcze nie wymyślono. Znaleźliśmy też skamieniałe
jurajskie gąbki i amonity, kawałek zmineralizowanego czarnego dębu oraz liczne
kości, w tym ludzkie (kawałek czaszki). Te ostatnie były pewnie echem dawnych
wojen i bitew. W refleksyjnym nastroju dopłynęliśmy do Wisły w Opatowcu, gdzie
na wprost przeprawy promowej stoi brązowy pomnik marszałka Józefa Piłsudskiego,
nazywanego przez moich pochodzących z Wilna dziadków „Ziukiem". Upamiętnia on
przeprawę i bitwę jaką stoczyli jego legioniści z rosyjskimi żołnierzami we
wrześniu 1914 roku. Na biwak zatrzymaliśmy się na piaszczystej łasze parę
kilometrów dalej. Następny dzień /piątek- l maja/ był dniem „plażowicza", gdyż
wiał wyjątkowo mocny i niesprzyjający nam wiatr. Tropiliśmy z Zuzią ślady bobra
i wydry. Przez lornetkę obserwowaliśmy też wiślane ptaki: zimorodki, czaple,
bociany, kaczki i piskliwce. Wieczorem straszyła nas krążąca wkoło burza więc
przezornie wymieniliśmy śledzie w namiocie na długie wiklinowe szpile. W sobotę
/2 maja/ przy słonecznej pogodzie spłynęliśmy Wisłą około 20 km docierając do
ujścia Nidy, gdzie z Zuzanną przebadaliśmy archeologicznie kolejną rzeczną
łachę. Znowu były skorupy niegdysiejszych naczyń i budząca lęk misa ludzkiej
czaszki. Znaleźliśmy też część wojskowej maski p-gaz. Ileż to tajemnic kryją
mielące czas żarna rzecznych żwirowisk. Popłynęliśmy jeszcze kawałek Wisłą,
która w porównaniu z Dunajcem toczy swe wody o wiele dostojniej. Na ostatni
biwak zatrzymaliśmy się w pobliżu Samisławic gdzie możliwy był dojazd do rzeki
samochodem. Kiedy nazajutrz rano gotowałem przy ognisku wodę na kawę zapoznałem
się z miejscowym wędkarzem. Przy kawie i wędkach potoczyły się wiślane opowieści
i nie dość, że wędkarz ów podarował nam złowioną rybę, to jeszcze zaoferował
się, że podwiezie mnie w kierunku Tarnowa do naszego „golfika". Propozycja ta
była z jego strony darem zaiste królewskim, gdyż wiem z doświadczenia, że
podróżowanie autostopem w niedzielę po wiejskich drogach do łatwych nie należy.
Upieczony przez Kasię na ognisku leszcz smakował wybornie i 2 godz. później
podjechałem do czekających na mnie dziewczyn własnym autem. Znowu potwierdziło
się porzekadło, że „głupi ma szczęście". Podróż powrotna oszczędziła nam stania
w ulicznych korkach i wieczorem witaliśmy się przed domem z Nuką - naszym
miauczącym i domagającym się pieszczot kocim szczęściem.
Wacek Kosmowski
14.
Akcja ratunkowa w Jaskini Śnieżnej - 1976 r.
Edward Płaska
Będąc na obozie letnim w roku 1976 końcem sierpnia i
początkiem września robiliśmy wypady do różnych jaskiń. ,pewnego dnia
wybraliśmy się w czwórkę żeby przejść Jaskinię Wielką Śnieżną i
wyjść przez Śnieżną ( jeśli akcja ratownicza była w dniu 7.09.1976) to
myśmy wyszli z obozu 6.09.1976 bo jeśli dobrze pamiętam ,byłem ja -
Edward, Ziutka /Józefa Giża/ i dwóch innych chłopaków których imiona
niestety już nie pamiętam, doszliśmy do otworu Wielkiej Śnieżnej bez
żadnego kłopotu i też ze znalezieniem otworu nie mieliśmy żadnej
trudności, zaczęliśmy zejście z wielkim entuzjazmem i pewna duma bo
żaden z nas nie był jeszcze w Wielkiej Śnieżnej, każdy z nas był już w
Śnieżnej, ja osobiście byłem dwa razy, wiec było to dla nas wielkie
przyszłe odkrycie, nie było specjalnych trudności mimo ze nie
znaliśmy drogi ,ale posiadaliśmy plan wiec mieliśmy do siebie
zaufanie że nam nic się nie przydarzy, niestety napotkaliśmy trudności
w odnalezieniu obejścia wielkiej studni która jak się nie mylę miała
100m ,ale było obejście przez dwie mniej głębsze które właśnie nie
potrafiliśmy odnaleźć mimo planu, nie wiedząc czy to jest ta głęboka
studnia lub jedno z obejść postanowiłem zjechać na linie która
była zaczepiona i zwisała w głębię ,zapiłem się w "ósemkę" i miałem już
zjechać, lecz lina w której już byłem wpięty wydawała mi za bardzo
"mokra", za ciężka ,nasiąknięta dużą wilgocią, wiec zrezygnowałem i to
był bardzo słuszny wybór gdyż po powrocie powiedziano nam ze miała
gdzieś z 30 m tylko i była pozostawiona na pastwę speleologów przez
innych którzy ją nie wyciągnęli, zaczęliśmy szukać intensywnie
tego obejścia i po paskach "świecących" odnaleźliśmy właściwą drogę, po
jakimś czasie byliśmy przed jedna ze studni ,oczywiście dużo, dużo
mniej głębokiej jak tamta która mogła mnie "zgubić" jeśli bym zjeżdżał
na niej ,z pewnością nie pisałbym tego wam dzisiaj, zjechaliśmy
pierwszą studnie ,następnie druga ,oczywiście w między czasie
podziwialiśmy to czego nie znaliśmy będąc tutaj po raz pierwszy, głupio
by było tylko "przejść" dla przejścia nie patrząc na to co nas
otacza, dochodząc do połączenia ze Śnieżną nie oczekiwanie spotkaliśmy
inną grupę która normalnie już miała wyjść ze Śnieżnej przed nami tak
żeby nie było zamieszania z wyjściem przez Śnieżną, wiec byliśmy
zmuszeni przyhamować nasze wyjście, wiec czekaliśmy aż ta grupa
będzie wystarczająco przed nami co już nam zabrało wiele czasu ,nie
byliśmy na to przygotowani w żywności, ubiorze żeby czekać tyle
czasu nie wiedząc co nas dopiero będzie czekało.
W tym momencie
zaczęliśmy oczekiwanie aż grupa nas poprzedzająca i będąca spóźniona wyjdzie ze
Śnieżnej i wtedy będziemy mogli dopiero my wychodzić, tak tez zrobiliśmy czekając
,upłynęło jednak sporo czasu zanim nie słyszeliśmy tej grupy i wtedy
postanowiliśmy zacząć wyjście po tej długiej "pochylni"
kaskadowo-wodospadowo, lecz po jakimś czasie usłyszeliśmy glosy i krzyki żebyśmy
uważali bo powstała lawina kamienna i rzeczywiście słyszeliśmy spadające
kamienie ,,schowaliśmy się tak żeby nie było żadnego niebezpieczeństwa dla nas i
czekaliśmy aż nam powiedzą czy będziemy dalej mogli kontynuować, lecz nas
ostrzeżono ze być może gdzieś po "drodze" kamienie są usadowione i
zresztą
dodano nam ze lina która była puszczona żeby się na niej zabezpieczać przy
wyjściu była pocięta,, tego oczywiście nikt z nas nie przewidział i jeszcze mniej
ile czasu będziemy oczekiwali, tak jak już wspomniałem nie byliśmy przygotowani
ani ubiorowo ani żywnościowo na takie okoliczności ,mieliśmy zejść i wyjść i
byliśmy nawet w czasie mimo perypetii z odnalezieniem "obejścia" wielkiej
studni, czekanie zaczęło nas trochę zamęczać a szczególnie niewiadoma i wilgoć
,po długim czasie Misztal zjechał do nas zapewniając nas ze możemy dalej wspinać
się do studni wyjściowej Śnieżnej ,lecz w czasie wspinania się zauważyłem z
niepokojem że Ziutka zaczyna słabnąć , miałem wiele podziwu dla niej że to chce
ukryć ale oznaki jej zmęczenia były coraz wyraźniejsze ,tak że przed samą
studnią wyjściową nie była już zdolna pokonać samą ostatnią "kaskade", pomogliśmy
jej się wydostać i znaleźliśmy się pod studnia wyjściową ,,,
Niestety widzieliśmy, że Ziutka nie będzie w stanie wpiąć się do liny i
pokonać te metry które dzieliły na od wyjścia, była bardzo osłabiona obojętna na
zimno i to mnie niesamowicie niepokoiło co było powodem podjęcia decyzji
o zawołaniu GOPRu żeby Ziutkę wyciągnąć z ich pomocą, w pierwszym momencie tych
dwóch kolegów z grupy miało wyjść o własnych siłach a ja miałem pozostać z
Ziutką aż do przyjścia GOPRu, lecz jeden z tych kolegów nie był w zbyt wielkiej
formie i myślę że nie byłby w stanie też wyjść o własnych siłach, wiec dla
ratowania przez GOPR mała być Ziutka i ten kolega, ja z drugim mieliśmy wyjść
sami po akcji ratowniczej i tak było postanowione przez, ale wiadomo dla tych
którzy wiedzą co to jest przygotować akcje ratowniczą, ile czasu zabiera najpierw
ich powiadomienie ,nie były to jeszcze czasy "komórek" gdzie po wyjściu można "zawiadomić"
kogo się prawie chce, wtedy trzeba było nie tylko wyjść z jaskini ale jeszcze
dotrzeć do możliwości ich powiadomienia, a dla nas w tedy zaczął się czas
NIEOKREŚLONEGO oczekiwania, co można w tym czasie robić ? będąc już
wymarzniętym, wygłodzonym w warunkach niekorzystnych na jakiekolwiek
czekanie, moralnie podtrzymywaliśmy się i to było wspaniale ,do nikogo nie
mieliśmy żadnej pretensji ,była to sytuacja "awanturnicza" nie chcąca przez nas
, i też dlatego pozostała mi tak bardzo w pamięci i myślę że dla reszty z tej
grupy też, w takich sytuacjach powstaje pewien związek przyjaźni który jest tak
niezbędny w trudnych i nie przewidzianych sytuacjach, byliśmy prawie wszyscy
wyczerpani tym czasem oczekiwania a Ziutka nam słabła i stawała się obojętna na
wszystko, tak mi jej żal było że tak odważnie poszła z nami i co ją spotyka jest niesłuszne, nie pamiętam po jakim czasie GOPR
zjawił się na dole studni ale mogę
was zapewnić że dla nas były to wieki.
