POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ

Aktualność 2022.02.20

 Symbole Klubowe "Heraldyka "

Tutaj są rzeczy o których Członkowie Klubu powinni wiedzieć.


Oficjalna nazwa - Klub Taternictwa Jaskiniowego "Speleoklub" w Bielsku-Białej

Nazwa obiegowa - Speleoklub Bielsko-Biała

Skrót literowy  - SBB


Po zebraniu Komisji Heraldycznej, które odbyło się 2012.04.19 i 2021.02.19 ustalono co następuje:

Członkowie Speleoklubu Bielsko-Biała należący ponadto jeszcze do innych klubów i instytucji w sprawozdaniach klubowych i innych zestawieniach występują tylko jako członkowie Speleoklubu Bielsko-Biała. Mogą być odstępstwa od tej zasady - jeżeli Komisja się zgodzi!

Osoby należące ponadto do innych klubów, instytucji itp. - mogą to uwypuklić w opisie z wyjazdu lub spotkania.



Czapka z logo klubowym. Zdjęcie wykonano w marcu 2021 r



Kamil Polański przysłał zmodyfikowany projekt logo klubowego - 2021.02.15 . Po prawej wersja "lepsza"

                                                     







W grudniu 2020 r. dzięki Zarządowi SBB do Klubu dotarły naszywki z materiału, okrągłe o średnicy 8 cm. 

      Zdjęcia zaczerpnięto z internetu

 


W drugiej połowie 2020 r w klubie ukazały się naklejki loga klubowego /okrągłe, na czarnym tle/ podobne do tych jakie widać na koszulkach klubowych poniżej.  Jak będzie zdjęcie - to zostanie umieszczone poniżej.



Nowy wzorzec klubowej koszulki zaistniałej na uroczystych obchodach 50 - lecia SBB na Szyndzielni. Jesień 2019 r




Powyżej widoczni od lewej strony Byli Członkowie Klubu - Wacław Kosmowski, Mirosław Grupka i Roman Czarnecki








Powyżej widoczny Kieł Leon. Maskotka klubowa, zaistniał na II wyprawie no Maroka w 2018 r
Nazwa obiegowa "Kielon"
Zdjęcie wykonano we Francji w 2018r na kampingu pod Gouffre Berger

Poniżej treść Joanny Micherdzińskiej
"Kieł Leon. Zdrobniale "Kielon". Po raz pierwszy zaistniał na wyprawie do Maroka gdzie zdobyć miał z członkami SBB dno tego państwa. Trafił do naszego klubu dzięki Bartkowi Golikowi. Od czasu pierwszego wyjazdu pojawia się regularnie na wtorkowyh zebraniach, wyjazdach jaskiniowych i górskich oraz szkoleniach PZA. Ulubionym hobby naszej maskotki, oprócz imprezowania, jest pozowanie ze śpiącymi ludźmi."





Powyżej odznaka klubowa wyprodukowana w 2018 r

Poniżej treść Joanny Micherdzińskiej
"
Odznaka klubowa została zaprojektowana przez kolegę Krzyśka Handzlika na podstawie nowego logo klubowego. Zamówienie zostało złożone końcem 2017 roku przez aktualnego prezesa Wojtka Jasiaka i członka zarządu Joannę Micherdzińską. Matrycę oraz 100 szt. nowych lśniących i pachnących odznak zrobiła firma GRAF FREZ Irena Jagiełło z Bielska Białej."



Po lewej stronie nowa tablica, która wisi nad wejściem do siedziby klubu

 

Tablicę ufundowała firma - KMG Stolarka Sp. z o.o.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Listopad 2017 - uroczysta prezentacja nowej tablicy klubowej

Joanna Micherdzińska
Bartłomiej Golik
Paweł Gądek
Wojciech Jasiak
Grzegorz Klassek
Krzysztof Wiewióra
Tomasz Grzegrzułka
Robert Bereta
Jerzy Pukowski
Jakub Krajewski
Bartosz Baturo
Agnieszka Gądek

 

 

Zdjęcie przysłał Wojciech Jasiak.

 

 

 

 


Wzór tatuażu klubowego na lewej ręce.

Projektantem jest Michael Gröbl

Grudzień 2015 r.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Koszulki klubowe wzór 2012 /przód, tył/

Pomysłodawcą i głównym koordynatorem "produkcji" - Katarzyna Szczerba

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Koszulki klubowe "stare" /przód, tył/

Projektantem była Justyna Smoter

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


 

 

 

 

 

 

 

 

 

Propozycja instalowania naklejek klubowych


Sztandar klubu 1.