Dano nam ciepłe napoje ,czego nam tak brakowało od dawna żeby ogrzać nasze
ciała już dosyć "zzimniałe", co do Ziutki nie było żadnego pytania czy ją goprowcy
wyciągną , natomiast poprosiliśmy żeby ten drugi kolega też był wyciągnięty, nie
byli za bardzo zgodni żebym został z innym i żebyśmy wyszli sami, upieraliśmy
się
bardzo ,może dla ambicji , może ego grotołaza było w nas ,lecz ratownicy mieli
już wiele do czynienia z takimi jak my którzy przez odwagę, dumę odmawiali pomocy
i później się kończyło na tragedii, więc myślę że podjęli słuszną decyzję że
wyciągną nas wszystkich czyli całą czwórkę, trochę było polemiki i uporu z naszej
strony w czasie wyciągania Ziutki, ale w końcu daliśmy się PRZEKONAĆ o
konieczności nas wyciągnięcia i tak też się stało, co do mnie nie byłem z tego
wcale dumny chociaż na obozie były tylko słowa poważania dla nas a nie
jakiś
tam zarzutów, wiele czasu upłynęło zanim się z tym pogodziłem że mnie "WYCIĄGNIĘTO", nie
mogę teraz powiedzieć co by było gdybym się uparł i sam wyszedł, ale też ta
sytuacja jak i inne w klubie pozwoliła mi na przeżycie ślicznych chwil z ludźmi
w klubie - wspaniałymi , obdarzonymi koleżeństwem i tego się nie zapomina
,dlatego też mimo wielu lat które upłynęły jak wyjechałem z Bielska i pobytu w Paryżu, jak tylko jestem w Polsce
jadę do Bielska żeby chociaż wewnętrznie
przeżyć te chwile i lata spędzone w tym mieście i klubie ,były to najpiękniejsze
bielskie lata w moim życiu, mam nadzieję że będziecie dla mnie pobłażliwi jeśli
coś nie tak napisałem, chciałbym tylko przypomnieć że to było 30 lat temu ale jak
każdemu z nas pewne fakty się zapomina a niektóre pozostają nie do starcia w
pamięci, pozdrawiam wszystkich i dziękuję za zrozumienie być może - błędów
, Eward.
Literatura: Michał Jagiełło - Wołanie w Górach /i późniejsze wydania/ wydanie
II, Warszawa 1979 str.225 i 226
13.
List z Mombasy
PROLOG
kap,
kap ... stróżki potu łączą się na skórze w coraz większe krople, aby po
osiągnięciu masy krytycznej oderwać się od lepkiego ciała. Brudny i ohydny pokój
w brudnym i ohydnym mieście. Najtańszy jaki znalazłem. Wiatrak mieli zatęchłe,
gorące i lepkie portowe powietrze. Równik. Nie ma moskitiery, więc cały od stóp
do głów spryskany jestem lepkim i śmierdzącym repelentem przeciw komarom.
Przedziwna kombinacja lepkiego powietrza i lepkiego repelentu, ledwo da się tym
oddychać. Brak piwa. Miałem dzisiaj pozwiedzać stare miasto, a tymczasem ledwo
znajduję siłę, żeby zejść do sklepu po kolejną butelkę wody. Czas płynie
niemiłosiernie powoli, leżę jak warzywo. Taaak, ci ludzie nigdy nie podejmą
żadnych bardziej aktywnych i wymagających działań. Wszelkie dobre chęci i tak
rozpłyną się w potwornym równikowym powietrzu, które ograniczy horyzont życiowy
tubylców do przetrwania kolejnego dnia. Zupełnie tak samo jak nagle ograniczył
się mój osobisty horyzont. Byle do jutra, byle jakoś przeleżeć pod wiatrakiem
jeszcze jeden dzień ... kap, kap ...
***********************************************************************************************
UGANDA
Co ja wiedziałem o tym kraju ? Oczywiście
nic. No, może jedynie, że leży w samym środku Czarnego Lądu. I jeszcze
ewentualnie o potwornej dyktaturze Amina, chyba z którejś z książek
Kapuścińskiego. Aaa, byłbym zapomniał – były jeszcze w dzieciństwie "Przygody
Tomka na Czarnym Ladzie" Szklarskich, które podobno działy się w rzeczonym
kraju. O tak klasycznych i bardziej ogólnych inspiracjach jak przygody Stasia i
Nel nawet nie wspomnę, bo przecież który 10-latek nie chciał po przeczytaniu
lektury przedzierać się przez busz i jeść codziennie chininy ?
Pomysł pojawił się dosłownie na kilka dni
przed wyjazdem, kiedy siedząc na częściowo spakowanym plecaku wsłuchiwałem się
uważnie w coraz to nowsze doniesienia o setkach ofiar śmiertelnych powyborczych
zamieszek w Kenii. Sytuacja była niestabilna, a Ambasada RP pomagała Polakom w
podróży w dokładnie odwrotną stronę od zamierzonej przeze mnie. Wizja planowanej
od miesięcy skalnej wspinaczki na wschodniej ścianie Mt Kenya nagle zaczęła się
niebezpiecznie oddalać. Tuż przed wyjazdem rozpoczęliśmy z Betty rozpaczliwe
poszukiwania informacji o innych potencjalnych wspinaczkach w środkowej i
wschodniej Afryce. Tanzania z majestatycznym Kilimanjaro odstraszała poziomem
komercjalizacji. Wreszcie po przekopaniu tony albumów i magazynów wspinaczkowych
pierwszy ślad - Góry Księżycowe, zagubione gdzieś w dżungli na granicy Ugandy i
Konga, owiane aurą tajemniczości i niedostępności. W masywie znajduje się Peak
Margherita (5109 mnpm), trzeci pod względem wysokości (po Kilimanjaro i Mt Kenya)
szczyt Afryki. Smaku dodaje fakt, że Margherita nie jest wulkanem, lecz szczytem
ukrytym w łańcuchu górskim. Niezrozumiałe dla tej szerokości geograficznej
wydaje się spore zlodowacenie i zaśnieżenie tych gór.
Wszystko działo się bardzo szybko, ledwo
wymieniliśmy w plecaku komplet kostek na szable śnieżną i śruby lodowe, a juz
zgrabny samolot Air Kenya przenosił nas ponad ciemnymi wodami Jeziora Wiktorii z
niespokojnej Kenii do nieznanej nam Ugandy.
Stolica - powiadają - zawsze jest najgorsza.
Tak też się łudziliśmy, za dobry omen tego co będzie przyjmując małpki
baraszkujące w ogrodzie naszego hotelu. Gwar, harmider, ukrop, kurz, brud,
spaliny, tłum ludzi – to wszystko powodowało, że z przyjemnością i uśmiechem na
twarzy wbiłem się o godzinie 7.00 w siedzenie kursowego autobusu z Kampali do
Kasese. Nieco mniej uśmiechnięty, za to bardzo spocony, siedziałem bez ruchu
cztery godziny później w tym samym miejscu na tym samym dworcu, uważnie
obserwując jak autobus powoli wypełnia się pasażerami, bagażami, kilkoma setkami
kurcząt, handlarzami obwoźnymi, sprzedawcami cudownych leków, jedzeniem i
napojami, wszystko w ogólnym ścisku i smrodzie.
Później było już tylko gorzej, już na
początku podróży w ogólnym rozgardiaszu plecak Betty jakimś cudownym sposobem
wyparował bez śladu z autobusu. Szybkie podliczenie strat pod katem wspinania:
buty górskie, okulary lodowcowe, filmy do aparatu, czołówka, kask. No, ładny
początek, podsumowaliśmy, z niepokojem obserwując na nodze Betty pęcherz
wielkości pokrywki od słoika - rezultat niefortunnego zsiadania z
motocykla-taksówki w Kampali (Betty wykazała tu brak doświadczenia z wiejskich
dyskotek).
Podbudowani moją naczelną górską dewizą
(czyli "jakoś to będzie") oddaliśmy się podziwianiu obłędnie zielonych,
pagórkowatych krajobrazów Ugandy, przeplatanych czerwoną ziemią i wioseczkami, z
których obrazy mogłyby z powodzeniem zostać wykorzystane przez organizacje
charytatywne do promowania w Europie troski i współczucia dla Afryki. Po wielu
godzinach jazdy wesoły autobus zaczął obniżać się na dno Wielkiego Rowu
Afrykańskiego, odsłaniając widoki na krainę sawanny oraz wielkich i wspaniałych
jezior. Po drugiej stronie Wielkiego Rowu czekały Góry Księżycowe, otulone
szczelnie gęstą pierzyną chmur.
TROPICIEL
Któż nie chciałby wytropić lwa ? No, o lwa
to jest bardzo ciężko, ale innych zwierząt to jest po prostu zatrzęsienie,
obiecywał nam przypadkowy naciągacz. Antylopy, bawoły, słonie to mamy jak w
banku. Tylko trzeba zapłacić za kierowcę z samochodem, który dowiezie w
odpowiednie miejsce, już on się na tym zna. Pewnie, że spróbujemy, przecież
jesteśmy w Afryce a nie w zoo, a to spora różnica !
Po pierwszej godzinie jazdy z „tropicielem”
wyłączyłem aparat gotowy do strzału, ponieważ patowa sytuacja niebezpiecznie
nadwyrężała stan jego baterii. Po drugiej godzinie jazdy Betty osunęła się na
siedzeniu i zaczęła drzemać (tropienie rozpoczęło się wcześnie rano). Po
trzeciej godzinie zaczęło strasznie padać. Tak strasznie, że nawet nie dało się
zrobić zdjęcia znudzonym leżącym w błocie bawołom, które nasz tropiciel w końcu
„wytropił”.
Zrozumiałem wtedy, że zdjęcia do magazynu
National Geographic nie powstają ot tak sobie, a dzikie zwierzęta wcale nie
pchają się same przed obiektyw aby koniecznie pochwalić się jakie są piękne.
Ostatecznie jednak zwierzęta zobaczyliśmy.
Ale nie na polnych sawannowych drogach, po których tłukliśmy się przez cały
poranek. Zobaczyliśmy je wracając już z „tropienia” przy zwykłej asfaltowej
drodze, tej samej którą jechaliśmy dzień wcześniej autobusem. Trzy słonie i
spore stada antylop. Nasz tropiciel był niezwykle zadowolony z siebie, a ja
jakoś nie mogłem pozbyć się myśli, że te słonie wcale nie musiały akurat
przechodzić przez asfaltówkę kiedy przejeżdżaliśmy. Tropienie to bardzo
nieprzewidywalna sprawa.
Jak bardzo nieprzewidywalna, przekonaliśmy
się już wkrótce. Moje znudzone oko dostrzegło niespodziewanie w niewielkiej
odległości wyprężoną sylwetkę wielkiego lwa. Nie, nie czaił się na nową zdobycz,
prężył się bo robił kupę. Zaledwie kilka wspaniałych sekund kiedy lew zrobił co
trzeba i ponownie położył się w trawie, zupełnie niewidoczny. Mieliśmy ogromnie
dużo szczęścia ponieważ w dzień lwy śpiące w trawie są kompletnie niewidoczne, a
biegają i polują głównie w nocy. I chociaż może nie jest to zdjęcie na miarę
National Geographic, to jednak moje zdjęcie srającego lwa darzę ogromną nutą
nostalgii i wdzięczności dla losu, że dane mi było przez tych kilka pięknych
chwil oglądać Króla Zwierząt na wolności i poczuć się prawdziwym tropicielem.
RUWENZORI
W tutejszym języku oznacza to góry zsyłające
deszcz, to wiedzieliśmy. Nie wiedzieliśmy tylko jak wiele tego deszczu zsyłają
...
Od początku miałem niejasne wrażenie, że
tutejsi murzyni nigdy nie byli na żadnych kursach negocjacji. Tzn. ewidentnie
nie dążyli do osiągnięcia kompromisu zadowalającego obie strony. Wręcz
przeciwnie, negocjacje pojmowali w swoisty sposób jako postawienie muzungu
ultimatum („muzungu” oznacza „białasa”, czyli taką odwrotność naszego słowa
„czarnuch”, wszystko na opak...), na które albo muzungu się zgodzi i wyskoczy z
dolarów, albo muzungu wróci do Europy i gówno w Ugandzie zobaczy. I chociaż moja
handlowa dusza płakała, w ostatniej przejezdnej przed górami wiosce posłusznie
pozbywaliśmy się nadmiernego zdaniem tubylców balastu dolarów, zatrudniając
łącznie 7 osób. Co do przewodnika nie mieliśmy żadnych obiekcji, miał nas
przeprowadzić przez lasy deszczowe i bagna, no ale 6 tragarzy ? Jeszcze nie
wiedzieliśmy, jak bardzo będziemy dziękować losowi za tragarzy...
Już w pierwszym dniu podejścia niespodzianka
– w górach, w których spodziewaliśmy się być zupełnie sami, natykamy się na
wielką wyprawę z Austrii. Dwie niezależne grupy, starsi i młodsi Austriacy,
łącznie 16 osób plus ponad 30 tragarzy niosących chyba wszystko co w
niegościnnych górach może przypominać Austrię, łącznie z porcelanowymi talerzami
do podania obiadu. Aż miło popatrzeć jak tragarze i kucharze uwijają się przy
obsłudze Austriaków, gotują, zmywają, noszą wodę. Śmiejąc się z tego
austriackiego zamieszania zasypiamy w namiocie.
Przez kolejne dni dowiadujemy się, że lasy
deszczowe to nie tylko taka ekscytująca nazwa, ale koszmarnie wilgotne miejsce,
w którym czasem nie pada deszcz. Poznaliśmy różne odmiany deszczu, padającego
bez ładu i składu w różnych porach dnia i nocy. Najgorzej jest z ciuchami
przeciwdeszczowymi, zaiste trudny wybór: albo nie ubierać i zmoknąć od deszczu,
albo ubierać i zmoknąć od własnego potu. I nie pomoże nawet najbardziej na
świecie oddychający goretex. O ile w głębokich dolinach wybór ten może być nawet
zabawny, o tyle w wyższych chłodniejszych partiach zabawny być już przestaje.
Niesamowite lasy deszczowe wraz z wysokością
zmieniają się w lasy bambusowe, które fachowo powinny nazywać się „deszczowymi
lasami bambusowymi”. Nareszcie nie będzie krwiożerczych mrówek, które nawet po
zabiciu nie odpadają od ciała, tylko wiszą martwe, jak kleszcze. Zaczyna się za
to potężne błoto. Austriacy śmieją się z koloru moich gumiaków. Po kradzieży w
autobusie dałem Betty swoje buty trekkingowe, a sam kupiłem jedyne w 100%
nieprzemakalne obuwie dostępne w Ugandzie – śliczne jaskrawozielone gumiaczki.
Okazały się one strzałem w dziesiątkę w panujących w dżungli warunkach.
Kolejnego wieczoru dochodzimy do schronu
imienia Johna Matte, szefa klanu tragarzy, ponoć ojca 45 dzieci. Spędzamy kilka
godzin na suszeniu centymetr po centymetrze naszych ciuchów nad kociołkiem z
węglem drzewnym. Zaczynamy rozumieć po co nam tylu tragarzy. Austriacy nie suszą
niczego, pewnie tragarze niosą im suche ciuchy na każdy dzień. Nie biegają też
po wodę do rzeki i nie gotują sobie jedzenia. Jedyne co gotują to siebie do
wieczornej mięsnej uczty. Kiedy rankiem wmuszam w siebie kolejną porcję jedzenia
z proszku o nazwie „słodka chwila”, Austriacy dostają na śniadanie omlety z
gorącymi tostami. Muszę wyjść. Mógłbym własnoręcznie w brutalny sposób
zamordować pomysłodawcę nazwy „słodka chwila”, albo co gorsza kazać mu to żreć w
kółko przez tydzień gnojowi.
Ostatnim etapem i zaporą przed górami są
bagna. Nie do ominięcia, wypełniają całe doliny od zbocza do zbocza, zasilane
nieustannymi deszczami. Jest kilka sposobów przechodzenia bagien:
I. Sposób pierwszy: skakanie po kępkach
traw:
-
ZALETY: kępki traw się nie zapadają, można
skakać „o suchym gumiaku”;
-
WADY: kępki traw są chwiejne, przy
dłuższym skoku między kępkami można nie utrzymać równowagi i wpaść głęboko w
błoto;
II. Sposób drugi: „na owada”, tzn.
przebieranie nogami tak szybko, że żadna z nóg nie zdąży się zbyt głęboko zapaść
(jak niektóre owady biegające po wodzie):
-
ZALETY: można przebyć w ten sposób nawet
ciężkie, nie rokujące nadziei odcinki;
-
WADY: sposób dość zawodny na wysokości
4000m, błyskawiczna zadyszka może doprowadzić do zatrzymania na dłużej w
połowie zaplanowanego odcinka;
Jak nietrudno się domyślić stosowaliśmy w
terenie bagiennym sposób łączony, będący kombinacją sposobu I i II, dziękując
jednocześnie Opatrzności Bożej oraz Chciwości Murzynów, że nie musimy mieć na
sobie 20 kg plecaków, z którymi na plecach oba w/w sposoby byłyby niezwykle
zawodne. Po przejściu bagien Austriacy przestają się śmiać z koloru moich
gumiaczków.
Ja z kolei przestaję się śmiać z ich obsługi
logistycznej, najbardziej doskwiera brak bardziej stałego pokarmu. Na jednym z
postojów udało mi się wyżebrać od naszego przewodnika metodą „na współczucie”
jedną kromkę chleba. Uradowany przetargałem kromkę na pół i podbiegłem do Betty
aby podzielić się tą fantastyczną wiadomością, że dostałem od murzyna kromkę
chleba, Betty jednak nie wydawała się być zachwycona tym faktem. Zjadłem obie
połówki sam, w zadumie i skupieniu.
Spotykamy przemoczonych i zmiętych Norwegów,
wracających z nieudanej próby wejścia na Margheritę. Opowiadają o tym jak ciężko
wspinać się na mrozie, kiedy wszystkie ubrania i buty są mokre.
Po chłodnej nocy spędzonej na 4000m jeden z
Austriaków o pomarszczonych stopach chce odkupić ode mnie gumiaczki w śmiesznym
przecież jaskrawozielonym kolorze. Zrezygnowałem jednak z ubicia interesu życia,
wiedząc już doskonale, że będę miał szansę wejścia na szczyt tylko pod warunkiem
wspięcia się jak najwyżej w gumiaczkach i założenia suchych butów z rakami
dopiero w decydującej fazie. Morał z opowieści Norwegów był dla mnie jasny -
kluczem do wejścia na szczyt będzie dobra logistyka, tzn. doniesienie jak
najwyżej suchych butów, skarpetek, rękawiczek i kurtki puchowej. Łatwo
powiedzieć, tyle że w ogólnej wilgoci i stęchliźnie nawet rzeczy owinięte
szczelnie w reklamówki zdają się być jakieś lepkie, wilgotne i śmierdzące.