Pierwszy sztandar powstał w 1998 roku przed dużym ogólno-klubowym wyjazdem do Goufre Berger. Materiał - to skrawek płótna, nie pamiętam już skąd wzięty i przez kogo przeszyty - być może to nawet ja robiłam ale nie przywiązywałam wtedy do tego wielkiej wagi. Pamiętam że nietoperz był narysowany przez Magdalenę Caputa-Biegus flamastrem wodoodpornym. No i towarzyszył nam wtedy na wyprawie co jest uwidocznione na zdjęciach.

Powyższy tekst napisała Beata Michalska

 

 

Napisy po prawej stronie na dole:

P.S.M. FRANCJA 2006

P.ROGOŹNICZAŃSKA 2005

WŁOCHY 2002

FRANCJA 2001

FRANCJA 1998

 

Sztandar klubu 2.

 

Anna Smoter trzyma sztandar - Francja 2004

 

 

 

 

 

Chyba 3 lub 4 lata temu wybieraliśmy się na rejs jachtem po Mazurach Pomyślałem sobie, że fajnie byłoby zrobić flagę na różnego rodzaju wyjazdy, takie jak m.in. rejs, do którego się przygotowywaliśmy. W każdym razie nowo powstała flaga z naszym "netoperkiem" godnie się rozpościerała na achtersztagu, brała nawet udział w regatach.. ;-)
Materiał na flagę wysępiłem od Zośki. Emblemat nietoperza został nadrukowany sitodrukiem na dwóch kawałkach płótna, następnie zeszytych za sobą tworząc dwustronną całość o wymiarach ok. 30 x 40cm. Na całej długości obwodu została przez Anię naszyta ładna, żółta lamówka, którą szyła przez dzień cały, aż jej włosy posiwiały.. :-) .. Oczywiście na koniec na krótszym boku wszyty został niedługi repik w tym samym kolorze, co lamówka służący do mocowania flagi na czymkolwiek węzłami znanymi z taternickiego kunsztu i nie tylko.. ;-)
Zasadniczo flaga wyglądała naprawdę godnie do momentu, kiedy to Prymula nie dorwał się do niej ze swoim pisakiem..................................

Powyższy tekst napisał Michał Smoter. Występująca Ania - to Anna Smoter, Zośka - to Zofia Chruściel, Prymula - to Jerzy Ganszer.

Sztandar zaginął podczas wypadku Dominika Laszczaka wiosną 2006 r w Wiśle koło Oświęcimia.

Sztandar klubu 2 - duplikat

Dnia 2006.11.25 Ewa Chylaszek przyniosła "wykończony krawiecko z czterema uchwytami na narożnikach" poszukiwaną kopię sztandaru "2". Wydawało się, że kopii nie ma lecz "została ujawniona".

 

 

Wymiary - 34 x 49,50 cm

 

 

 

 

 

 

 

 

Sztandar klubu nr 3

Mamy już nowy sztandar, produkcję pilotował Kazimierz Kucia. Starania podjęto w chwili kiedy nie było wiadomo, że istnieje kopia sztandaru nr 2. Sztandar krawiecko wykończyła Katarzyna Wrzeszcz.

 

Wymiary - 33 x 51 cm 

 

Sztandar ten po raz pierwszy został zaprezentowany na zimowym biwaku na Choczu /w tle widać śnieg/.

Uwaga Sztandar nr 3 przebywa u Członka Komisji Heraldycznej Miłosza Kubicy i on bezpośrednio nim zarządza.

 

 



 

Sztandar nr 3 /ten sam co powyżej/ stan maj 2009.

Napisy po lewej stronie:

MAROCO 2006

ISLANDIA 2007

WYSPY OWCZE 2007

UGANDA 2008

TANZANIA 2008

KENIA 2008

                                                                                                     MAROCO 2008

                                                                                                     PAMIR 2008

                                                                                                     TURCJA 2008


 

Grupa Speleoklubu Bielsko-Biała w masywie Chocza - od lewej stoją:

Bartosz Dąbek, Jan Adamus /Zupa/, Beata Burdynowska, Adam Kucharczyk, Tomasz Pukowski, Jerzy Niepsuj - Weteran, z tyłu Zbigniew Mastalski - Osoba Towarzysząca, Zofia Chruściel, Wacław Michalski,

siedzą - Jerzy Koczur, Beata Michalska, Katarzyna Wrzeszcz, Agnieszka Kawik

leżą - Jerzy Ganszer, Jerzy Pukowski

 

 Autorem tego zdjęcia jest Michał Smoter i za jego zgodą i zezwoleniem zostało tutaj zaprezentowane.

 

 


Esprit de corps i tradycja Speleoklubu Bielsko-Biała

Czyli zbiór różnych cech odróżniających grotołazów z Bielska-Białej.

Klub Taternictwa Jaskiniowego "Speleoklub" Bielsko-Biała jest dość dziwną i mocno zróżnicowaną instytucją. W niniejszym opracowaniu jest próba zobrazowania pewnych szczególnych cech naszej społeczności, które w różnych okolicznościach staja się nawet "towarzyskimi nakazami".

Gest klubowy - prawa ręka trzymana na wysokości ucha "równolegle do niego". Jest to najnowsza modyfikacja gestu klubowego przeprowadzona podczas wyjazdu do kanionów Szwajcarskich w sierpniu 2010 r. Należy wspomnieć, że modyfikacja gestu była już raz przeprowadzana  przez  rozszerzone posiedzenie Komisji Heraldycznej dnia 2010.01.19 /patrz sprawozdania/.  Na spotkaniu dnia 2018.02.07 w Słodowni na Starym Rynku uściślono - odległość ręki od ucha powinna być równa szerokości dłoni

w skrócie jest to trzymanie prawej dłoni naprzeciwko prawego ucha w odstępie  równą szerokości dłoni.

Szwajcaria 2010 - gest klubowy ....

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dość dobrze jest opracowana historia powstania odznaki klubowej patrz Zacisk nr 24 str. 30, oraz Zacisk nr 26 str. 35.

Sformułowanie Esprit de corps nie ma przetłumaczenia na język polski , jest to określenie francuskie - "duch koleżeństwa" - w chwili obecnej czasami używa się tego w terminologii wojskowo-historycznej. W skrócie jest to wielka siła "psychiczna" pozwalająca na niebywałe odważne czyny.....


Odznaka klubowa

 

 

 

 

 

 

Po lewej stronie wzór pierwszy, po prawej nowsza wersja z wygrawerowanym napisem PTTK. Kolor czarny na odznace z czasem się wyciera i wszystkie przyjmują odcień jednolity.

Od wielu lat odznaka jest przydzielana osobom po chrzcie /czyli absolwentom/, lub osobom "pasowanym". Do chrztu można przystąpić po ukończeniu kursu taternictwa jaskiniowego. Spis absolwentów jest w innym dziale i jest prowadzony od roku 1987.

Po lewej widoczna metalowa matryca, z której wytłacza się nasze odznaki klubowe. Od kilkudziesięciu lat produkcją zajmuje się pan Andrzej Czauderna, który prowadzi zakład grawerski na ul. 11- Listopada 84.

Na zdjęciu widoczne jest pękniecie matrycy /stan z 2009r/.

 

 

 

 

 


 


Naklejka klubowa.

Występuje w kilku wymiarach.

Wersja na kask, litera "S" była na czerwonym polu. Produkcję zaprzestano przed 2011 r. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Powyżej produkcja z 2011 r. Pilotował Błażej Nikiel. średnica 45 mm - kolor jaskrawo czerwony!

 

Wersja zasadnicza                                                           Wersja anglojęzyczna

 

 

 

 

 

 

Zalecane naklejanie naklejki klubowej na samochodach.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Sposób instalowania okrągłej nalepki na plecaku przy pomocy kawałka rzepa. Uwaga od kwietnia 2008 r. to oznaczenie traci na znaczeniu - zwłaszcza, że są odpowiednie naszywki. Patrz niżej. 


Hymn Speleoklubu Bielsko-Biała

Jest w Bielsku Białej taki klub

Gdzie członków czasem bywa stu

I ścisły zarząd jest , prezes nad nim też

Ej prezesie mój

Ref.. My jaskiniowcy niejedną dziurę znamy już

My jaskiniowcy szukamy dziurek wszerz i wzdłuż

W jaskini znajdziesz pełno snów

Ciemności , skały czasem smród

I duży ciężki wór, zimne stopy twe

Jurku gdzie jesteś znów.

Ref. My jaskiniowcy niejedną dziurę znamy już

My jaskiniowcy szukamy dziurek wszerz i wzdłuż

Ja nigdy nie opuszczę cię

Nie będziesz przy mnie w nocy sam

Ja czuję oddech twój , oczy piękne twe

Szczęścia nie zabraknie nam.