Ubranie na sobie mam mokre i utaplane po uda w błocie.
Jeśli tak wygląda pora „sucha”, to co się
dzieje w porze „deszczowej”, zapytałem nieopatrznie naszego przewodnika. Osuwają
się zbocza górskie, podsumował krótko.
Tak bardzo znienawidziłem wodę podczas tego
wyjazdu. Poprzysięgam najgorsze zemsty na wodzie, że nie będę się mył przez
miesiąc, albo jeszcze coś gorszego.
Popołudniu świeci piękne słoneczko, wlewając
w dusze nadzieję na lepsze jutro i skłaniając do mądrych i uczonych dyskusji o
barometrze i podnoszącym się ciśnieniu, uciętych przez nagły powrót pogody do
normy. Nadal pada deszcz.
MARGHERITA
Czekamy na okienko pogodowe. Jest !
Wychodzimy. Ledwo kilkanaście minut „okienka”. Znowu deszcz. Spełniają się
koszmary z opowieści Norwegów, na wysokości 4300m deszcz płynnie, bez żadnego
wytchnienia zamienia się w śnieg i robi się chłodno. Przemykamy po skalnych
zboczach w gumiakach, trzymają zadziwiająco dobrze na skale, to chyba z powodu
miękkiej gumy. Austriacy pozostają tego dnia na 4000m, jedni chcą odpocząć, inni
suszyć buty, jeszcze inni schodzą z powodu kłopotów z wysokością. Około 12.00
docieramy do schronu Elena na wysokości 4500m. Krótka narada z przewodnikiem,
który twierdzi, że warunki są „dobre i stabilne”. W tutejszym slangu „dobre”
oznacza widoczność na poziomie umożliwiającym zobaczenie partnera na drugim
końcu liny. Jeśli partnera nie widać, to warunki są „złe”. Z kolei „stabilne”
oznacza, że wskazany poziom widoczności nie ulega częstym zmianom.
Wychodzimy więc w warunkach, w których w
Europie nikt normalny nie wychyla głowy ze schroniska – śnieżyca, wiatr, mgła,
widoczność 30-50m. „Dobre i stabilne” warunki jak na Ruwenzori, gdzie rozbuchane
wilgotne równikowe powietrze bez końca rozbija się o góry. Góry, których przez
kilka dni podejścia nie mieliśmy nawet szansy zobaczyć. Trzeba mieć szczęście,
żeby się odsłoniły.
Zaśnieżone żlebiki i żeberka skalne
wyprowadzają nas na wielkie plateau Stanley’a. Goretexy z mokrych robią się
zalodzone i sztywne. Na plateau nie ma skałek dających punkt odniesienia. Jest
tylko biel. Prawdziwy test dla naszego przewodnika. Odcinek ten nazwałem
„próżnią” ponieważ nie widać nic, ziemia, niebo, wszystko jest jednolicie białe.
Jak przed stworzeniem świata. Widać tylko zawieszone w próżni postaci. Jeśli
Betty podnosi się nagle w próżni do góry, to znaczy że będzie pod górkę. Ja w
ogóle niewiele widzę. Wyglądamy z Betty jak popaprańcy, ja mam na nosie „okulary
lodowcowe” wycięte z kartoniku po soczku mango (z dwoma płaskimi nacięciami dla
ochrony przed ślepotą śnieżną) oraz kufajkę zamiast kasku, Betty jak kot w
butach, w moich trekkersach o 5 numerów na nią za dużych, na tym jeszcze raki.
Przewodnik jakimś cudem znajduje w tej mgle
obejście Mt Aleksandry – jeden zjazd i trawersujemy jej zbocza, 4800m. Teraz już
prosto w górę, tylko 300m. Śnieżne zbocze i zaporęczowany mikstowy odcinek
wyprowadza wprost na łatwą grań szczytową, aż do tablicy, która jest jedynym
obiektywnym dowodem osiągnięcia wierzchołka. Jedynym, bo nie widać nic. Godzina
17.00, wysokość 5109m, w ciągu dnia zrobiliśmy 1100m podejścia, a o 19.00 będzie
ciemno. Nie tracimy czasu.
W drodze powrotnej podczas ponownego
trawersowania plateau Stanley’a fantastyczna niespodzianka – nad masywem nagle
rozdziera się niebo, ukazując jak na dłoni wszystkie wspaniałe wierzchołki –
Margheritę, Aleksandrę, Elenę i wiele innych, no jednym słowem całą angielską
rodzinę królewską z końca XIX wieku. Unikatowy spektakl, mieliśmy szczęście.
Widowisko trwa kilkanaście minut, po czym wszystko wraca do normy – śnieg,
zawierucha, mgła. Zjazd nad schronem Elena robimy już po ciemku.
Jakże miłe powitanie – dwójka tragarzy
wybiega z Eleny, krzyczy, cieszy się, ściskają mnie. Jakie to niesamowite,
pomyślałem sobie, że ci prości ludzie tak bardzo cieszą się z naszego zdobycia
góry, celu dla nich tak bardzo abstrakcyjnego. A jednak potrafią gratulować nam
sukcesu.
Jakiś czas później dowiedziałem się, że
tragarze w swoim dziwnym języku wcale nie gratulowali nam zdobycia szczytu,
tylko tak strasznie się cieszyli, że nie będą już musieli marznąć w dziurawym,
wyziębionym i przewianym schronie na wysokości 4500m.
POWRÓT
Droga w dół chociaż równie ciężka i mokra,
nie mąciła już mojego spokoju. Wejście na Margheritę spowodowało, że wszelkie
przeciwności przyjmowałem już z uśmiechem na twarzy, a wszędobylską wilgoć i
deszcz traktowałem jako specyficzne ozdobniki tych dziwnych gór, które dane mi
było oglądać zaledwie przez kilkanaście minut.
Uśmiech towarzyszył mi już do końca pobytu w
Ugandzie, a nawet pogłębiał się z dnia na dzień, kiedy odkrywaliśmy uroki tego
kraju – wiatr smagający twarz na motorze, gdy drogę przebiegają zebry, guźce i
małpy, noclegi nad jeziorem, w którym pomrukują hipopotamy, uganianie się po
buszu za hienami, antylopami i zebrami, śmieszne kameleony i wreszcie plaże nad
jeziorem Wiktorii. Jeziorem, które w Europie pewnie nazywałoby się morzem.
Później Betty odlatuje już do domu, a ja
spędzę jeszcze dwa dni w Kenii, w Mombasie. Na pewno będzie fajnie, portowe
miasta są takie kolorowe i ciekawe...
*****************************************************************************************
EPILOG
kap, kap... taaak, spisanie ostatnich
przygód to był dobry pomysł, przesunął wskazówkę zegarka o kilka godzin do
przodu, i to bez ruszania się z łóżka. Tulę się do poduszki, której w domu
bałbym się nawet dotknąć patykiem. Koniec pieniędzy. Zostało 1000 szylingów w
kieszeni i 30 dolarów jakby co na ewentualny podatek wyjazdowy z tego bajzlu.
Cóż, nie będzie kupowania pamiątek. Odliczam godziny do osiągnięcia Bram Raju.
Jeszcze szesnaście, strasznie dużo, chyba nawet zegarek działa wolniej w tym
ukropie. Bramy Raju do właz do samolotu. Tam będzie klimatyzacja. I piwo. Tutaj,
w piekle portowego miasta nawet odpoczynek jest męczący. Sen jest krótki i
przerywany, zresztą jak tu zdrowo zasnąć po całym dniu nicnierobienia ? Niczego
nie pozwiedzam i nie zobaczę, jakoś przewegetuję te dwie doby. Jedne z
najdłuższych w moim życiu. ...kap, kap...
Mombasa, 27.01.2008
_______________
Tekst autorstwa Sławomira
Kaweckiego a Betty to Beata Michalska
12.
11.
Notatka o prusiklowaniu ............... 2006 r.
W aspekcie niedzielnego treningu z "ratownictwa szczelinowego" wynikł problem
- jakich pętli używać.
Po analizie poniższych tabelek - każdy może sam wnioski wyciągnąć.
Według mnie do prusików /awaryjnych/ powinniśmy używać pętli minimum 4 mm niezależnie od
materiału z jakiego są zrobione, do nożnego prusika /dla ekstremalistów/
polecałbym 3 mm kevkar/ . Przy okazji chcę zaznaczyć, że pętla nożna do Poigne powinna
mieć minimum 4 mm. Chcę zaznaczyć, że to są moje poglądy i niekoniecznie
są jedynym aksiomatem w tej kwestii. Jeszcze jedno - prusików w tej "dobie
używany jedynie awaryjnie" - ale mimo wszystko należy to opanować.
Jerzy Ganszer
Dane są podane w jednostkach daN Uwaga - 1 daN
= 0,981 kg/
|
Wytrzymałość na zrywanie |
| Średnica mm |
Odpis z "prospektu" o linach /sklep z linami
koło tunelu/ |
internet - Lanex |
internet |
| |
kevlar "Czeski" |
dynema "Czeska?" |
tworzywo sztuczne /najbardziej popularne/ |
Beal |
| 2 |
|
|
|
70 |
| 3 |
220 |
- |
190 |
180 |
| 4 |
440 |
300 |
340 |
330 |
| 5 |
560 |
400 |
510 |
580 |
| 6 |
710 |
480 |
1000 |
|
Uwaga - z powyższej tabelki widać "że pewne zależności" są "dość
problematyczne do analizy".
10.