Ref. My jaskiniowcy niejedną dziurę znamy już

My jaskiniowcy szukamy dziurek wszerz i wzdłuż

A kiedy przyjdzie taki dzień

I czas wyprawy zacznie się

Pakujesz wielki wór no i puchów moc

Czeka cię niejedna noc.

 Ref. My jaskiniowcy niejedną dziurę znamy już

My jaskiniowcy szukamy dziurek wszerz i wzdłuż

I przeszły lata , minął czas

Odeszły dziury ognisk dym

I tylko jedno wiedz , dziurkę małą masz

Tą co znajdziesz w łóżku swym.

Ref. My jaskiniowcy niejedną dziurę znamy już

My jaskiniowcy szukamy dziurek wszerz i wzdłuż

autor: Zdzisław Grebl

absolwent kursu z 1975/6 r.

Hymn Speleoklubu Bielsko-Biała jest wydrukowany w Zacisku 26/2010 na stronie 36


 Gablotka klubowa  na ul. 11 Listopada w Aptece pod Białym Orłem /lato 2006/

 Uwaga - zdjęcie historyczne. Gablotka w tym miejscu działała przez 25 lat do roku 2016

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


Kronika I /czerwona/ - pisana w latach 1975 do 1979, autorem całości był Grzegorz Klassek .

 

 

 

 

 

 

Kronika II /zielona/ - pisana w latach 1980 do 2002. Autorami byli: Grzegorz Klassek, Katarzyna Jasionek. Piotr Majchrzak, Błażej Nikiel, Beata Michalska .


 


 

 

 

 


 

Kronika III - pisana od roku 2003 przez Sylwię Wójcik, do IV kwartału 2006 r. przez Katarzynę Wrzeszcz, potem przez kilka lat kronikę pisał Tomasz Stryczek. Od początku 2010  do października 2012 - zaszczyt ten pełni Jakub Krajewski.

 

 

 

 

 

Kronika IV - od października 2012 do 31 stycznia 2022 r prowadziła Honorata Kaczmarek.

W tej chwili redaktorem jest Elżbieta Pikania

 

 

 

 

 

 

 

 


Powyżej widoczna widokówka klubowa. Autorem jej jest Michał Smoter. Wysyła się ja między innymi osobom "niedysponowanym czasowo".

Podczas powodzi w 2010 duży zapas klubowych widokówek został stracony!


Informacje dodatkowe 

- pełnoprawnym członkiem klubu może zostać osoba, która posiada uprawnienia (w tej chwili kartę taternika)

- aby dostać odznakę klubową należy:

                a) skończyć kurs taternictwa jaskiniowego (egzamin teoretyczny i praktyczny)

                b) przejść chrzest kursanta, lub być pasowanym 

- w klubie istnieje biblioteka zawierająca pozycje z literatury speleologicznej i górskiej

- w magazynie klubowym każdy członek klubu z uprawnieniami może wypożyczyć sprzęt

         (głównie jaskiniowy do ogólnego użytku)

- wyjazd klubowy charakteryzuje się tym, że:

                                a) na wyjeździe jest chociaż jeden członek klubu

                                b) zostanie złożone sprawozdanie na piśmie


Naszywki klubowe. Wyprodukowane w kwietniu 2008 r.

Górna /jaśniejsza/ przewidziana jest na plecaki, dolna /ciemniejsza/ na ubrania.

Naszywka "szara" wyprodukowana w czerwcu 2008 przeznaczona dla osób "działających w ukryciu".

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Naszywka klubowa okrągła średnica 9,5 cm. Wyprodukowana w 2008 r przez Gabrielę i Krzysztofa Gajnych.

 

 

 

 

 




 

 

Naszywka. Wyprodukowała Zofia Chruściel w 2011 r.

 

 

 

 

 

 

 

 


Logo klubowe w trzech wersjach kolorystycznych.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Może ktoś zna historię powstania nietoperza na kasku. Prawdopodobnie coś na ten temat mógłby powiedzieć Były Członek Klubu - Sławomir Polański.

Nietoperza po lewej stronie przysłał Rafał Zarek /2010/

 

 

 


Na początku 2010 roku w Klubie pojawiły się nowe legitymacje. Poniżej są zdjęcia starej i nowej legitymacji. Osobą pilotującą powstanie nowej legitymacji był Krzysztof Handzlik. Sekretarz klubu Krzysztof Gajny /2010/ pilotował druk i dokonywał pierwszych wpisów.