W następujących
obiektach jaskiniowych Polskich Karpat Fliszowych stwierdzono obecność
studniczka /Niphargus Tatrensis - Wrześniowski/
Jaskinia
Malinowska K.Bs-03.31 /stanowisko historyczne/
Jaskinia Mokra
K.Bs-02.09
Jaskinia
Miecharska K.Bs-03.77
Schron nad Drogą
III K.Bs-02.68
Pewne dane na ten
temat można znaleźć w Bazie Danych Polskich Karpat Fliszowych na stronie
internetowej SBB.
J.G.
9.
Eksploracja
i
inwentaryzacja
jaskiń
polskich
Karpat
Fliszowych
(wrzesień
2005
r. –
sierpień
2006
r.)
Grzegorz
Klassek, Tomasz
Mleczek
Klub
Taternictwa Jaskiniowego
„Speleoklub” z
Bielska-Białej
(SBB)
i Stowarzyszenie
Speleoklub Beskidzki
z Dębicy
(SSB) składają
tradycyjny komunikat
z prac
eksploracyjno-inwentaryzacyjnych
prowadzonych w
polskich Karpatach
Fliszowych przy
współudziale
innych klubów
i osób
niezrzeszonych.
Nowe
materiały
inwentaryzacyjne prezentowane
są w „Zacisku”
– biuletynie SBB,
w „Jaskiniach
Beskidzkich” – biuletynie
SSB, w „Jaskiniach”
– ogólnopolskim piśmie
speleologicznym, jak
również na
stronach internetowych
wymienionych klubów
(www.speleo.bielsko.pl
www.ssb.strefa.pl).
Wyniki prac
eksploracyjno-inwentaryzacyjnych
za okres
od września
2005 r.
do sierpnia
2006 r.
to udokumentowanie
49 nowych
jaskiń
i schronisk
skalnych. Nie
ujęto
jednak obiektów,
w których
prowadzona jest
jeszcze eksploracja.
W
rozbiciu regionalnym
wyniki te
przedstawiają się
następująco:
Beskid Śląski
Wiosną
2006 r.
opublikowano największe
odkrycie w
polskich Karpatach
Fliszowych. Członkowie
SBB tzw.
Grupa z
Malinki i
Cz. Szura
przeprowadzili podstawową
eksplorację
i inwentaryzację
Jaskini Miecharskiej
K.Bs-03.77
(1744 m
długości;
56,3
m deniwelacji).
Drugie
znaczące
odkrycie miało
miejsce w
rejonie Stołowa.
Członkowie
Speleoklubu Dąbrowa
Górnicza wyeksplorowali
Jaskinię Dującą
K.Bs-04.47
(582 m
długości;
18 m
deniwelacji). W
tym rejonie
członkowie
SBB Cz.
Szura, B.
Juroszek, M.
Procner, T.
Kudłacz,
K. Borgieł
wznowili eksplorację
w Dziurze
w Stołowie
K.Bs-04.15
(stary problem).
W wyniku
tych prac
długość
jaskini z
4,5
m wzrosła
do 88
m, a
głębokość
z 4
m do
14,3
m.
W
rejonie Grabowej
odkryto 5
obiektów: Cz.
Szura (SBB)
Studnię w
Grabowej K.Bs-04.53
(5 m
długości,
3 m
głębokości),
B. Juroszek
(SBB) Jaskinię
w Grabowej
1 K.Bs-04.48
(5 m
długości),
Szczelinę w
Grabowej K.Bs-04.49
(2 m
długości),
Jaskinię
w Grabowej
2 K.Bs-04.50
(2,5
m długości),
Jaskinię w
Grabowej 3
K.Bs-04.51
(5 m
długości),
Jaskinię w
Grabowej 4
K.Bs-04.52
(4 m
długości).
W
rejonie Malinowa
zlokalizowano nowy
obiekt – B.
Juroszek (SBB)
– Studnię
w Malinowie
II K.Bs-03.76
(51 m
długości,
8,1
m głębokości),
a Jaskinia
w Malinowie
VI zwiększyła
długość
do 24,5
m.
Zwiększyła
się również
długość
Jaskini Srebrnej
K.Bs-03.39
do 32,5
m eksplorowanej
przez K.
Wrzeszcz i
J. Ganszera
(SBB).
Ponadto
zinwentaryzowano: Cz.
Szura (SBB)
– Schron na
Olzą I
K.Bs-01.05
(5 m
długości),
Schron nad
Olzą II
K.Bs-01.06
(3 m
długości);
T. Jonderko,
J. Ganszer
(SBB) – Okap
na Kotarzu
K.Bs-04.54
(2 m
długości),
Schron pod
Płytą
na Kotarzu
K.Bs-04.55
(4 m
długości);
J. Ganszer,
A Kucharczyk
(SBB) – Dolną
Kaskadę Rodła
K.Bs-02.90
(4,5
m długości).
Beskid
Mały
Długość
Schroniska w
Międzybrodziu
K.Bm-01.09
uległa
zmniejszeniu do
4,5
m (R.
Głowacki).
Pogórze Śląskie
Schronisko
w Marklowicach
K.Ps-01.01S
(obiekt konsekwencyjny)
w wyniku
odgruzowywania (osoby
i okoliczności
nieznane) długość
obiektu zwiększyła
się z
4,5
m do
7,5
m – ewentualne
zasoby archeologiczne
mogły
ulec zniszczeniu.
Beskid Niski
Głównym celem prac eksploracyjnych
prowadzonych przez członków SSB na tym terenie, jest położona w osuwisku w
Lipowicy Lodowa Szczelina. Ma ona obecnie ponad
200 m
długości, również w wyniku przyłączenia doń Jaskini Zmarzłej (L-36).
Również
w Jaskini Drwali-Słowiańskiej poznano nowe partie, a to głównie w wyniku
działalności
W. J. Gubały (SSB). Długość tego największego obiektu Beskidu Niskiego wzrosła
do 599 m. W.J. Gubała splanował ponadto Schronisko Miodowe (4 m
długości), Dziurę przy Drodze (2 m długości) oraz wydłużył do 23 m
Jaskinię Ukrytą (L-5). Odkryta została też Studnia Zgody
(12 m długości, 4,1 m głębokości).
Na sąsiedniej Cergowej W. J. Gubała
zinwentaryzował 8 nowych obiektów, wśród których największym z nich jest
Jaskinia Księżycowa (8,5 m długości). Ten sam splanował nowe partie w
Jaskini gdzie Spadł Samolot (ma obecnie 32 m długości i 5,4 m głębokości).
W innych częściach Beskidu Niskiego W.
J. Gubała splanował: (w rejonie Bodaków) Schronisko w Ostrej Górze III
(2,2 m długości), Holską Dziurę (5 m długości), Schronisko Wodne II
(4 m długości) oraz (w masywie Kornut) Schronisko Serowe (5 m długości).
W pobliżu Krempnej T. Mleczek i B.
Szatkowski splanowali też Beretową Kolebę
(4 m długości).
Pogórze Rożnowskie
W. J. Gubała podczas jednej z wycieczek
9. Międzynarodowego Sympozjum Pseudokrasowego w Bartkowej wyeksplorował
Schronisko Sympozjalne (2,5 m długości).
Pogórze Ciężkowickie
W tym rejonie zinwentaryzowano szereg
niewielkich obiektów wśród skałek
w pobliżu Ciężkowic. Najpierw T. Mleczek i B. Szatkowski (SSB) splanowali
Grotę Czyżyka (4 m długości) i Suchą Dziurę (2 m długości), a
następnie W. J. Gubała: Schronisko za Grunwaldem I i II
(po 2,5 długości), Schronisko w Warowni Dolnej (3 m długości), Niszę
nad Wodospadem Czarownic (5 m długości), Schronisko Czarownic
(4,5 m długości), Studnię Czarownic (3,5 m długości) oraz Okap nad
Wodospadem Czarownic (2,5 długości).
Pogórze Strzyżowskie
W. J. Gubała i T. Mleczek (SSB) w
Krajowicach koło Jasła zinwentaryzowali dwie jaskinie: Mokrą Izdebkę I
(10 m długości) i Mokrą Izdebkę II (9 m długości). Położone są one w
obrębie wychodni piaskowca rozciętej erozją przez bezimienny potok.
T. Mleczek, R. Solak, B. Szatkowski i
T. Kałuża splanowali ponadto: Schron Piec
w Głobikowej (2 m długości), Schronisko w Kamieniołomie w Stępinie (3
m długości), Szczelinę w Harkowej Skale (4,5 m długości) oraz Dusiową
Jamę (9 m długości). Dwa ostatnie obiekty znajdują się w grupie skałek w
przysiółku Piaski koło Gogołowa.
W kamieniołomie w Cieszynie T. Mleczek
i B. Szatkowski zinwentaryzowali Pańską Jamę (5 m długości).
Góry Sanocko-Turczańskie
Ekipa SSB zinwentaryzowała Szczelinę
w Kamieniołomie w Bóbrce (4 m długości,
3 m głębokości).
Według stanu na 31 sierpnia 2006 r. w
polskich Karpatach Fliszowych istnieje 890 zinwentaryzowanych jaskiń i schronisk
skalnych o łącznej długości 16.015,7 m (Tab. 1); 26 jaskiń osiąga długość ponad
100 m (Tab. 2); 18 jaskiń ma deniwelację równą lub większą od 15 m (Tab. 3).
Tab. 1.
Rozmieszczenie i
wielkość jaskiń
polskich Karpat
Fliszowych
|
Region |
Ilość
jaskiń
i
schronisk
skalnych |
Łączna
długość
(m) |
| Beskid
Śląski |
220 |
6483,5 |
| Kotlina
Żywiecka |
2 |
25,5 |
| Beskid
Żywiecki |
43 |
839,9 |
| Beskid
Mały |
49 |
867,8 |
| Beskid
Makowski |
21 |
401,5 |
| Beskid
Wyspowy |
64 |
1047,0 |
| Gorce |
36 |
331,5 |
| Beskid
Sądecki |
79 |
1333,3 |
| Beskid
Niski |
201 |
2965,2 |
| Bieszczady |
14 |
184,0 |
| Góry
Sanocko-Turczańskie |
7 |
41,0 |
| Pogórze
Śląskie |
2 |
11,0 |
| Pogórze
Wielickie |
14* |
93,0 |
| Pogórze
Wiśnickie |
7 |
42,0 |
| Pogórze
Rożnowskie |
66 |
956,0 |
| Pogórze
Ciężkowickie |
31 |
182,5 |
| Pogórze
Strzyżowskie |
11 |
55,0 |
| Pogórze
Dynowskie |
23** |
156,0 |
| Razem |
890 |
16015,7 |
*
uwzględniono
3 próżnie
pseudokrasowe w
Kopalni Soli
w Wieliczce
**
poza tym
udokumentowano tu
29 obiektów
konsekwencyjnych
Tab. 2.
Najduższe
jaskinie polskich
Karpat Fliszowych
|
L.p. |
Nazwa
jaskini |
Region |
Długość
(m) |
|
1. |
Jaskinia
Miecharska |
Beskid
Śląski |
1744,0 |
|
2. |
Jaskinia
w Trzech
Kopcach |
Beskid
Śląski |
1244,0 |
|
3. |
Jaskinia
Drwali-Słowiańska |
Beskid
Niski |
599,0 |
|
4. |
Jaskinia
Dująca |
Beskid
Śląski |
582 |
|
5. |
Jaskinia
Głęboka
w Stołowie |
Beskid
Śląski |
554,0 |
|
6. |
Jaskinia
Zbójecka w
Łopieniu |
Beskid
Wyspowy |
433,0 |
|
7. |
Jaskinia
Oblica |
Beskid
Żywiecki |
416,0 |
|
8. |
Diabla
Dziura w
Bukowcu |
Pogórze
Rożnowskie |
365,0 |
|
9. |
Jaskinia
Niedźwiedzia |
Beskid
Sądecki |
340,0 |
|
10. |
Mysiorowa
Jama w
Zagórzu |
Beskid
Makowski |
282,5 |
|
11. |
Jaskinia
Malinowska |
Beskid
Śląski |
230,5 |
|
12. |
Lodowa
Szczelina |
Beskid
Niski |
ok..
200 |
|
13. |
Jaskinia
Mroczna |
Beskid
Niski |
198,0 |
|
14. |
Gangusiowa
Jama |
Beskid
Niski |
190,0 |
|
15. |
Jaskinia
Dziurawa |
Beskid
Mały |
160,0 |
|
16. |
Jaskinia
Złotniańska |
Beskid
Sądecki |
155,0 |
|
17. |
Czarci
Dół |
Beskid
Wyspowy |
140,0 |
|
18. |
Jaskinia
Roztoczańska |
Beskid
Sądecki |
140,0 |
|
19. |
Jaskinia
w Straconce |
Beskid
Mały |
135,0 |
|
20. |
Jaskinia
Chłodna |
Beskid
Śląski |
125,0 |
|
21. |
Jaskinia
Czarne Działy
III |
Beskid
Mały |
115,0 |
|
22. |
Jaskinia
Salmopolska |
Beskid
Śląski |
115,0 |
|
23. |
Jaskinia
Szkieletowa |
Pogórze
Rożnowskie |
110,0 |
|
24. |
Szczelina
Lipowicka |
Beskid
Niski |
105,0 |
|
25. |
Złotopieńska
Dziura |
Beskid
Wyspowy |
105,0 |
|
26. |
Jaskinia
w Sopotni
Wielkiej |
Beskid
Żywiecki |
101,0 |
Tab.
3. Najgłębsze
jaskinie polskich
Karpat Fliszowych
|
L.p. |
Nazwa
jaskini |
Region |
Deniwelacja
(m) |
| 1. |
Jaskinia
Miecharska |
Beskid
Śląski |
56,3 |
| 2. |
Diabla
Dziura w
Bukowcu |
Pogórze
Rożnowskie |
-42,5 |
| 3. |
Jaskinia
w Trzech
Kopcach |
Beskid
Śląski |
32,6 |
| 4. |
Jaskinia
Niedźwiedzia |
Beskid
Sądecki |
-28,0 |
| 5. |
Jaskinia
Głęboka
w Stołowie |
Beskid
Śląski |
-25,0 |
| 6. |
Jaskinia
Drwali-Słowiańska |
Beskid
Niski |
-23,8 |
| 7. |
Jaskinia
Oblica |
Beskid
Żywiecki |
-21,1 |
| 8. |
Jaskinia
Malinowska |
Beskid
Śląski |
-19,5 |
| 9. |
Jaskinia
Szkieletowa |
Pogórze
Rożnowskie |
19,0 |
| 10. |
Jaskinia
Zbójecka w
Łopieniu |
Beskid
Wyspowy |
-19,0 |
| 11. |
Jaskinia
Dująca |
Beskid
Śląski |
18,0 |
| 12. |
Jaskinia
Dolna w
Nasicznem |
Bieszczady |
-17,0 |
| 13. |
Jaskinia
w Straconce |
Beskid
Mały |
-16,9 |
| 14. |
Jaskinia
Chłodna |
Beskid
Śląski |
-16,5 |
| 15. |
Jaskinia
Mroczna |
Beskid
Niski |
-15,5 |
| 16. |
Feleczyńska
Studnia |
Beskid
Sądecki |
-15,0 |
| 17. |
Jaskinia
gdzie Wpadł
Grotołaz |
Beskid
Niski |
-15,0 |
| 18. |
Dydiowska
Jama |
Bieszczady |
-15,0 |
8.
Jaskiniowa Baza Danych Polskich Karpat
Fliszowych
Na stronie www Speleoklubu Bielsko-Biała od kilku lat
funkcjonuje duża /kilkaset pozycji/ jaskiniowa baza danych. Jest to jedyna w
Polsce tego typu ogólno-dostępna baza. Generalnie jest ona uszeregowana w formie
tabeli: nazwa jaskini, kod obiektu, długość, deniwelacja, głębokość,
przewyższenie i literatura - źródła.
Zestawienie jest uszeregowane /obszarami/ regionami /Beskid
Śląski, Beskid Żywiecki itp. - patrz Jaskinie Polskich Karpat Fliszowych tom 2
1997 - wkładka/. W ramach regionów obiekty jaskiniowe uszeregowane są według
kodów narastająco.
W kolumnie "źródła-literatura" umieszczono pozycje zaistniałe po ukazaniu się
Inwentarzy Jaskiń Polskich Karpat Fliszowych tom I,II,III / w latach 1997-98 /
wydanych przez Polskie Towarzystwo Przyjaciół o Ziemi. Są tam podane też daty
sprawozdań członków SBB - jeżeli ktoś jest zainteresowany daną pozycją może
wejść do sprawozdań /również na naszej stronie www/ i uzyska więcej danych. W
kolumnie tej można zauważyć też dokumenty internetowe o odpowiednim symbolu
/generalnie jest to data planowania, lub eksploracji/, jeżeli ktoś chce się
zapoznać z tą pozycją to może wejść do dokumentów jaskiniowych na naszej stronie
i tam zobaczy inne dane - opis, plan. Ta ostatnia pozycja jest zastępczą formą
publikacji planu i opisu, głównie z tego względu, że większość "poczytnych"
czasopism jaskiniowych nie chce umieszczać na swoich łamach małych obiektów tego
typu.
Przy symbolach czasami pokazują się znaki: "X" - oznacza, że dany obiekt
jaskiniowy został skreślony z listy /mógł się połączyć z innym przyjmując jego
nazwę, lub jest to "fikcja literacka" , "N" - oznacza generalnie zawalenie
całości lub tylko otworu uniemożliwiającego wejście do obiektu /w przypadku
odkopania literka "N" znika/, "S" - oznacza obiekt sztuczny. Litera "K" przy
symbolu oznacza słowo - Karpaty
Nastąpiły zmiany w rozmieszczeniu obszarów występowania jaskiń /patrz wkładka
tom II/
- Bmk-02 - został zmieniony na Bż-06
- Bmk- otrzymał symbol Bmk-02
- Bw - uściślono symbol na Bw-01
- Bw-01 - został na jego części terytorium określony rejon Bmk-04
- Dodano obszary Pwl - Pogórze Wielickie i Pst - Pogórze Strzyżowskie
W opisywanej bazie są nanoszone współrzędne GPS - ale mając na uwadze ochronę
jaskiń nie podaje się tego do publicznej wiadomości.
Baza jest średnio uaktualniana minimum raz na dwa tygodnie.
Na zakończenie można podać jako ciekawostkę, że na stronie www SBB można
znaleźć spis zdobywców Jaskini w Trzech Kopcach /tych, którzy się wpisali do
zeszytu pozostawionego w końcowych partiach. Średnio raz w roku /po wyniesieniu
zeszytu/ są uaktualniane dane - większość to turyści - jak na razie nie
zauważono wzrostu zanieczyszczenia tego obiektu "chęcią zaistnienia w tym
spisie".
Jerzy Ganszer
Speleoklub Bielsko-Biała 2006 r.
7.
Speleoklub Bielsko-Biała rok 2006 - statystyki, wydarzenia, osiągnięcia
Jest to luźne podsumowanie ciekawych wydarzeń, opracowane na podstawie danych
ze strony internetowej SBB.
Gdyby ktoś uznał, że pewne inne fakty są godne wyróżnienia - to może to
uczynić w luźnej formie i zostanie to dopisane poniżej.
----------------------------------------
Rekord głębokości mają Marcin Procner i Bartłomiej Juroszek w Jaskini Wielka
Śnieżna - 785 m.
Najwyższy szczyt w historii naszego klubu - Cho Oyu 8201 m - zdobył Krzysztof
Apanasewicz.