Informacja od Krzysztofa Handzlika - "Legitymacja została wykonana (projekt garficzny) przez Pawła Małagowskiego, według wytycznych zarządu i osób w klubie, które wybrały z kilku wersji roboczych tą finalną. Następnie projekt na płycie dostał Krzysztof Gajny i on zajmował się całością wykonania".
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


Budynek, w którym znajduje się siedziba Speleoklubu Bielsko-Biała. Stan z 2010 r.

 

 

 

 

 

 

 

 

Uwaga - zdjęcie historyczne. Od końca 2017 r. mamy nową tablicę!

 

 

 

 

 

 

 

 

Wejście do klubu - stan z 2010 r.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


Nowy model naklejki na szybę, mogą być różne wielkości.

Zdjęcie wykonano podczas wyjazdu do szwajcarskich kanionów w 2010 r.

Początki tych naklejek sięgają roku 2009.

Pewny wkład w ich powstanie miał Kazimierz Kucia /kontakt z producentem/ .

Firma produkująca - http://www.specjalart.pl/

Od Kazimierza Kuci dowiadujemy się, że "obecną wersje stworzyła siostra Michała Smotera" - czyli Justyna Smoter /obecnie Były Członek Klubu/.

 

 

 


Tego nietoperza przysłał w lutym 2011 r. Jarosław Gutek

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


W dniu 10 marca 2013 zadebiutowała Sekcja Młodzieżowa (przy Speleoklubie Bielsko-Biała).
  Oto garść podstawowych informacji na jej temat:

  Sekcja ma charakter całkowicie nieformalny, nie posiada statutu ani tym bardziej legalnie wybranych władz.
  Nie jest sekcją Speleoklubu, lecz działa (niezależnie) PRZY Speleoklubie, a wręcz (jakby nigdy nic) obok niego lub pod jego przykrywką.

  Przyświecają jej dwa zasadnicze cele:
    1) sprawienie, aby rodzice nie musieli w sprawozdaniach określać własnych dzieci mianem "Osób Towarzyszących";
    2) aktywizacja terenowa rodziców (pod niewinnym pretekstem aktywizacji ich potomstwa).

  Sekcja nawiązuje do szczytnych tradycji zapoczątkowanych 30 grudnia 2011 roku przez czworo wspinaczy, mitycznych Ojców-Założycieli / Matek-Założycielek pierwszej, historycznej Sekcji Młodzieżowej Członków i Sympatyków SBB.
  Byli to: Martyna Michalska, Magdalena Piechówka, Jakub Krajewski i Michał Ganszer. Dziś już wydorośleli, dumnie kroczą własnymi drogami, lecz patronują poczynaniom nowej Sekcji Młodzieżowej.
  (Członkom Sekcji wolno nosić zdjęcia swoich Patronów w tzw. klapie.)

  Członkami Sekcji Młodzieżowej stają się osoby:
    - w wieku "przedkursowym",
    - urodzone po 8 grudnia 1987 roku (kryterium sformułowane przez Patronów),
    - wyszczególnione w sprawozdaniu z akcji, w której uczestniczył co najmniej jeden (opłacający na bieżąco składki) Członek SBB,
    - takie, których rodzice nie zgłosili w tej kwestii ustnego lub pisemnego zastrzeżenia.

  W przypadku wysunięcia przez rodziców ww. obiekcji, dziecku zostaje automatycznie przywrócony status "Osoby Towarzyszącej".

  Jeśli jakiekolwiek osoby (także trzecie) nie zgadzają się z ideą Sekcji Młodzieżowej, mają pełne prawo kierować (najlepiej listem poleconym) noty protestacyjne do: Komisji Heraldycznej SBB, Polskiego Związku Alpinizmu, Biura ds. Odśmiecania  J. W. Litworowej, Kronikarza Klubowego, Gospodarza Klubu, a nawet do zaplecza Apteki przy Placu Wojska Polskiego.

 

Sebastian Korczyk

 

 Po lewej stronie widoczne ciasteczka w kształcie nietoperza, nawiązujące wizerunkiem do SBB. Twórca tego jest Agnieszka B. Po raz pierwszy zostały zaprezentowane na Zakończeniu Sezonu 2013 na Wyrszczku w Beskidzie Śląskim.

 

 

 

 

 

 

 

 


Komisja Heraldyczna to Beata Michalska-Kasperkiewicz, Jerzy Ganszer i Błażej Nikiel.

Aby dostać się do komisji dany osobnik musi uzyskać akceptację wszystkich członków /obowiązuje zasada veta/..


Autor działu - J.G.