Grzegorz Michałek zdobył szczyt Island Peak 6183 w Himalajach
W Alpach po przejściu Żebra Hastlera ekipa: Wacław Michalski, Beata Michalska,
Dominika Michalska, Jerzy Ganszer, Anna Smoter /do grani/ zdobyła Aletschorn
4195 m.
Krzysztof Apanasewicz zjechał na nartach z Mont Blanc.
Granacką Przełęcz na nartach /od południa/ zdobyli Zofia Chruściel i Jerzy
Ganszer
Koronę Bańdziocha w akcji kilkudniowej zdobyli Bartłomiej Juroszek i Jakub
Pysz. W tej chwili mamy już trzy osoby, które zdobyły Koronę.
Ekipa Czesław Szury odkryła wiele ciągów korytarzy w Jaskini Wielkiej
Litworowej.
Ekipa Lubomira Zawieruchy ma pewne osiągnięcia eksploracyjne w Suchym
Wywierzysku w Sudetach .
Odbyła się wyprawa narciarska na Popa Iwana 2022 na Ukrainie - kierownik
Michał Smoter.
Godny odnotowania jest fakt, iż nasz kolega klubowy Bartłomiej Juroszek pod
ziemią spędził 33 dni!!
W Beskidach działano w wielu mniejszych obiektach. Główne osiągnięcia to
wyeksplorowanie Dziury w Stołowie K.Bs-04.15 dł. - 88 m /Szura, Juroszek,
Procner, Kudłacz, K.Borgieł/, oraz "upublicznienie Jaskini Miecharskiej
K.Bs-03.77 przez C.Szurę.
Odkrycie najwyższego stanowiska w Polsce - podkowca małego w Jaskini nad
Grzebieniem K.Bs-03.41
W tym roku mieliśmy 6 absolwentów taternictwa jaskiniowego
Nowe dzieci naszej społeczności to Daniel Kruczalak i Antoni Grzegrzułka
Odbył się coroczny Maraton Jaskiniowy, Biwak Zimowy i wyjazd dla Weteranów.
Były zagraniczne wyjazdy kanioningowe w tym jeden do wodospadu w Sopotni
Wielkiej
Odbyła się wyprawa do Rêseau de la Pierre Saint Martin
- w czasie 18 godzin ekipa 9-osobowa z górnego otworu Gouffre du Beffroi (SC3)
dotarła do sali Verna na gł. - 1054 m. wychodząc tunelem. Organizatorem wyjazdu
był C.Szura.
Jan Adamus - najstarszy członek naszego klubu - na rowerze dojechał do Rzymu
i samodzielnie powrócił.
Odbyła się dość uciążliwa akcja jaskiniowa z Lodowej Litworowej do Nowego Dna
Ptasiej przez Studnię z Rękawiczką. Niewątpliwie była to pierwsza akcja klubowa
na tej trasie.
Marek Bogacki zdobył Mont Blanc z członkami Speleoklubu Olkusz.
Wiele zespołów wspinało się w Tatrach Wysokich, często była odwiedzana
Zamarła Turnia.
W nurtach Wisły zginął nasz kolega Dominik Laszczak.
----------------
Powyższe zestawienie nie jest ułożone chronologicznie, wiele faktów nie
zostało odnotowanych. O wszystkim można poczytać na naszej stronie www. To jest
jedynie próba zaznaczenia pewnych ważnych wydarzeń w Naszym Klubie. Jedno jest
pewne - nasza działalność jest nieprawdopodobnie bogata i bardzo różnorodna
Jeżeli forma się przyjmie to podobne zestawienia możemy robić w następnych
latach.
Zachęcam do przysyłania danych uzupełniających, które zostaną umieszczone
poniżej.
Powyższy tekst będzie w "komunikatach" w Dziale Ganszera. Jeżeli Redakcja
Zacisku uzna za stosowne to może to opublikować.
Zważywszy, że jak zwykle spodziewam się "intelektualnych ataków" na następny
mój pomysł, to od razu wszystkich przepraszam, że nie zostali w powyższym
zestawieniu ujęci, lub odpowiednio "uwypukleni".
----------------------------
Na zakończenie można dodać, że w roku 2007 w odpowiednim zestawieniu na
naszej stronie www obok głębokich jaskiń, szczytów pow. 2500 m jest prowadzone
zestawienie "wielkich" trawersów jaskiniowych, wspinaczek górskich, narciarskich
przewyższeń pow. 1000 m i pokonanych kanionów.
Jerzy Ganszer
6.
Jaskinie Polskich Karpat Fliszowych - stan na
2005.09.23
W tej chwili oficjalnie jest zarejestrowanych 844
obiekty o łącznej długości 13154,50 m. Od momentu ukazania się inwentarzy Jaskiń
Beskidzkich /lata 1997-1998/ 18 obiektów uległo zawaleniu o łącznej długości
102.50 m. W liczbie tej nie podano ciągów jaskiniowych uległych zawaleniu w
jaskiniach nadal istniejących.
W Bazie Danych jest zarejestrowanych 23 obiekty
sztuczne /niejednokrotnie przypominające jaskinie/ o łącznej długości 350 m.
Mało znaną, a "najwyższą" naszą beskidzką
jaskinią jest Jaskinia Wysoka K.Pr-01.16 o dł. 17 m. i przewyższeniu 8 m.
Jest zarejestrowanych 8 obiektów /naturalnych/o
dł. 1,5m - mimo małych rozmiarów, niejednokrotnie są godne uwagi!
Obiektów od 1.7 m do 2,0 m mamy 69 /naturalnych/.
Najwyżej położonym obiektem w naszych Karpatach
Fliszowych to - Diabla Koleba /w kopule szczytowej Babiej Góry/
Najwyżej położone stanowisko nietoperza to -
Zbójnicka Grota w Babiej Górze K.Bż-04.01
Najwyżej położone stanowisko Podkowca Małego to -
Jaskinia w Jaworzynie K.Bs-03.03
Najwyżej położone stanowisko Studniczka to -
Jaskinia Malinowska K.Bs-03.31 /stanowisko historyczne/
A teraz podajemy ciekawostki - niekoniecznie
związane z powagą artykułu:
22 dwa obiekty rozpoczynają swoją nazwę od słowa
"Dziura"
17 obiekty to "Jamy"
Jaskiń Lisich mamy dwie istnieje jeszcze Jaskinia
Lisia Jama, oprócz tego są trzy Lisie Jamy i dwie Lisie Nory
Jaskiń lodowych w aspekcie nazwy są trzy.
Jaskiń Pajęczych mamy dwie, są jaskinie święte -
Jana, Justyna, Szczepana, Świerada /pieczara/.
W Beskidzie Śląskim i Małym są obiekty o nazwie -
Nora Klasska, Schron Gdzie Ganszera nie Było, Schron Pukowskiego, Schronisko
Pukusia. Obiekty te są na tyle małe, że nikt nie powinien mieć większych uwag do
"nazewnictwa".
Mamy 19 okapów, 2 Schrony pod Głazem i 3
Schroniska pod Głazem, 17 nazw rozpoczyna się od słowa "Studnia" podobnie 44
rozpoczynają się od słowa "Szczelina".
Występują "Szpary" - 3 obiekty, "Śmietniki" - 4.
Pięć obiektów rozpoczyna się od słowa "Zbójecka"
Nazwy oryginalne: Jaskinia Siekiera, Spalona, tam
Gdzie Wpadł Czołg, Lepka Studnia, Nora Cyklistów, Schronisko pod Amantem,
Schronisko Trumna, Schronisko z Wnykami, Szpara w Kobylej, Świńskie Okno,
Niewątpliwie ciekawostek tego typu można
przytoczyć więcej !
Jerzy Ganszer
5.
Artykuł do Zacisku - autor J.Ganszer /wersja 2006.04.16/
Podkowiec mały - najwyższe stanowiska
jaskiniowe występowania tego ssaka w Polsce
| Jaskinia |
Kod |
Wysokość n.p.m. |
Pomiar wysokości |
Pierwsi odkrywcy - uwagi |
Źródło |
| Jaskinia nad Grzebieniem |
K.Bs-03.41 |
1090 |
J.Ganszer |
J. Ganszer - 2006.04.13 /wysokość otworu należy
zweryfikować/ |
Sprawozdanie SBB 2006.04.13 |
| Jaskinia w Jaworzynie |
K.Bs-03.03 |
1073 |
J.Pukowski |
J.Ganszer, Z.Grebl - 2002.11.03 |
Sprawozdanie SBB 2002.11.03 |
| Jaskinia Świętego Szczepana |
K.Bsd-02.23 |
1020 |
E.Borek |
Prawdopodobnie E.Borek - 1992.12.26 |
Jaskinie Polskich Karpat Fliszowych tom 2 /Pulina/ 1997 |
| Wietrzna Dziura |
K.Bsd-01.05 |
1005 |
E.Borek |
Prawdopodobnie E.Borek - 1989.10.28 |
Jaskinie Polskich Karpat Fliszowych tom 2 /Pulina/ 1997 |
| Jaskinia Dująca |
K.Bs-04.47 |
999 |
W.Porębski |
M. Pawełczyk - 2005.11.12 |
Wiadomość "prywatna" od odkrywcy |
| Jaskinia w Stołowie |
K.Bs-04.13 |
981 |
P.Beczała |
R. Mysłajek - 1998.03.14 |
R.Mysłajek - Jaskinie Beskidzkie 1/1999 |
| Jaskinia Głęboka w Stołowie |
K.Bs-04.34 |
979 |
J.Ganszer |
2006.02.25 J. Drąg potwierdza obecność dwóch podkowców,
natomiast E. Pocha i R. Muzyczka zaprzeczają |
Sprawozdanie SBB 2006.02.25 |
| Jaskinia w Trzech Kopcach |
K.Bs-04.10 |
972 |
P.Beczała |
Podkowce małe występowały tam od "zawsze" |
|
Wyższych stanowisk można się spodziewać w kopule szczytowej Klimczoka, w
Jaskini Przed Rozdrożem w Beskidzie Żywieckim, w masywie Babiej Góry i może
kiedyś w Tatrach.
4.
Uwagi i zalecenia dla kierownika wyjazdu jaskiniowego w Tatry
Polski organizowanego przez Speleoklub Bielsko-Biała
/założenie - wyjazd jest legalny/
Poniższy schemat należy traktować jako pewną ramę pomocną w
sposób czynny i psychologiczny nad postępowaniem przed i po wyjazdowym - temat
ten nie porusza szerokiej kwestii samej akcji jaskiniowej.
Temat dla różnych klubów o innych przesłankach
historyczno-kulturowych, może się wydać dość przesadzony lub wręcz
anachroniczny. Lecz w naszym środowisku jak dotąd od wielu lat się
sprawdza /choć część osób-kierowników nie zawsze zdaje sobie z tego
sprawę/.
-
Ogłoszenie pomysłu wyjazdu /klub, internet/
-
Ogłoszenie w sposób jednoznaczny kierownika. Uwaga - kierownik
nie musi być osobą z najwyższym uprawnieniem.
-
Należy zdać sobie sprawę, że osoby z wyższym stopniem /stażem/
nie będący oficjalnym kierownikiem akcji ponosi również odpowiedzialność za
bezpieczeństwo przedsięwzięcia.
-
Należy zorganizować spotkanie przedwyjazdowe
-
W przypadku sytuacji awaryjnych /choroba, któregoś z
uczestników/ istotne jest aby istniał system łączności z kierownikiem
-
Kierownik ma prawo doboru uczestników wyjazdu !
-
Kierownik musi wiedzieć kto jedzie na wyjazd !
-
Należy przeprowadzić podział sprzętu
-
Kwestia telefonów komórkowych z uwzględnieniem łączności z
TOPRem
-
Sprawa zabrania apteczki !
-
Sprawa zezwoleń
-
Sprawa systemu alarmowego /nie tylko oparta na systemie tel.
komórkowych/
-
Należy ogłosić czas i miejsce spotkania przed akcją, przy
dużych jaskiniach kierownik może zarządzić przyjazd w przeddzień na bazę /aby
lepiej wypocząć, co w efekcie daje większe bezpieczeństwo działalności w
jaskini/
-
Po wyjściu z jaskini kierownik powinien dopilnować /zarządzić/
sposób wycofania się z uwzględnieniem zniesienia sprzętu - generalnie w górach
nie poruszamy się pojedynczo!
Należy zdać sobie sprawę, że kierownik ponosi oficjalną
odpowiedzialność za przebieg akcji - z tego względu musi czasami wydawać
polecenia mogące wydawać się dość "kontrowersyjne" dla niektórych.
Po udanej akcji ma miły obowiązek przyjmowania "większości
hołdów"
Ostatnim obowiązkiem kierownika jest dopilnowanie złożenia
sprawozdania.
Na zakończenie "tego poważnego wywodu" można dodać, że przy
zgranym zespole i dobrej "klasie" kierownika - ingerencja tego ostatniego jest
symboliczna, lub wręcz niezauważalna.
Powyższa treść niewątpliwie nie wyczerpuje tematu, lecz mam
nadzieje że przyda się innym potencjalnym kierownikom, a szeregowi uczestnicy
wyjazdu zdadzą sobie sprawę z istoty sprawy.
Jerzy Ganszer
3.
Przełęcz Mylna z nartami
Autorzy Jerzy Ganszer i
Anna Smoter
24 kwietnia 2005 r. ekipa
w składzie Anna Smoter i Jerzy Ganszer wybrała się na
ekstremalną wycieczkę narciarską na
Mylną Przełęcz przez Płytę Lerskiego. Założeniem było, aby zrobić eskapadę
wspinaczkowo - narciarską taką trochę bardziej wymagającą niż "normalne" zawody
w ski-alpiniźmie. Zabraliśmy sprzęt wspinaczkowy i narciarski.
W drodze pod ścianę obserwowaliśmy wspomniane zawody, a nawet w jednym miejscu
sędziowie wzięli nas za uczestników. Ze względu na spore zagrożenie
lawinowe, pod naszą płytę dotarliśmy od "100"
dość solidnie asekurując się - była tam duża szczelina "brzeżna" między ścianą a
zalegającym śniegiem. Mieliśmy pewne problemy, aby nie spaść do szczeliny lub
aby nie wyjechać w dół ze śniegiem na dodatek jeszcze
obijaliśmy o skały nasze narty, które już od dłuższego czasu mieliśmy na
plecach. Pokonanie Płyty Lerskiego /letnia II/ nie nastręczało żadnych
problemów, było tam mało śniegu i lodu, natomiast problem zaczął się u góry, gdzie jak wszyscy wiedzą są trawki i jest dosyć
połogo - w tym czasie zalegało tam sporo śniegu i istniała pewna obawa, że pod
wpływem naszego ciężaru wszystko poleci w dół.
Na trawersie do Mylnej Przełęczy bardzo solidnie asekurowaliśmy się i zajęło nam to sporo czasu. Podczas
pokonywania naszej drogi pogoda zmieniła się z
ciepłej i słonecznej na mroźną i wietrzną, powstała nieprzyjemna skorupa lodu na mokrym śniegu. Z samej Mylnej przełęczy
nie zjeżdżaliśmy /było tam "nierówno"/ lecz założyliśmy narty kilkadziesiąt
metrów niżej. Zjazd był dosyć męczący zważywszy
na nasze zmęczenie, zalodzony śnieg i dość spore
obciążenie sprzętem wspinaczkowym. Podczas zjazdu
pięknymi terenami nieustannie nastrój mącił ratrak kursujący na stokach
Kasprowego Wierchu ! Do Kuźnic dotarliśmy dość późno, ale w wyśmienitych
nastrojach. Po drodze w ciemnościach niedźwiedzia nie spotkaliśmy, ale
słyszeliśmy "podejrzane dźwięki", spotkaliśmy za to
samotną turystkę która podchodziła do
Gąsienicowej. Na podkreślenie zasługuje godna postawa Ani, która zgodziła
się uczestniczyć w tej "ekstremalnej" wspinaczce ....
oraz bardzo koleżeńska postawa Jurka, który na pewnym odcinku zwoził mi narty...
Niewątpliwie przed kolejnym takim szaleństwem dobrze będziemy się zastanawiać
czy na pewno nam się chce...
2.
Góra Trzy Kopce
Jedna z najdłuższych jaskiń Polskich Karpat Fliszowych znajduje się w górze o nazwie
Trzy Kopce /Beskid Śląski/. Na szczycie dalej są trzy kopce - choć zarośnięte i
słabo widoczne - jest to miejsce, w którym od kilkuset lat zbiegają się trzy
granice. Kiedyś była tu nawet granica państwowa między Polską /Koroną/ - Państwo
Łodygowickie a Komorą Bielską - Lasy Dóbr Księcia Sułkowskiego /na północy/ -
formalnie należących do Czech a potem do Austrii, na południowym - wschodzie
rozciągała się Komora Cieszyńska /formalnie należąca również do Czech a potem do
Austrii. W tej chwili na szczycie zbiegają się granice między Szczyrkiem, Brenną
i Wapienicą /formalnie Bielskiem/
J.G.
1.
Artykuł do Zacisku na 36-lecie Speleoklubu
Bielsko-Biała
Jerzy Ganszer
Zeszyt Kasowy rok 1969
W archiwum klubowym znaleziono zeszyt z opłatami klubowymi w
pierwszym roku działalności naszego klubu. Jest tam 30 osób, "odpowiednio
scharakteryzowanych" przez autora i Grzegorza Klasska.
-
Jan Adamus - działa do dzisiaj, jest najstarszym członkiem
klubu, jest żywym łącznikiem z poprzednim Speleoklubem działającym pod wodzą
Jana Hoffmanna
-
Piotr Holek - umarł na ciężką chorobę, był lubiany przez
wszystkich, jego syn o tym samym imieniu przez pewien czas działał w klubie
-
Grzegorz Klassek - pierwszy historyczny prezes obecnego
Speleoklubu, działa dalej głównie w Beskidach
-
Zbigniew Ładygin - splanował kiedyś Jaskinię w Trzech Kopcach,
mieszka obecnie w Zakopanym i czasami "działa literacko"
-
Szymon Marszałek - lubiał się wspinać
-
Wojciech Kotliński - szkolny Kolega Klasska
-
Ryszard Dąbek - szkolny kolega Klasska, jego syn Bartosz
działa obecnie w klubie
-
Danuta Niesyt - była skarbnikiem
-
Piekarski Przemysław - potem działał w Krakowie
-
Zbigniew Nowosielecki - działał w GOPRze
-
Jan Choiński - został wpisany do grona Weteranów
-
Mieczysław Szczepanik
-
Stanisław Kubica
-
Marian Żurek
-
Roman Świerz
-
Bolesław Ferfecki - poważna osoba
-
Stefan Hanula - "mistrz w swojej klasie", "uczył Klasska"
-
Jerzy Kluka - klubowicze nazywali go "Syrenką", wyjechał do
Austrii
-
Jan Łaciak - honorowy członek klubu, mieszka w Szczyrku, był
wytrawnym sportowcem /pierwsze klubowe dotarcie na dno Polski/
-
Antoni Górny - uczył Ganszera taternictwa jaskiniowego, nie żyje
-
W. Mikuszewski
-
Eugeniusz Siedławski
-
Edward Drabek
-
Stanisław Czupryna
-
Józef Gembalczyk
-
Roman Bonech ?
-
Antoni Dembowski - syn aktora z Bielska
-
Piotr Jakubiec
-
Marian Zalewski
-
Teresa Jagosz